22 دلو 1393 - مقالات
عبداللطیف پدرام سیاستمدار، نویسنده، شاعر و به تازگی منتقد حکومت وحدت ملی تحت عنوان شورای ولایتی تاجیک ها در کابل اقدام به اعلام موجودیت رسمی و نیز تحرکات ملموس و محسوس گرفته است.
این رهبر اپوزیسیون خودخوانده که از ابتدای تشکیل دولت سهمیه بندی شده و نصفانصف عبدالله و اشرف غنی و دارودسته ی اصلاحات و همگرایی و تحول و تداوم انتقادات شدیداللحن و اعتراضات علنی خود را ابراز داشت اینک گامی دیگر به جلو گذاشته است.
کارنامه و سابقه نه چندان درخشان و نه چندان قابل اعتنای روسای جمهور و اجرایی کنونی که بازتابی از تداوم بدون تحول و واگرایی بدون اصلاحات حکومت پیشین به ریاست حامد کرزی هستند نیز میدان را برای یکه تازی پدرام باز گذاشته اند.
گرچه اینک در درون ارگ ریاست جمهوری نیز محمد محقق، عبدالرشید دوستم، احمدضیا مسعود، سرور دانش، عبدالله و اشرف غنی هریک به سویی می تازند و ساز جداگانه ای می زنند و راهپیمایی ها و تشکلات هزاره ها و تاجیک ها نیز برگرفته از آن می باشد اما…
اما نباید از ذکر این نکته غافل شد که در شهر دیوانگان، عاقلانی همچون رمضان بشردوست و عبداللطیف پدرام درنظر دیگران دیوانه می نمایند و نمی تواند از حمایت عمومی گسترده و یا پایگاه سیاسی قوی برخوردار باشند.
تشکیل کابینه ای ناهمگون و نامتجانس با اکثریت قریب به اتفاق پشتون تبارهای فرمایش شده به وضوح منجر به چنین تحرکات و اعتراضات علنی و راهپیمایی دیگر اقوام اعم از ترکمن و سادات و هزاره و تاجیک و حتی هندووسیک ها می شد که احتمال تداوم و تشدید آن نیز می رود.
پدرام و بشردوست و معدود سیاستمداران آزاده ای که هنوز آلوده به فساد و غرق در ارجحیت منافع شخصی به مصالح ملی نشده اند بدون کمک های میلیون دالری و قدرت های محلی و باندبازی ها در حاشیه نگاه داشته خواهند شد.
