حوادث اخیرمسجد الاقصی چه نتیجه ای را درپی خواهد داشت؟!

آریانا نیوز: به نظر می رسد روند حوادث مسجد الاقصی طی روزهای گذشته و تحولاتی که با تجاوز و تعدی بی سابقه به مسجد الاقصی همراه بوده، اقدامی برنامه‌ریزی ‌شده بوده است.

گرچه در سایه خفت عربی و شکاف گروه‌های فلسطینی، رژیم صهیونیستی بهترین فرصت برای پیشبرد معادلات خود در مسجد الاقصی را به دست آورده، اما بروز معادله‌ای جدید ، تمام موازنه‌های منطقوی در این رابطه را به هم ریخت.

به نقل از الجزیره، به نظر می رسد روند حوادث مسجد الاقصی طی روزهای اندکِ گذشته و تحولاتی که با تجاوز و تعدی بی سابقه به مسجد الاقصی همراه بوده، اقدامی برنامه‌ریزی ‌شده و در چهارچوب پلانی مدون و سازماندهی شده است که وارد مرحله ای جدید و خطرناک در چهارچوب تسلط کامل اشغالگران بر مدیریت مسجدالاقصی شده است.

با وجود تجاوز های کنونی صورت گرفته بر ضد مسجد الاقصی وشعار ها و تهدیدها و تظاهراتی که در این رابطه انجام شده است، بعلاوه عملیات شهادت طلبانه در شهرک صهیونیست نشین حلمیش که در نتیجه آن یک جوان فلسطینی غیرحزبی چند اسراییلی را به هلاکت رساند ، مشخص شد که مقاومت اهالی بیت المقدس و افراد مقیم دیگر در دربهای ورودی مسجد الاقصی مهمترین عامل بازدارنده در برابر توطیه‌های اسراییل به شمار می رود که به دنبال یکسره کردن سرنوشت مسجدالاقصی و انجام پروگرام نژادپرستانه خود در تقسیم زمانی و مکانی این مسجد هستند تا بتواند به هدف صهیونیستی بزرگتر خود یعنی تخریب این مسجد و برپایی هیکل موهوم به جای آن دست پیدا کنند.

سابقه تجاوز رژیم صهیونیستی به مسجدالاقصی

کسانی که تصور می‌کنند تجاوز کنونی رژیم صهیونیستی به مسجد الاقصی که از زمان تسلط کامل اسراییل بر شهر قدس اشغالی و مراکز مختلف این مسجد در سال1969 تاکنون دنبال شده، در یک لحظه پدید آمده ،اشتباه می کنند. در نتیجه این مجموعه تجاوزهای صورت گرفته از سال 1969 بلند شدن صدای اذان در این مسجد و برپایی نماز در بخش‌هایی از آن ممنوع شده ونگهبانان این مسجد اخراج شده و محتویات آن مورد تخریب قرار گرفته است. همچنین اخیراً گیت های الکترونیک و کمره های نظارت بر ورودی های مسجد الاقصی نصب شده و اقدامات زیاد دیگری نیز در این زمینه انجام شده است.

همچنین کسانی که تصور می کنند عملیات شهادت طلبانه سه تن از جوانان فلسطینی در داخل فلسطین اشغالی و مسجد الاقصی به علت مستقیم این تجاوز بی سابقه است نیز کاملا در اشتباه اند. مسجد الاقصی داستان و تاریخی از اشغالگری را با خود دارد. این محل یکی از مهمترین نقاط در ساختار دیدگاه‌های انحرافی صهیونیستی است، به همین علت از زمان اولین اشغال قدس در سال 1967 مشخص بود که این مسجد هدف تخریب و نابودی کامل توسط صهیونیست‌ها قرار دارد و آنها بر اساس ادعای خود می خواهند هیکل موهوم سلیمان را به جای آن بر افرازند. این موضوع یکی از اولویت های اعتقادی و سیاسی اشغالگران به شمار می رود.

به همین علت عجیب به نظر نمی‌رسد که تجاوز های متوالی و مکرر بر ضد مسجد الاقصی صورت گرفته و این تجاوزها شکل های مختلفی نظیر آتش زدن و تخریب و تیراندازی و یورش های مکرر و هتک حرمت مستقیم مسجدالاقصی را به خود دیده است، البته تمامی این اقدامات به علت بیداری و هوشیاری فلسطینی، عربی و اسلامی در رسیدن به هدف کلان صهیونیستی ناموفق بوده و در همین راستا در سال 2000 عیسوی انتفاضه الاقصی در واکنش به یورش آریل شارون نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی به محوطه مسجد الاقصی به راه افتاد.

