4 اسد 1394 - مقالات
آریانا نیوز: رسانه های یک کشور اسلامی نباید وابسته به کشورهای غربی غیر مسلمان و ترویج دهنده افکار و خواسته های آنان باشند. شواهد نشان می دهد که برخی از رسانه ها نقش بسزایی در تامین اهداف و خواسته های کشورهای غربی به خصوص آمریکا در کشور ما دارند.
در سیزده سال گذشته کشور ما یکی از کشورهایی است که در بخش رسانه رشد بسیار سریعی داشته و در فاصله چند ساله دارای 84 شبکه تلویزیونی و 222 شبکه رادیویی شده است.
13 سال پیش مردم افغانستان مجبور بودند برای تماس با دوستان شان در خارج از کشور به یکی از کشورهای همسایه سفر کنند اما اکنون 22 میلیون نفر از هموطنان دارای تلیفون همراه هستند که نسل سوم و چهارم این تلیفون ها نیز به زودی گسترش می یابد.
به نحوی که هم اکنون یک میلیون نفر در کشور عضو شبکه های اجتماعی هستند از مردم تقاضا کرد که از رسانه های اجتماعی بطور مثبت استفاده کرده و از بخش های منفی آن دوری کنند.
اما با عرض تاسف باید گفت: رسانه های یک کشور اسلامی نباید وابسته به کشورهای غربی غیر مسلمان و ترویج دهنده افکار و خواسته های آنان باشند. شواهد نشان می دهد که برخی از رسانه ها نقش بسزایی در تامین اهداف و خواسته های کشورهای غربی به خصوص آمریکا در کشور ما دارند.
قدرت پنهان رسانه در عرصه های اجتماعی و سیاسی بر هیچ کس پوشیده نیست و نمی توان نقش و سهم آن را در تعیین برخی موارد انکار کرد. هرچند به میزان قدرت و ضعف برنامه های خود، بر ذهن مخاطبان بیشتر یا کمتر تاثیرپذیری دارند و می توانند سازندگی یا تخریب زیاد و اندک داشته باشند.
آمریکاییها و حتی بعضی مقامات تراز اول افغانستان با درک میزان تاثیر گذاری تلویزیون بر روی افکار مردم، کنترل این رسانه ها را به دست گرفته اند و طوری برنامه ریزی می کنند که همان خواسته و مقصود آنها در ذهن مخاطبانشان نقش ببندد. انصاف مطلب این است که برخی رسانه ها برای آن ایجاد شده اند که تریبونی باشند به نفع گروهی خاص، تا خواسته ها و مقاصد آنها را تبلیغ و ترویج نمایند.
اگر عده ای بگویند که آزادی بیان یعنی اینکه هر رسانه ای هرچه خواست نشر کند! باید در پاسخ آنها بگوییم: آزادی بیان در رسانه ها و اطلاع رسانی آزاد مشروط بر حفظ منافع ملی و سیاستهای رسمی حکومت است. در واقع از آنجایی که رسانه ها می توانند با تبلیغات و اغوای افکار عمومی، سیاست های رسمی نظام ها و دولت ها را به ویژه در زمینه سیاست خارجی، به کرسی بنشانند؛ باید همسو و همفکر با حکومت باشند نه در مقابل و مخالف آن.
ترویج فساد و بی بندباری که حاصل پخش فیلم های هندی و ترکی می باشد، نشان دادن خودسوزی زنان به عنوان راهکاری برای رهایی از مشکلات زندگی، مصروف کردن جوانان به رقص و خوانندگی، بالا بردن سطح توقعات زندگی با پخش سریالهای آنچنانی و … از مواردی است که همه به دست رسانه ها تحت الامر غرب در افغانستان صورت می گیرد که در این مختصر مجال بحث آنها نیست.
اما باید خطاب به این اربابان رسانه گفت: یادتان نرود که در زمان طالبان تنها یک وسیله برای بازگو نمودن حقایق! و انعکاس وقایع! موجود بود به نام رادیو شریعت و دیگر رسانه ها همه تعطیل گردیده بود. پس بهتر است با یادآوری آن دوران در نحوه استفاده خود از آزادی بیان تجدید نظر نمایید و در خدمت وطن و مردم خود باشید تا در اختیار خواسته ها و تمایلات غربیها. بهتر است منافع ملی کشور خود را در قبال دالرهای چند روزه غرب نفروشید.