دو افغانستانی بدهید، یک موتر بگیرید!!!

پس از پیگیری هایی که وکیل خانواده های قربانیان حملات ناتو انجام داد، ارتش آلمان برای هر شهروند افغانستانی قربانی شده در ماموریت ناتو 5 هزار دالر و به ازای از بین رفتن هر موتر 10 هزار دالر پرداخت کرده است.

بر این اساس ارتش آلمان حدود 1.1 میلیون دالر برای جبران خسارت به شهروندان افغانستانی داده که نیمی از آن مربوط به کشته شدن دهها نفر در حمله به تانکرهای سوخت در سال 2009 است. این کشتار به خاطر اشتباه نظامیان آلمانی رخ داد و طی آن دو تانکر سوخت ربوده شده توسط طالبان مورد حمله جنگنده های F-15 ناتو قرار گرفت که متاسفانه 81 نفر از هموطنان ما قربانی شدند.

شما انصاف دهید: غرامت پرداخت شده برای هر موتر آسیب دیده 10 هزار دالر و برای هر شهروند افغانستانی قربانی شده به طور متوسط 5 هزار دالر!!! یعنی جان هر افغانستان به اندازه نیمی از بهای یک موتر فقط برای غربیها ارزش دارد. آیا این چیزی جز توهین به مردم افغانستان است؟

قطعا اینگونه پرداخت غرامت به اتباع افغانستان مانند صدها موضوع دیگر دموکراسی، آزادی، برابری و احترام به حقوق بشر مورد ادعای غرب را با سوال جدی مواجه می‌کند. آیا ارزش جان انسان‌های بیگناه و غیرنظامیان باید به اندازه ارزش نیمی از یک موتر باشد؟ آیا ارزش جان انسانها در کشورهای توسعه نیافته با کشورهای پیشرفته غربی تفاوت دارد؟

بگذارید مقایسه ای داشته باشیم بین حوادث مشابه رخ داده در کشورهای دیگر به خصوص اروپا و آمریکا تا بدانید که غربیها در کشور ما چه خیانتهایی مرتکب شده و می شوند. چند سال پیش در حادثه ای، هواپیمای بویینگ ۷۴۷ شرکت هواپیمایی “پان‌امریکن” که از لندن به مقصد نیویورک درحال پرواز بود، بر فراز آسمان شهر لاکربی اسکاتلند با 259 مسافر منفجر شد. در پی این حادثه دولت‌های آمریکا و انگلیس، لیبی را مقصر اعلام کرده و تحریم‌های بین‌المللی را علیه این کشور اعمال کردند. این فشارها به قدری زیاد بود که سرانجام دولت قذافی وادار به تسلیم و پرداخت غرامت شد. آن زمان دولت لیبی با پذیرفتن مسوولیت این حادثه مبلغ ۳ میلیارد دالر به عنوان غرامت به خانواده‌های قربانیان پرداخت کرد که به ازای هر فرد بیش از ۱۱ میلیون دالر بود.

انسان، انسان است چه غربی باشد چه شرقی، چه افغانستانی باشد چه آمریکایی و چه اروپایی. گرچه این غرامت‌ها نمی‌تواند بار دیگر کشته شدگان را زنده کند، اما چرا باز هم در بهایی که برای کشته شدگان پرداخت می‌شود، این همه تبعیض، این همه تحقیر و این همه تفاوت وجود دارد؟

البته باید این موضوع را هم افزود که برای مقامات غربیها در مجموع جان هیچ انسانی ارزش ندارد. آنها انسانهای سنگدل و جاه طلبی هستند که برای رسیدن به مقاصد خود نه به غیر نظامیان بیگانه رحم می کنند نه به نظامیان خودی. آمارها نشان می دهد که بطور متوسط هر روز یک سرباز آمریکایی بر اثر فشارهای روانی وارده حاصل از جنگ، خودکشی می کند.

علاوه بر این تعداد، نظامیان آمریکایی که در حال دست و پنجه نرم کردن با تجاوزات جنسی، سوء مصرف مشروبات الکلی، خشونت های خانگی و سایر سوء رفتارها هستند نیز افزایش داشته است.

این دو موضوع یعنی قتل عام غیر نظامیان افغانستانی از یکسو و بی توجهی به حالات روحی و روانی سربازان خودی از طرف دیگر که باعث خودکشی آنان می شود، نشان می دهد که برای کاخ نشینان کاخ سفید جان آدمها هیچ ارزشی ندارد. آنها فقط و فقط به فکر منافع و اهداف خود می باشند و قربانی شدن صدها نفر در این راه نیز برایشان اهمیتی ندارد.