شاید بررسی و پژوهش ماهیت اقدامات سرکوب گرایانه رژیم صهیونیستی در مورد مسجد الاقصی طی سال های اخیر به وضوح نشان دهنده روند روزافزون اقداماتی است که بهترین زمینه را برای اجرای پروژه های برنامه ریزی شده رژیم صهیونیستی مهیا کند و بتواند سقف اجرای راهکارهای وضع شده جهت رسیدن به این اهداف را بالاتر ببرند.

برای اینکه این اقدامات به علاوه سیاست های شناخته شده رژیم صهیونیستی در رابطه با یهودی سازی و تغییر نمادهای اسلامی و از بین بردن موجودیت عربی و اسلامی در فلسطین ابعاد قانونی به خود بگیرد، این موضوع رد پای خود را در قوانین نژادپرستانه رژیم‌صهیونیستی که در کنیست اسراییل به تصویب رسیده، نیز نشان می دهد تا این ابعاد و اقدامات سیاسی آن کاملا قانونی و قالبی مشروع به خود بگیرد.

هفته های گذشته شاهد بسیاری از اظهارات مطرح شده از سوی مقامات عالی رتبه سیاسی رژیم صهیونیستی بود، علاوه بر این ها اظهارات موازی زیادی از سرکردگان گروهک های تندروی صهیونیستی نیز نشر شد که تمامی آنها نشان دهنده این است که اقدامات خطرناکی منتظر مسجد الاقصی است و اشغالگران به دنبال انتقال به مرحله جدیدی هستند که بتوانند تکلیف جنگ نفوذ و تسلط بر مسجد الاقصی را تحت هر قیمتی یکسره کنند.

انگیزه های تجاوز

تجاوز رژیم صهیونیستی به مسجدالاقصی این بار ابعاد تاریخی نداشت، بلکه اهمیتی بالاتر و خطری کلان را متوجه موضوع فلسطین کرد که برخاسته از مجموعه ای از عوامل و تحولات داخلی و خارجی بود که مجموعه این تحولات نگرانی‌ها نسبت به سرنوشت مسجد الاقصی و ترس و وحشت از توطیه های صورت گرفته برای تکمیل هدف قرار دادن این مسجد را افزایش داده و نگرانی های عمده ای نسبت به مرحله آینده ایجاد می کند.

عامل اول برای مقدمه سازی سناریوی کنونی جهت تجاوز به مسجدالاقصی در تلاش رژیم اسراییل در ابعاد سیاسی و امنیتی جهت بسترسازی برای عناصر تندروی رژیم صهیونیستی و گروهک های اسراییلی است که به صورت خاص برای تخریب مسجد الاقصی و برپایی هیکل موهوم تشکیل شده اند. این بسترسازی در جهت رسیدن به توطیه های مرحله ای و برنامه ریزی شده در مرحله کنونی است که این تجاوزها به طرز بی‌سابقه‌ای افزایش پیدا کرده است.

در شرایط کنونی و در سایه چراغ سبز کابینه رژیم صهیونیستی و سطوح امنیتی مختلف این رژیم چه چیز مانع از آن می‌شود که گروهک‌های تندرو اسراییلی راهکارهای خود را برای تجاوز به مسجدالاقصی تقویت نکنند. این در حالی است که تحریک مستقیم و آشکار از سوی برخی وزرا و مسئولان رژیم صهیونیستی بر ضد مسجدالاقصی و اهالی قدس که با جان و مال خود از مسجدالاقصی دفاع می‌کنند، نیز همچنان ادامه دارد.

به این ترتیب روند یورش به مسجدالاقصی و اقدامات سرکوب‌گرایانه بر ضد باشنده گان و شخصیت‌های حزبی قدس به اتفاقی عادی در عواطف و احساسات فلسطینی‌ها و کشورهای عربی و اسلامی تبدیل شده و این کشورها آن را جزو اولویت‌ها و توجهات سیاسی و تبلیغاتی خود قرار نمی‌دهند. همین موضوع باعث شده است که رژیم اشغالگر قدس عزم خود را جزم کرده و تمامی پتانسیل خود را برای سوءاستفاده از فرصت مناسب کنونی که تحولات و شرایط اطراف به وجود آورده است، به کار گیرد.

انگیزه دوم که باعث تشویق رژیم صهیونیستی شده ، شکاف داخلی موجود در میان فلسطینی‌ها است که اخیراً به بالاترین حد خود رسیده است. گروه‌های فلسطینی در حال حاضر وارد درگیری‌های سیاسی در جهت تقویت مواضع نفوذ و تسلط خاص خود شده اند و عرصه فلسطین به جای رویکردهای ملی‌گرایانه و اخلاقی و انسانی به جایگاهی آشکار برای کشمکش سیاسی و تبلیغاتی این جریان‌ها تبدیل شده است.

