در شرایطی که دولت افغانستان با بیم فراوان در 5 دسامبر 2001 به کنفرانس بن 2 گام نهاد، در همان ساعات اولیه برگزاری اجلاس ، متوجه اقبال خوش دولتمردان افغانستان در این اجلاس گردید. خبری از انتقاد نسبت به عملکرد ضعیف دولت افغانستان نبود. در حالیکه بدون اغراق باید گفت که بزرگترین چالش در حل بحران های امنیتی و سیاسی در کشور ، ناتوانی دولت افغانستان و اتکای بیش از اندازه به شرکای خارجی بخصوص آمریکا می باشد. در یک دهۀ گذشته فهرستی بلند از ناتوانی های دولت می توان تهیه کرد که در برابر آن حتی با کمی تسامح جنایات طالبان اندک به نظر می رسند. با توجه به عملکرد دولت، بی دلیل نیست که دولت افغانستان به هر طریق ممکن تمایل به برقراری ارتباط با دشمنان ملت افغانستان را دارد و از هر روزنه ای برای برقراری ارتباط با آنها استفاده می کند.
در پایان سال 2011 افغانستان سومین کشور به لحاظ فساد اداری در جهان می باشد، در شرایطی که در یک دهۀ اخیر مرکز و به طور کل نیمه شمالی کشور اوضاع امنیتی مناسبی را سپری کرده است، بی توجهی های دولت به بازسازی این مناطق را نیز در خطر ناآرامی قرار داده است، معضل کوچی و مدیریت کوچی سالاری در سالیان اخیر نیز به عهدۀ دولت بوده است، این مدیریت بخصوص در بهبوهۀ انتخابات دوم ریاست جمهوری به نمایش درآمد و ملت افغانستان و جامعه جهانی به وضوح مشاهده کرد که چنانچه اراده ای برای حل بحران کوچی باشد، امکان جلوگیری از فجایع تکراری هجوم کوچی ها وجود دارد. آقای کرزی برای یک مشت رای بیشتر یک سال به مناطق مورد هجوم کوچی ها استراحت داد. به هجو باید گفت که مردم بهسود و دایمیرداد و بخصوص طفلان و کودکان این مناطق انتخابات را بسیار دوست دارند. آنها از آقای کرزی می خواهند هر سال در کشور انتخابات برگزار شود تا بدین وسیله از هجوم کوچی ها در امان باشند.
بنابراین کارنامۀ دولت افغانستان در یک دهه اخیر نمره قبولی دریافت نکرده است بنابراین حتی سالهای نخستین موج سواری دولت بر احساسات ملت افغانستان به دلیل شرایط خاص ایجاد نظم نوین نیز در کنفرانس بن 2 نمی توانست کارساز باشد. از طرفی با توجه به تبلیغات گسترده ای که از مدتهای قبل از برگزاری کنفرانس انجام گرفته بود، انتظار مردم افغانستان از این کنفرانس بازپرسی جامعه جهانی از عملکرد دولت افغانستان و بازنگری جدی نسبت به برنامه های آینده بود . اما با برگزاری کنفرانس مشخص شد که جامعه جهانی نیز مانند دولت افغانستان غرق در شکست های مکرر در یک دهه اخیر می باشد. دولت افغانستان در این کنفرانس همان دولتی بود که یک دهه از سوی جامعه جهانی مقبولیت داشته است بنابراین تحت فشار قرار دادن و بازخواست آن غیر از زیر سئوال بردن خودشان چه می توانست باشد؟ بنابراین این کنفرانس یکی از بی ثمر ترین کنفرانسها در یک دهه اخیر بوده است .در این کنفرانس نجوای ضعیف اپوزیسیون افغانستان نیز تحت تاثیر محفل دید و بازدید بین المللی به گوش کسی نرسید.
اما کنفرانس برلین در آغازین روزهای سال جدید میلادی، روی دیگر تحولات افغانستان در یک دهه اخیر می باشد. به گزارش بی بی سی اخیراً شماری از رهبران اپوزیسیون افغانستان در نشستی با اعضای کنگره آمریکا در شهر برلین آلمان بر تشکیل نظام سیاسی غیرمتمرکز در افغانستان تاکید کرده‌اند. در این نشست احمد ضیا مسعود رئیس جبهه ملی، عبدالرشید دوستم رهبر جنبش ملی اسلامی، محمد محقق رهبر حزب وحدت اسلامی مردم، امرالله صالح رئیس پیشین اداره امنیت ملی افغانستان با شماری از اعضای ارشد کنگره آمریکا در باره مسائل افغانستان گفتگو کرده‌اند.
این کنفرانس نشان می دهد که از یک سو جناح های مختلف اپوزیسیون با گذشت زمان هر چه بیشتر به یکپارچگی و ترسیم اهداف مشترک می رسند و از سوی دیگر اپوزیسیون با شرکت در کنفرانس برلین در واقع کنفرانس فرمایشی و نمایشی بن 2 را به چالش کشید. کنفرانس برلین زمینه را برای شنیده شدن صدای مخالف وضع موجود فراهم ساخته است و از سوی دیگر پشتوانه مردمی اپوزیسیون، اهمیت کنفرانس برلین را برای جامعه جهانی نیز افزایش می دهد. بنابراین با قاطعیت می توان گفت که کنفرانس برلین اهمیتی به مراتب فراتر از کنفرانس بن 2 دارد و چنانچه جامعه جهانی نیز اهمیت آن را درک نماید می تواند از تداوم شکست ها در افغانستان جلوگیری نماید.
دولت افغانستان و جامعه جهانی پس از یک دهه ناکامی امروز مجبورند تا پاسخگوی خواسته های آحاد ملت افغانستان می باشد. بر کسی پوشیده نیست که رهبران حاضر در کنفرانس برلین از چه پشتوانه قوی مردمی برخوردارند. بنابراین دیر یا زود ایستادگی در برابر خواست مردم به شکست خواهد انجامید. واضح است که نظام متمرکز ریاستی صرفاً خودکامگی به دنبال آورده است و لزوم تغییر در نوع نظام سیاسی کشور از مجرای قانونی آن احساس می شود. با آگاهی از این واقعیات، آینده افغانستان در گرو خواست و اراده مردم رقم می خورد و این مهم باید مورد توجه دولت افغانستان و آمریکا باشد تا صرفاً به دنبال بازیهای پشت پرده نباشند.
