از لشکرکشی نظامی تا لشکرکشی سیاسی

پمپاژ تبلیغات سیاسی این روزها به ابزار مناسبی برای خودنمایی و تضمین قدرت کنونی تبدیل شده است به گونه ای که یکی در صفحات شمال به رزم آوری می پردازد و دیگری به همایش تقدیر از خود بعنوان فرزند دانای میهن دست می زند.

در اینکه هر یک از جنرال ها و فرماندهان بازنشسته در کنار خونریزی ها و کشت و کشتاری که به میهن تحمیل کردند دستاوردهایی هم برای مردم هم نژاد خود داشته اند شکی نیست اما در دورانی که حکومت از راه همه پرسی و انتخابات روی کار آمده است چنین گردن کشی هایی نمی تواند خوش یمن باشد.

عطا محمد نور والی کارکشته بلخ که از یکسو رقابت دیرینه ای با عبدالرشید دوستم بر سر قدرت نمایی و به رخ کشیدن محبوبیت دارد؛ از یکسو بیم برکنار شدنش توسط اشرف غنی می رود و از سوی دیگر مورد اتهام ناتو درخصوص قاچاق موارد مخدر قرار دارد با یک تیر سه نشان زد.

از لشکرکشی نظامی جنرال دوستم تا لشکرکشی سیاسی جنرال نور در کمتر از چند روز چنان شوکی بر پیکر اشرف غنی و عبدالله و از همه مهتر جان کری وارد کرد که بیم آن می رود بزودی اخبار ناگواری از پاشیدگی و ازهم گسیختگی دولت وحدت ملی به گوش برسد.

در حکومتی که یکسال تمام از تبلیغات تا توزیع اوراق رای دهی تا گزینش دست اندرکاران طول کشید و جنجال های تخطی ها و تقلب ها هنوز کاملا خفه نشده است هر کسی خر خود را می راند و عملی هیچ فرقی با دوران جنگ داخلی و برادر کشی ندارد جز سلطه امریکا.

بدین ترتیب می توان ادعا کرد دولت وحدت ملی به تجزیه نزدیک شده است و هر قدرتمند و ثروتمند و مشهور و محبوب و جنگاوری که در سالهای پیش از این از حکومت دست و پا شکسته ارتزاق می کرده است به هیچ عنوان حاضر به چشم پوشی از خزانه ملی نیست.

این گونه صف آرایی ها و نمایش متوالی و رقابت تنگاتنگ بر سر قدرت و محبوبیت و شهرت مصداقی بر زمزمه اختلافات شدید محمد محقق، صلاح الدین ربانی، دوستم، عطا محمد نور و احمدضیا مسعود با غنی و عبدالله است که هر یک دم از تشکیل کابینه می زند و زمینه عرض اندام بیش از پیش جان کری را فراهم می آورد.