در سایه سردرگمی فلسطینی‌ها و مشغول بودن آنها به امور داخلی خود، صهیونیست‌ها هیچ شرایطی مناسبت تر از شرایط ناامیدی و اوضاع نابسامانی کنونی که فلسطینی‌ها امروز با آن دست و پنجه نرم کنند، نمی توانند به دست بیاورند که بتوانند توطیه‌های خود را بر ضد مسجدالاقصی اجرا بگذارند.

سومین عاملی که باعث انگیزه بیشتر صهیونیست‌ها شده ، هم‌گرایی آشکار امریکا با مواضع و سیاست‌های اسراییل خاصتاً در زمینه مسایل مربوط به شهرک سازی و یهودی سازی و هتک حرمت مقدسات از جمله مسجدالاقصی است. امریکا مواضع خود در قبال مسجدالاقصی را تا حد زیادی تسلیم مواضع اسراییل کرده، تا جایی که دونالد ترمپ رییس‌جمهور امریکا در جریان سفر اخیر خود به سرزمین‌های اشغالی به زیارت! دیوار ندبه رفت و آئین های یهودی را در این مکان به جای آورد.

این موضوع نشان دهنده صف‌بندی آشکار امریکا در کنار رویکرد صهیونیستی است که دیوار ندبه را جایگاهی مقدس برای یهودیان توصیف کرده و به دنبال تقسیم زمانی و مکانی مسجدالاقصی در میان فلسطینیان و اسراییلی‌ها است و به فلسطینیان تنها حق نماز خواندن و ادای مراسم دینی در بخش‌های مشخصی از مسجدالاقصی را می دهد.

به همین علت هنوز چیزی از خروج ترمپ از سرزمین‌های اشغالی نگذشته بود که کابینه رژیم اشغالگر قدس جلسه رسمی و تحریک‌آمیز خود را در برابر دیوار ندبه برگزار کرد. این اقدام گامی خطرناک بود که مجموعه ای از پیام‌ها را با خود داشت و نشان دهنده این بود که صهیونیست‌ها در سطوح مختلف خود فعالیت برای وارد کردن ضروبات تنفر آمیز خود ضد مسجد الاقصی را آغاز کنند.

بحران داخلی جریان های فلسطینی

شکی نیست که تجاوز به مسجدالاقصی با شرایط بسیار تحریک‌آمیز و عمیقی که دنبال می‌شود، باعث به تکلیف افتادن مواضع فلسطینی شامل تشکیلات خودگردان و گروه‌های فلسطینی می‌شود. این در حالی است که شکاف داخلی در میان فلسطینی‌ها موج می‌زند و کشورهای عربی و اسلامی از موضوع فلسطین دور شده و حمایت از آرمان فلسطین کم‌رنگ شده است.

تشکیلات خودگردان فلسطین و جنبش فتح و ایتلاف حماس و محمد دحلان که به تازه گی شکل گرفته و سایر گروه‌ها و جریان‌های فلسطینی امروز در دور باطل دردسرهای خود گرفتار شده اند و تلاش دارند پیکان انتقاد و اتهام زنی ملت فلسطین در زمینه اهمال در دفاع از مسجدالاقصی در راستای منافع و رقابت های بیهوده خود را هضم کنند.

واکنش گروه‌های مختلف فلسطینی از محکومیت و تقبیح این اقدام و تهدیدات تبلیغاتی و هشدارهای لفظی و برپایی تظاهرات و راهپیمایی‌ها فراتر نرفت ، اقداماتی که چیزی از واقعیت را تغییر نمی‌دهد. تشکیلات خودگردان فلسطین نیز اعلام کرده که تماس‌های خود با رژیم اشغالگر قدس را تا زمان توقف اقدامات تجاوزطلبانه اسراییل بر ضد مسجدالاقصی متوقف خواهد کرد. این موضوع اعلامیه ای است که باید دید تا چه حد اجرایی می شود.

مواضع عربی و اسلامی نیز تا حد زیادی شگفت‌آور بود و غیر از اظهاراتی در محکومیت اقدامات رژیم صهیونیستی بر ضد مسجدالاقصی ، اقدام قابل توجه و مواضع سیاسی عملی و تأثیرگذاری برای مقابله با تجاوزهای دشمن صهیونیستی در محافل منطقوی و بین‌المللی صورت نگرفت.

علاوه بر اینها، اظهارات گلعاد اردان وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی که تأکید کرد اسراییل قبل از برپایی گیت‌های الکترونیک در ورودی‌های مسجدالاقصی این موضوع را با برخی دولت‌های عربی هماهنگ کرده است، نشان می‌دهد که بسیاری از کشورهای عربی به دنبال ایجاد تنش در مواضع خود در قبال اشغالگران نیستند و آماده گی لازم برای همزیستی عملیاتی با اقدامات اسراییل ضد مسجد الاقصی را دارند.

