8 دلو 1393 - مقالات
با کمی فاصله گرفتن از گدازه های آتش خشم و انتقاد سوزان مردم ملکی، مطبوعات و رسانه ها و نهادهای مدنی غیر وابسته به حکومت از نحوه و چیدمان دولت وحدت ملی با انتخاباتی که در خور میزبان مستعمره ی 57 کشور جهان نمی باشد؛ می رویم به سرغ اصل مطلب.
از ابتدا چنین می نمود که اگر انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی قربانی دسیسه ها و زد و بندهای بیشمار برای رسیدن به چوکی و دالر و تسهیلات دولتی از سوی همه گروه های رقیب شده است در عوض با خیال آسوده و فراغ بال به استقبال انتخابات نظام مند پارلمانی می رویم.
اما استراحت پیش از عمل عبدالله رییس اجرایی حکومت به درازا کشیده شده است و تاکنون هیچ گونه اظهارنظر، اقدام یا اشاره ای از جانب وی بعنوان مسوول مستقیم اصلاحات نظام انتخاباتی به گوش نمی رسید و به چشم نمی آید.
عدم توزیع تذکره های الکترونیکی، استشمام بوی زد و بندهای طویل و عریض مایندگان کنونی با نامزدان وزرا و نیز برخی سران احزاب از پرده بیرون مانده خزانه ملی و نیز مسکوت ماندن اصلاحات انتخاباتی چنین می نماید که این قصه سر دراز دارد…
تبعات انفعال داکتر عبدالله درخصوص اصلاحات نظام انتخاباتی نه تنها مشمول نامزدان بعضا مستقل و گاها مبرا از رشوت خواری و رشوت دهی می شود که دود آن مستقیما در چشمان مردم ملکی فرو می رود که نمایندگان و وکلای خود را به خانه ملت می فرستند.
تاخیر تعمدی در برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای ولایتی و نیز اهمال کاری در تعیین وزرای شایسته بجای وزرای بایسته و فرمایشی همه و همه مزید علتی شده است بر زد و بند و تبانی محسوس و ملموس برای انتخابات مجدد نمایندگانی که نه صلاحیت اخلاقی دارند نه تخصص کاری.
این قصه از آنجا سر دراز دارد که چیزی بیش از دو الی سه ماه کاری با احتساب تعطیلات زمستانه خانه ملت باقی نمانده است و بدین ترتیب همه چنبره زدگان بر خوان گسترده ارگ بصورت دورانی و دوامدار به دوام و بقای یکدیگر چه در کابینه و چه در پارلمان دامن می زنند.
