افزایش شمار معتادین در کشور

با عرض هزار تاسف باید گفت براساس گزارشهای منتشر شده هم اکنون شمار بزرگسالان معتاد در میان جمعیت ۳۰ میلیونی افغانستان به مرز چهار میلیون نفر رسیده که در این میان تقریبا 900 هزار کودک افغانستانی نیز آلوده به مواد مخدر هستند.

چهارده سال از لشکرکشی آمریکا و متحدانش به کشور ما می گذرد و هنوز پیشرفت قابل توجهی در نبرد علیه طالبان حاصل نشده و هر روز شاهد بد‌تر شدن اوضاع در کشور و کشته شدن غیرنظامیان بسیاری هستیم به طوری که در هفته های اخیر بارها و بارها پایتخت آماج این حملات بوده است.

کاخ سفید اعلام کرده است که هر ثانیه جنگ در افغانستان قریب هزار دالر برای امریکایی ها هزینه بر است و هنوز مشخص نیست که آینده ما چه می شود و تا کی این اربابان غربی بر ما حکومت خواهند کرد؟ این یعنی کشتار غیر نظامیان متوقف نخواهد شد، طالبان همچنان به عملیاتهای انتحاری خود ادامه خواهند داد، غارت و تجاوز تکرارخواهد شد با این تفاوت که داعشی ها نیز اکنون تشنه ی خون مردم افغانستان هستند تا منافع آمریکا بیشتر از پیش در کشور ما تامین شود.

همه اینها مطالبی است که بارها و بارها شنیده ایم، ولی موضوع دیگری نیز در پشت این ناامنی ها جریان دارد که دل هر انسانی را به درد می آورد. با عرض هزار تاسف باید گفت براساس گزارشهای منتشر شده هم اکنون شمار بزرگسالان معتاد در میان جمعیت ۳۰ میلیونی افغانستان به مرز چهار میلیون نفر رسیده که در این میان تقریبا 900 هزار کودک افغانستانی نیز آلوده به مواد مخدر هستند.

روزی می گفتند افغانستان کشوری است که 90 درصد تریاک جهان در آن تولید می شود اما معتاد ندارد. اما امروز به همت غربیها، اعلام می شود که 900 هزار کودک افغانستان برابر با سه درصد جمعیت کل کشور معتادند. اعتیاد 4 میلیون بزرگسال به مواد مخدر کم بود، که غم وغصه اعتیاد کودکان نیز به آن افزوده شد.

در باره اینکه چگونه این کودکان 3 تا ده ساله معتاد می شوند، گفته می شود: بیشتر این کودکان اعتیاد به موادر مخدر را از والدین خود هنگام استنشاق دود تریاک پدران خود در خانه به ارث می‌برند. از سوی دیگر مادران نیز برای آرام نگاه داشتن کودکان خود هنگام قالی بافین یا برداشت محصول تریاک، به آن‌ها مواد مخدر می‌دهند. تعداد قابل توجهی از کودکان بی سرپرست نیز توسط گداهایی که در شهر مشغول به گدایی هستند، مبتلا به مواد مخدر شده اند. سرپرست این اطفال برای آن که توجه مردم را برای کمک به خود جلب کنند به کودکان شان تریاک می خورانند تا ساعت ها در سرما و گرما و در کنار سرک ها و نقاط مزدحم شهر آرام بخوابند و این کودکان پس از مدتی معتاد به مواد مخدر می شوند.

آمارها نشان می دهد شمار معتادین به مواد مخدر در افغانستان در ده سال گذشته به میزان 80 درصد افزایش یافته است و این بیانگر حضور مفید غربی ها در کشور ما است. اگر حضور غرب در کشور ما برای پیشرفت بود اکنون این 900 هزار کودک معتاد باید با کامپیوتر سر و کار داشتند و آن چهار میلیون معتاد هم که اکثرا جوان هستند در حرفه های تخصصی مشغول به کار بودند، نه اینکه ناامید از زندگی رو به اعتیاد بیاورند.

اوج فاجعه زمانی است که بدانید شصت درصد جمعیت افغانستان زیر 25 سال و 50 درصد زیر 18 سال هستند که در حقیقت اکثر جمعیت کشور را جوانان تشکیل می‌دهند. وقتی از این جمعیت جوان 4 میلیون معتاد حاصل شود، ده سال آینده با کشوری مواجه هستیم که جوانان آن معتاد، بی سواد و احتمالا بدون حرفه و شغل هستند.

آن وقت مقامات محترم بنشینند پیمان با پاکستان امضا کنند، کانسرت های رقاصی در رسانه ها برگزار نمایند، زد و بندهای سیاسی برای استمرار چوکی نشینی داشته باشند، تعداد آپارتمانهای لوکس خود را افزایش دهند، موترهای روز جهان را سوار شوند و … بلای شان هم به پس مردم بیچاره!!!

ظاهرا جناب اشرف غنی و عبدالله هم که در زمان کمپاین انتخاباتی خود بسیار برای جوانان شعار می دادند، این روزها خود را به خواب زده اند تا 4 میلیون معتاد در افغانستان را نبینند.