جابجایی زیرپوستی ناتو از مرزها به معادن

ورود و خروج خودسرانه و بی هماهنگی نیروهای خارجی در کمتر از 10 روز مانده به پایان ماموریت نظامی ناتو در افغانستان شدت یافته است بدین ترتیب نه تنها شاهد کاهش نیروهای خارجی در مجموع نیستیم که حتی بر تعداد سربازان تازه نفس نیز افزوده می شود.

گرچه مستعمره و اشغال شدن افغانستان مبرهن و مثل روز روشن است اما رژه و مارش نظامی چند صد و چند هزار سرباز نیروهای ایتلاف بین المللی ناتو بر خاک افغانستان و در مرزهای بدون کنترل و نظارت و اجازه ورود و خروج را برنمی تابیم.

بنابر زمانبندی رسمی اعلام شده و مورد توافق میان کابل و سران عضو ایتلاف ناتو در قلب اسیا 31 دسامبر برابر با دهم جدی پایان ماموریت نظامی سربازان 57 کشور جهان در افغانستان و اغاز ماموریت نظارتی و آموزشی و تعلیمی آنان به سربازان اردوی ملی است.

با این حال و نظر به اینکه تعلیمات و آموزش های نظامی انرژی و هزینه و زمان کمتری نسبت به جنگ های عملی و تن به تن با متجاوزان همسایه و طالبان می برد شاهد و شنونده ورود صدها نیروی تازه نفس از اقصی نقاط جهان به خاک کشور ما هستیم و فقط سکوت کرده ایم.

اگر ناتو مطابق ادعای خودش، ماموریت 13 ساله اش را در افغانستان برای محو تروریسم و خشونت به خوبی به پایان رسانیده است دیگر چه نیازی به ماندن حداقل 10 ساله تا پایان 2024 برای تعلیم سربازان اردوی ملی بدون در اختیار قرار دادن تجهیزات نظامی است؟

و اگر بر بنیاد ادعای روسیه، ناتو در این جنگ شکست خورده است و خطر بنیادگرایی افراطی و شبه گروهک های تروریستی مسلح همچنان مرزهای افغانستان و همسایگانش را تهدید می کند چرا ماموریت جنگی ناتو به تعلیمی تغییر یافت و گوی و میدان به سربازان جان بر کف افغانستانی داده شد؟

همه روزه اخباری مبنی بر ترک نیروهای نظامی خارجی از برخی کشورهای عمدتا اروپایی در جای جای افغانستان می شنویم که ناامن تر و نیازمند تداوم نیروهای مجهز و آموزش دیده است همانند ترک سربازان انگلیسی از هلمند و قندهار علیرغم ناامنی فزاینده؛ ولی در مقابل…

ولی در مقابل به همان تعداد نیروهای شرقی و غربی از کشورهای کوچکتر همانند گرجستان وارد مناطقی همچون بلخ و مزارشریف برای تعلیم و استقرار می شوند که در درجه چندم اولیت رسیدگی قرار دارند و به مراتب امن تر و بسامان تر از دیگر نقاط هستند.

این جابجایی حلزونی و زیرپوستی ناتو از مناطق نا امن به مناطق امن و صنعتی به روشنی گویای خالی کردن میدان برای تلفات بیشتر سربازان اردوی ملی در قبال طالبان و در مقابل پرداختن نیروهای خارجی به انکشاف و بهره برداری از منابع و معادن و موقعیت سنجی همسایگان منطقه ای از پایگاه های دایمی نظامی امریکا است و لاغیر.