برنده اصلی تماشاچیان متحد بی حاشیه بودند

افغانستانی ها چه مردم ملکی و چه مهاجران مقیم در کشورهای همسایه و اروپایی به کرات و در ادوار مختلف ثابت کرده اند که انسان هایی صلح طلب، صفا جو، به دور از حاشیه و ورزش دوست هستند.

نمونه بارز اخیر آن را می توان در بازی تیم های امید ایران و افغانستان در مرحله مقدماتی انتخابی المپیک 2016 در ورزشگاه آزادی تهران و پیش از آن در ورزشگاه دستجردی دریافت که بیشترین میزان میهمانان تماشاگر با کمترین و کوچکترین عوارض جانبی و حواشی تیم خود را تشویق کردند.

رکورد شکستن برای افغانستانی هایی که هرگز مجال آن نیافته اند که بیزاری جستن خود از تروریسم، میزبانی جنگ نیابتی قدرت های رقیب غرب و شرق، خشونت گریزی و صلح طلبی خود را به همسایگان و جهانیان ابراز نمایند کاری بس تاریخی و حماسی است.

رسانه های داخلی ایران و افغانستان و نیز مطبوعاتی که این بازی دوستانه را برای دنبال کنندگان دیگر تیم های عضو گروه منعکس می کردند هر یک جداگانه به تحسین رفتار عاری از حاشیه و عدم اختلال در نظم عمومی و به دور از آسیب رسانی به ورزشگاه پرداختند.

بدین ترتیب کاپ اخلاق و مدال های زرین فرهنگ تماشاگری و نیز رعایت اصول و ضوابط حضور در یک استادیوم برای بازی رسمی بعنوان مهمان به مهاجران افغانستانی مقیم ایران اعطا شد که از تهران و شهرهای دور و نزدیک خود را برای تشویق تیم ملی امید رسانیده بودند.

گرچه بازی با نتیجه ای نه چندان مطلوب به نفع تیم ایرانی با امکانات و کادر فنی مجرب تر رقم خورد اما اگر نیک بنگریم تحسین و سرمشق گرفتن مطبوعات و رسانه های ایرانی از برخورد متشخص تماشاچیان افغانستانی علنا اعلام کرد که برنده اصلی این بازی تماشاچیان متحد بی حاشیه بودند.

لذا نه تنها بر مطبوعات و رسانه های ورزشی که بر خبر پراکنی های سیاسی و تمام ذره بین های منطقه ای فرض است که مشت نمونه خروار را دریابند و تاملی ژرف نمایند که اگر افغانستان بدون پمپاژهای تبلیغاتی منفی و محاصره امواج جنگ نیابتی و تروریسم پروری لحظه ای به حل خود گذارده شود…

این صدای اتحاد و صلح و برابری و برادری خواهد بود که به گوش می رسد؛ چنانچه رکورد بیشترین تماشاگر میهمان در یک بازی رسمی و نیز رکورد بی حاشیه ترین و منظم ترین تشویق و حمایت با رعایت خطوط قرمز نیز توسط همین افغانستانی ها رقم خورد.