سرفصل پالیسی‌های جدید امریکا در خاور میانه

بحران اقتصادی و مالی امریکا با شدت پالیسی‌های نظامی‌گری در دکترین این کشور ارتباط مستقیمی دارند و اولین نتیجه و ارتباط آن این است که امریکا دیگر قادر به ادامه پالیسی‌های یک دهه قبل خود نیست و ناچار است راهبردهای محتاطانه که در قالب جنگ نیابتی در خاورمیانه تعریف می‌شود را از طریق تکیه به توان مالی متحدان عرب و نیروی انسانی تکفیری آنها به اجرا بگذارد تا هدف‌های بزرگ و اصلی خود در غرب آسیا را محقق نماید.

این راهبردهای جدید به دلیل اثرگذاری متغیرهای مرتبط با بازیگران منطقوی و فرامنطقوی با چالش‌های جدی روبرو هستند و آثار خود را بر پالیسی‌های و تاکتیک‌های رفتاری امریکا به جای گذاشته است.

همکاری راهبردی روسیه- ایران و حزب‌الله در سوریه یکی از این متغیرهای اثرگذار است که راهبرد تجزیه کشورهای منطقه و اجرای آن را با سوال جدی روبرو کرده است. شرایط ویژه اقتصادی امریکا و محدودیت گزینه‌ها و محدوده‌های مانور در عرصه جهانی و منطقوی، طیف رفتاری و پالیسی منطقوی امریکا را در ترکیبی جدید قرار داده است. مثلا امریکایی‌ها بسیار علاقمند هستند که کارکرد گروه‌های تروریستی در مقابل راهبرد مشترک روسیه- ایران را افزایش دهند و به موازات آن امکان و شانس تشکیل یک جریان لائیک برای عملیات‌های زمینی در سوریه را بیازمایند و یا از طریق فضای ناشی از اقدامات تروریستی در فرانسه و اروپا، ظرفیت‌هایی برای اعزام یگان‌های زمینی از برخی کشورها به سوریه را فراهم کنند. تمامی این امیدها و آرزوهای مایوسانه اگر چه با تلاش جدی هم همراه است ولی شانس بالایی به حیث یک عنصر توازن‌ساز در مقابل راهبرد ایران و روسیه از خود نشان نمی‌دهند.

به هر حال از این جهت که اجزای تشکیل دهنده منافع امریکایی و غربی در غرب آسیا متکثر و متنوع است می‌توان سرفصل پالیسی‌های جدید امریکا را به شکل زیر گمانه زنی کرد:

1-تاکید بر امنیت رژیم صهیونیستی و حفظ برتری نظامی- تسلیحاتی آن در قبال بازیگران منطقوی

2- چالش‌سازی برای کشورهای مستقل در محیط‌های داخلی و خارجی و در عرصه‌های گوناگون.

به عنوان مثال رفتار پرخاشگرانه وزیرخارجه سعودی در قبال ایران، یک اراده امریکایی برای تولید تنش‌های جدید با ایران و فرسایش بنیه ملی و منطقه ما می‌باشد.

3- جلوگیری و یا کندکردن شکست تروریست‌ها در عراق و سوریه از طریق تدابیر و راهکارهای گوناگون و چندگانه

4- تقویت وحمایت بیشتر از متحدان و شرکای مرتجع منطقه، از طریق فروش تسلیحات، ابزارهای سیاسی- دیپلماتیک، رسانه‌ای و امنیتی و…

5- ایجاد مکانیزم‌های امنیتی- نظامی و سیاسی برای تجزیه کشورهای منطقه

6- حفاظت از تروریست‌ها با تابلوهای جدید مانند «میانه‌رو» و یا چتر دفاعی و تسلیحاتی از آنها

7- تلاش برای نقض حاکمیت کشورهای مستقل به روش‌های متداول و جدید با بهانه‌های مبارزه با تروریسم و یا مطالبات غیرقانونی

8- نزدیک کردن ارتجاع عرب به رژیم صهیونیستی و هدایت عملیاتی آنها به سوی ائتلاف و زمینه‌سازی برای همکاری در بحران‌های منطقوی در عرصه‌های اطلاعاتی، تسلیحاتی، نظامی، سیاسی و رسانه‌ای و…

9- به حاشیه راندن مسئله فلسطین و مهار اعتراضات و انتقاضه درونی در اراضی اشغالی

10- برجسته کردن تهدید و خطر ایران به جای رژیم صهیونیستی