انگلستان و سریال خروج از اتحادیه اروپا

آریانا نیوز: وب‌سایت رسمی دولت انگلیس با انتشار سندی به تشریح شرایط و ضوابط خروج این کشور از اتحادیه‌ اروپا پرداخته است.

مردم انگلستان روز پنج‌شنبه برای تصمیم‌گیری در مورد ماندن یا خروج از اتحادیه اروپا پای صندوق‌های رأی می‌روند.

با وجود هشدارهای مکرر دولت در مورد تبعات خروج این کشور از اتحادیه، اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که تنها چند روز مانده به برگزاری این همه‌پرسی، جنبش خروج از اتحادیه از حامیان ابقا پیشی گرفته است.

در تاریخ اتحادیه اروپا تاکنون هیچ کشوری از این پیمان چندجانبه خارج نشده و به همین جهت و با توجه به قوانین اتحادیه، رأی مردم انگلستان به خروج تازه آغاز فرآیندی طولانی و پیچیده خواهد بود، چراکه برای خروج پارلمان اروپا و اعضای اتحادیه باید با درخواست لندن موافقت کنند.

وب‌سایت رسمی دولت انگلیس با انتشار سندی به تشریح شرایط و ضوابط خروج این کشور از اتحادیه‌ اروپا پرداخته است.

در این سند به شروط و وضعیتی اشاره شده که انگلستان برای خروج و پس از خروج از اتحادیه‌اروپا خواهد داشت. در ادامه بخش‌هایی از قوانین خروج کشورها از اتحادیه آمده است:

نتیجه همه‌پرسی درباره عضویت انگلیس در اتحادیه اروپا (گزینه) نهایی خواهد بود. دولت این وظیفه دموکراتیک را بر عهده دارد که تصمیم رای‌دهندگان را به اجرا برساند. نخست‌وزیر به مجلس عوام اعلام کرده که «اگر مردم انگلیس به ترک اتحادیه‌اروپا رای دهند، تنها یک راه باقی می‌ماند و آن استفاده از “ماده 50″معاهدات و آغاز روند خروج است. مردم انگلیس نیز به درستی منتظر شروع فوری فرآیند خروج هستند.»
قوانین خروج در ماده 50 معاهدات در اتحادیه اروپا قید شده و این ماده تنها راه قانونی برای خروج از اتحادیه اروپاست.
اما این فرآیند بی‌سابقه است. هیچ کشوری تاکنون از ماده 50 استفاده نکرده و این ماده (از زمان تدوین) بدون آزمایش باقی مانده است. در مورد نحوه کارکرد این ماده تردیدهای فراوانی وجود دارد. برای چنین کاری به مذاکرات پیچیده با حضور تمام 27 عضو دیگر اتحادیه اروپا و کمیسیون اروپا نیاز است. حتی پیش از آغاز این مذاکرات، کمیسیون اروپا باید طرزالعمل کار را از شورای اروپا (بدون حضور انگلیس) دریافت نماید. توافق خروج نیز نیازمند رضایت پارلمان اروپا می‌باشد. تردیدها طی دوره مذاکرات نیز بر بازارهای مالی، سرمایه گذاری‌ها و ارزش پوند موثر بوده و تبعات بیشتر آن بر اقتصاد و اشتغال کشور است.
خروج انگلیس از اتحادیه‌اروپا به معنای انحلال تمام حقوق و تعهدات است (از دسترسی به بازار واحد اروپایی تا سرمایه‌های ساختاری برای مناطق فقیر تر و اقدام مشترک در تحریم‌ها) که انگلیس طی دوره الحاق به اتحادیه‌ اروپا و طی 40 سال عضویتش به آن نیازمند بوده است. انگلیس علاوه بر مذاکره برای خروج، درباره وضعیتش در دوره پس از خروج نیز باید با اعضای اتحادیه اروپا رایزنی نماید.
پیچیدگی مذاکرات و نیاز انگلیس به مذاکره درباره دسترسی کافی به بازار جداگانه پس از ترک اتحادیه‌اروپا، تکمیل موفقیت‌آمیز مذاکرات پیش از انقضای دوسال مهلت تعین‌شده دشوار ساخته است. هرگونه تمدیدی برای این دوره دو ساله در معاهده به توافق تمامی 27 عضو دیگر اتحادیه‌اروپا نیاز دارد.
اگر انگلیس بدون دستیابی به توافق به انتهای دو سال تعین‌شده در ماده 50 برسد و اگر هیچیک از 27 عضو دیگر اتحادیه‌اروپا به تمدید این مهلت رای ندهند، انگلیس اتحادیه‌اروپا را بدون هرگونه توافق جایگزین فوری، بدون هرگونه محافظت تحت قوانین EU برای تجارت ترجیحی با اروپا یا شرکای توافق تجارت آزاد EU، بدون برخورداری از زندگی یا اشتغال باشنده گان انگلیسی در سراسر اروپا و مسافرت آزادانه این اتباع در کشورهای این قاره، اتحادیه را ترک خواهد کرد.
تصمیم‌گیری‌های منظم اتحادیه‌اروپا در حالی ادامه خواهد یافت که ما مشغول مذاکره برای ترک اتحادیه هستیم. رای ما به ترک و برگزاری مذاکرات خروج بر توانایی تاثیر ما بر تصمیم‌گیری‌های اتحادیه‌اروپا نیز بی‌اثر نخواهد بود. اما با توجه به قانون جدید اتحادیه‌اروپا، ما با محدودیتی برای خروج مواجه هستیم.
در حالی که این مذاکرات ادامه می‌یابد، توانایی ما برای مذاکره و عقد توافقات تجاری جدید با کشورهای خارج از اتحادیه‌اروپا محدود خواهد شد. کشورهایی که در حال حاضر از طریق اتحادیه‌اروپا با ما دارای توافقات تجاری ترجیحی هستند، پیش از انعقاد هرگونه توافق تجاری با انگلیس به احتمال فراوان خواستار مشاهده شرایط روابط آتی ما با اتحادیه‌اروپا هستند. بعلاوه بسیاری از شرکای تجاری ما از جمله ایالات‌متحده، در حال حاضر در حال مذاکره با اتحادیه‌اروپا هستند. آنها احتمالا پیش از آغاز مذاکره با انگلیس خواهان به نتیجه رسیدن معاملات هستند.
بنابراین به احتمال زیاد انجام مذاکرات برای ابتدا خروج ما از اتحادیه‌اروپا، دوم ارتباطات آتی ما با این اتحادیه و سوم معاملات تجاری ما با کشورهای خارج از اتحادیه‌اروپا در شرایطی که برای انگلیس قابل‌قبول باشد، به مدت زمان تمدیدشده نیاز دارد. بطور اجمالی اینکه، رای برای خروج انگلیس از اتحادیه‌اروپا یک شروع یک فرآیند است نه پایان آن. این فرآیند می‌تواند به یک دهه یا بیشتر عدم‌اطمینان منجر شود.
فرآیند زمانی آغاز می‌شود که کشورهای عضوی که خواهان ترک (انگلیس از EU) هستند مراتب این خواسته خود را به شورای اروپا اطلاع دهند. شورای اروپا منهای کشور موردنظر برای خروج، موافقت خود را با اجماع طرزالعمل‌ها برای کمیسیون و با هدف مذاکره برای توافق خروج اعلام می‌دارد. برای اجماع تمامی کشورهای عضو( بجز کشور موردنظر برای خروج) باید رای دهد.
توافق نهایی باید از سوی هر دو طرف مورد تائید قرار گیرد: هم اتحادیه‌اروپا و هم کشور عضو در آستانه خروج. در اتحادیه‌اروپا باید اکثریت قریب به اتفاق کشورهای عضو (بجز کشور در حال خروج) موافقت خود را اعلام کنند. این بدین معناست که هیچیک از کشورها نتوانند معامله را وتو کنند و توافق به بیشترین سطح از حمایت عمومی (در داخل اتحادیه) برسد. (از 27 کشور دیگر اتحادیه‌اروپا 20 کشور باید رای مثبت خود را اعلام کنند؛ 20 کشوری که نماینده 65 فیصد جمعیت اروپا محسوب می‌شوند)
پارلمان اروپا نیز باید این معامله راتائید نماید. این تائید به معنای رای مثبت هر 751نماینده این پارلمان است. (نماینده گان انگلیسی در پارلمان اروپا احتمالا حق رای دارند چرا که در این مرحله این کشور هنوز بخشی از اتحادیه‌اروپا به شمار می آید.)
معاهدات اتحادیه‌اروپا برای کشور عضو در آستانه خروج تا زمانی که ماده 50 توافق اجرایی گردد و یا تا دو سال، در صورت عدم دستیابی به توافق و بدون تمدید این مهلت، همچنان اجرا می شود. درخواست برای تمدید مهلت تعین‌شده تنها با رای اکثریت کشورهای عضو مورد موافقت قرار می‌گیرد.
در ماده 50 مشخص نشده که توافق خروج تا چه میزان باید حدود روابط آینده اتحادیه‌اروپا و کشور عضو خارج‌شده را تعین نماید. هر بخشی از روابط جزئی باید در توافقی مجزا مشخص شده و همراستا با توافق خروج که از فرایندهای دقیق تنظیم‌شده در در معاهدات اتحادیه‌اروپا استفاده می‌کند، مورد مذاکره قرار گیرد. توالی یا همزمانی این مذاکرات نیز در ماده 50 مشخص نشده که این مساله هم باید مورد بحث واقع شود.