شهروندان درجه سه ای که شبانه اخراج می شوند

مساله مهاجرت و مهاجرین بازهم به گونه ای دیگر خبر ساز شد و مورد توجه مردم ملکی و اذهان عمومی و مسوولان قرار گرفت. البته مشکلات عدیده ای که فراروی مهاجران غیرقانونی و متقاضیان فاقد شرایط اقامت دایم قرار دارد تا حدودی بدیهی است لیکن…

لیکن آن عده از مهاجرانی که با وجود گذشت سالها از دوران سفر و اقامت موقت در کشورهای همسایه یا اروپایی هنوز هم با مسایل متعدد و سنگ اندازی های کشور میزبان دست و پنجه نرم می کنند قربانی سیاست های خارجی ضعیف حکومت در کابل می شوند و بس.

دسته سومی از مهاجرین افغانستانی نیز هستند که علیرغم اقامت و تابعیت در کشورهای دیگر همواره با عنوان شهروندان درجه دو و سه یاد می شوند و در صورت بروز کوچکترین مساله فرهنگی اجتماعی و اقتصادی، اخراج شده و به افغانستان بازگردانده می شوند.

در دولت وحدت ملی که هنوز راه زیادی تا ثابت کردن خود به رای دادگان و رای ندادگان افغانستانی دارد و متاسفانه جایی برای اشتراک آگاهانه و فعال افغانستانی مقیم خارج از کشور فراهم نیاورده است مساله رسیدگی به مهاجران و پناهندگان جایگاه ویژه ای دارد و نگاهی در خور می طلبد.

در تازه ترین اخبار مربوط به وضعیت نامناسب مهاجران در ترکیه، یونان، سویدن، پاکستان، ایران و عربستان که شامل فقر، عدم منزلت اجتماعی، طردشدگی از جامعه میزبان و غیره می گردد؛ خبر تزریق مواد مخدر به پناهجویان اخراجی افغانستانی از سویدن همگان را میخکوب کرد.

کشورهای اروپایی بعنوان یکی از اصلی ترین مقاصد سفرهای پرخطر و پرهزینه جوانان افغانستانی که مدینه فاضله و سرزمین آرزوها برای تحقق آزادی و حقوق بشر مطرح می شوند با چنین اقداماتی افغانستانی های مقیم استکهلم را به کابل منتقل می نمایند… هیهات!

ازدواج های صوری برای اخذ اقامت دایم و تبعات آن از جمله اخراج از کشور میزبان یا زندان، مدارک پناهندگی جعلی، نگرانی های فزاینده از عودت به وطن و بیکاری و اعتیادی که به فقر می انجامد همه و همه از حواشی همیشگی پدیده مهاجرت از افغانستان است.

وزارت امور مهاجرین و عودت کنندگان از اهم وازرتخانه هایی است که باید از حالت سکون و فساد کنونی در آید و سرپرستان منفعل آن جای خود را به مسوولان دلسوز و میهن پرست بدهند تا بیش از این شاهد و شنونده بدترین و سخیف ترین رفتارها در قبال اتباع افغانستانی در دیگر کشورهای منطقه و غرب نباشیم.