6 حمل 1394 - مقالات
در ادامه سفر چهار روزه رییس جمهور اشرف غنی و رییس اجرایی عبدالله به آمریکا، این عالیجنابان با باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا دیدار و گفتگو کردند که بعد از این ملاقات، اوباما در در کنفرانس خبری مشترکی با اشرف غنی، از ادامه ی حضور نیروهای خارجی در خاک کشور ما خبر داد. هرچند که از مدتها پیش این موضوع مثل روز روشن بود که آمریکاییها با این زودی ها از افغانستان نخواهند رفت.
اوباما با بیان اینکه ماموریت نظامی ارتش آمریکا در افغانستان پایان یافته ولی تعهد آمریکا به امنیت کابل، هنوز بر سر جای خود باقی است، گفت که روند خروج سربازان آمریکا از افغانستان کند میشود و نزدیک به 10 هزار نیرو تا پایان سال باقی خواهند ماند.
رییس جمهور آمریکا اظهار داشت: با توجه به روند ترورها و انفجارها، همچنان افغانستان جای خطرناکی است و آمریکا به عنوان یکی از اعضای ناتو، برای بالا بردن امنیت، تعلیم و آموزش نیروهای نظامی افغانستانی را ادامه خواهد داد و تا زمانی که برای کاخ سفید محرز شود دولت کابل توان ایستادگی بر روی پای خود را دارد، ما در افغانستان می مانیم.
به راستی که خداوند به این دولتمردان آمریکایی جزای خیر بدهد که اگر اینها نبودند اکنون ما گرفتار ترورها و انفجارهای بیشتری بودیم!!!! اوباما طوری از روی ترحم و دلسوزی با اشرف غنی و عبدالله سخن می گوید که گویا نیروهای خارجی در این سیزده سال، افغانستان ویرانه و ناامن را تبدیل به پاریس کرده اند و توانسته اند با نابودی کامل شبه نظامیان طالبان، امنیت و ثبات و استقلال را به مردم افغانستان هدیه کنند.
شکی در این نیست که اگر آمریکا و متحدانش به کشور ما لشکرکشی کردند نه از روی دلسوزی و ترحم بوده و نه برای رضای خدا. آنها برای به دست آوردن منافع بی شمار خود به افغانستان آمدند و با ایجاد بیشتر ناامنی همچنان قصد ادامه ی اشغال وطن ما را دارند.
علی رغم تمام تبلیغات رسانه های آمریکایی و همسو با سیاست های کاخ سفید، عملیتهای نیروهای خارجی علیه طالبان نتیجه ای جز کشته، زخمی و بی خانمان شدن مردم بی گناه نداشته است. وجود القاعده و طالبان در آمریکا هم بهانهای شد تا کاخ سفید پیمان نظامی-امنیتی را به اشرف غنی و عبدالله به امضا براسند تا از این پس آنها آزادانه در کشور ما جولان دهد و وطن ما را همانند بسیاری از کشورهای عربی منطقه به پایگاه نظامی (انبار تسلیحاتی رایگان) تبدیل کند و با قدرت به دست آمده در آن به بهانه خدمت به افغانستان به استخراج منابع معدنی بپردازد.
اوبامایی که امروز می گوید حضورش در افغانستان از روی دلسوزی برای مردم افغانستان است، بهره های فراوانی از حضور در کشور ما برد که چند نمونه ی آن به شرح زیر است:
1- ایجاد حکومت مطلوب خود در افغانستان برای کنترل ایران، چین، روسیه (آمریکا در نظر داشت حتی در ولایت های غربی چین مثل سین کیانگ مداخله همهجانبه داشته باشد و با مشغول کردن چین به درگیریهای داخلی، پیشرفت همهجانبه آن را کند نماید)
2-دستیابی منابع انرژی آسیای میانه از طریق خط لوله نفت و گاز و همچنین دستیابی به منابع معدنی بیشمار و دست نخورده ی افغانستان
3- مقابله با جریانهای اسلامی و جلوگیری از نشر و گسترش آن
4- بهبود جایگاه خود در اذهان عمومی جهان با مبارزه با طالبان و القاعده (که دست پرورده خود آمریکا بودند)
عراق و افغانستان که آمریکا به بهانه 11سپتامبر به خاک آنها لشکرکشی کرد به ترتیب در حکم دروازه خلیج فارس و دالان ورودی به آسیای مرکزی برای آمریکا بودند. هدف امریکا از این حمله، معرفی دوباره خود به جهان به عنوان قدرتمندترین حکومت روی زمین بود که در این معرفی ناکام ماند.
حال با این تفاسیر جناب اشرف غنی در برابر دولت ابرقدرتی که در واقع ابرجنایتکار تاریخ بشریت است، دست گدایی دراز کرده تا دولت وحدت ملی نیز مانند اعراب، تضمین کننده اهداف و مقاصد کاخ سفید باشد آن هم بصورت رایگان. در طرف مقابل آمریکاییها کشور ما را خطرناک توصیف کنند و به اهانت های خود بی پروا ادامه دهند.