ملت‌های عربی و اسلامی نیز غرق در مشکلات و بحران‌های داخلی خود هستند و تظاهرات و راهپیمایی‌هایی که در برخی شهرهای عربی و اسلامی به وقوع می‌پیوندد را نمی‌توان یک اهرم سیاسی موثر بر دولت ها در جهت کمک به حقوق ملت فلسطین به شمار آورد.

مواضع بین‌المللی نیز که ضعف و اهمال فلسطینی ، عربی و اسلامی در ارایه تعبیرهای عام را می بینند، ‌با اقدامات رژیم صهیونیستی موافقت کرده و آن را توجیه می کنند و برخی دیگر نیز تنها به ابراز نگرانی در این زمینه بسنده می کنند.

در سایه واکنش دردناک فلسطینی و عربی و اسلامی و نادیده گرفتن جنایت‌های صهیونیست‌ها ضد مسجدالاقصی از سوی جامعه بین المللی تصویر تاریک و فاجعه‌باری خود را نشان می‌دهد و ثابت می کند که توطیه اسراییل نزدیکترین فاصله تا تحقق اهداف سیاه خود دارد و هیچ عامل بازدارنده یا مانع واقعی در این مسیر وجود ندارد.

معادلات جدید مقاومت در برابر اشغالگری

با وجود شرایطی که ذکر کردیم، به صورت ناگهانی معادلات و نحوه رفتار در قبال اشغالگران تغییر کرد و عملیات قهرمانانه شهرک صهیونیست‌نشین حلمیش مواضع جدیدی را به روی سرکردگان رژیم اشغالگر قدس باز کرد و محاسبات آنها را به هم زده و آنها را دچار سردرگمی و تردید کرد. امروز در نتیجه عملیات حلمیش اشک نتانیاهو و سرکردگان رژیم اشغالگر قدس سرازیر می‌شود. آنها طی ماه‌های گذشته شاهد فضایی نسبتاً آرام بودند و تصور می‌کردند که فلسطینی‌ها در برابر اوضاع کنونی آرام شده اند ، به همین علت بود که اردوی وحشی خود را با تمام غرور و استکباری که دارند، به سمت محوطه های مسجد الاقصی بردند، اما واکنش از آنجایی صورت گرفت که تصورش را هم نمی کردند.

ما از جوانانی حرف می‌زنیم که انقلابی بوده و در چوکات گروه های مختلف نیستند. آنها با غیرت و ایمان دینی و ملی خود نسبت به گروه‌ها و گرایش‌های حزبی پیشی گرفته و ابتکار عمل را با سرعت بالا و بدون محدودیت نسبت به برنامه‌های خاص در دفاع از مقدسات خود و دفاع از حقوق عادلانه ملت‌خود در دست گرفتند.

امروز نسل جدیدی روی کار آمد تا آرمان ملت خود را بار دیگر زنده کرده و روحیه امید و استقامت و چالش ‌پذیری را به کالبد آن بدمد. این نسل به اشغالگران اعلام می‌کند که دوران خودکامگی به پایان رسیده و مسجدالاقصی و فلسطین مردانی را دارد که جان خود و عزیزترین دارایی های خود را برای آن فدا می‌کنند و توطیه‌های اعمال شده ضد مسجد الاقصی را با صخره بدن های پاک خود به نابودی می کشانند.

روزهای آینده مملو از غافلگیری های فراوان خواهد بود و تا زمانی که جوانان انقلابی فلسطین در فضای دفاع از مسجدالاقصی و مقدسات ملت خود قرار دارند ، دشمن صهیونیستی باید منتظر عملیات شهادت‌طلبانه دردناک بیشتری باشد. شکی نیست که معادله جدید موازنه های اشغالگری را طی روزهای آینده تغییر خواهد داد و همراه با آن توطیه نژادپرستانه دنبال شده بر ضد مسجدالاقصی را که برای انتقال به فصل تازه‌ای از سناریوی سیاه خود آن را دنبال می کردند، فرو خواهد پاشید.

در پایان باید گفت که بیداری جوانان انقلابی فلسطین امروز باید با بیداری گروه‌های فلسطینی همراه شود که غرق در محاسبات منفعت طلبانه و برنامه‌های خاص کاری خود هستند. آنها باید سطح ریسک پذیری و چالش پذیری خود برای هدف قرار گرفتن مقدسات و حقوق خود را بالا ببرند و بار دیگر معادله ملی جدیدی در برابر اشغالگران مبتنی بر ملی‌گرایی و مبارزات مستحکم پایه گذاری کرده و منطقه و جهان را مجبور به تجدیدنظر در محاسبات خود در نحوه رفتار با آرمان فلسطین و جنایت‌های اشغالگران نمایند.