۱۵ میزان ۱۳۹۴ - مقالات
اگر براستی عاملان اصلی قتل افغانستانی ها، خود افغانستانی ها هستند و طالبان فقط و فقط اجرا کننده ی اوامر باشند؛ پس چه تفاوتی میان این مزدوران خاین مسوول افغانستانی با استخبارات و شورای کویته و پیشاور پاکستانی وجود دارد؟
درحالی فاجعه سنگین و غمبار سقوط قندوز وارد دهمین روز خود گردیده است، همچنان زوایای پنهان و لایه های زیرین آن درحال کشف و بررسی است و اگر بدین منوال پیش برود دیرزمانی نمی گذرد که گناه از گردن طالبان ساقط می شود و تبرئه می گردند.
اینک در میزگردها و نشست های تحلیلی پس از خاکستر شدن قندوز در آتش طمع طالبان و بی مسوولیتی مسوولان، زمزمه های دست داشتن مزدوران در افشای نام قربانیان قندوز و به عبارتی وجود ستون پنجم در استخبارات و امنیت کشور بالا گرفته است.
اینکه به وضاحت و صراحت ادعا می شود که جاسوسانی در لابلای افراد مطلع و مسوول و احتمالا امنیتی حضور دارند که لیست افراد مورد تجاوز و نیز لیست افراد مورد کشتار بی رحمانه را در اختیار طالبان قرار می دهند؛ نکته ای تکان دهنده و نیازمند تامل است.
اگر براستی عاملان اصلی قتل افغانستانی ها، خود افغانستانی ها هستند و طالبان فقط و فقط اجرا کننده ی اوامر باشند؛ پس چه تفاوتی میان این مزدوران خاین مسوول افغانستانی با استخبارات و شورای کویته و پیشاور پاکستانی وجود دارد؟ این به نوعی فرافکنی در بازی با جان مردم ملکی و اردوی ملی است.
تجربیات مشابه حملات انتحاری و ترورها و انفجارها و سقوط ولسوالی ها و فرار زندانیان و قاچاق اشیاء قیمتی و مواد مخدر و انسان و همه خطاهای نابخشودنی که تاکنون از آدرس طالبان و در واقع با همکاری و هماهنگی ناتو و مسوولان امنیتی و ارگ نشینان سر زده است؛ می تواند…
می تواند برادرکشی هایی باشد که نقاب مخالفان مسلح را بر چهره گذاشته است و فرصت رفع اتهام را از پاکستان و تحریک طالبان بدهد و نیز نماد نفرت بار افغانستانی های قدرتمندی باشد که کمر به قتل یکدیگر بسته اند.
قندوز درحالی به خاک و خون کشیده شد که اینک نیروهای امنیتی در غزنی و تخار و بغلان و هرات تهدید امنیتی شده اند و به حالت آماده باش درآمده اند ولی این قصه سر دراز دارد و به این تعداد قربانی ختم نمی شود.
