گرگ پاکستانی بر دسترخوان ارگ اشرف غنی

در سالیان نه چندان دور، رهبران پاکستانی و رهبران افغانستانی روی خوش به یکدیگر نشان نمی دادند و سفرهای فی مابین دو کشور به ندرت و در مواقع ضروری با مقدمه چینی های فراوان و بسیار محتاطانه انجام می شد تا از خط قرمزهای تعیین شده عدول نکند.

این ماه ها و این هفته ها و این روزهایی که از عمر حکومت وحدت ملی سپری می شود هر دم سفیری یا وزیری یا فرمانده نظامی ای یا رییس جمهوری از کشورهای دور و نزدیک شرقی و غربی وارد خاک کابل و وارد ارگ ریاست جمهوری می شود و واکنشی برنمی انگیزد.

در همین راستا و نیز با عنایت به سفرهای گاه و بیگاه و از شمارش خارج شده سران پاکستانی به افغانستان و دعوت های رسمی و غیررسمی از وسعت مناسبات دیپلماتیک کابل اسلام آباد، رییس جمهور پیشین، نخست وزیر پیشین و برخی قدرتمندان پیشین پاکستانی قدم بر خاک افغانستان گذاشتند.

اینکه آصف علی زرداری با اوج گیری مجدد مذاکرات صلح و بهبود مناسبات کابل اسلام اباد خود را به قافله خوان گسترده ارگ رسانده است بماند، اینکه رهبران کنونی و سابق پاکستانی سعی در مظلوم نمایی و پاک کردن آثار سوء رفتارهای خود در افکار عمومی قلب اسیا دارند نیز بماند اما…

اما رییس حزب مردم پاکستان که اینک میهمان ناخوانده و خودخوانده ی رییس جمهور و رییس اجرایی افغانستان شده است از خصمانه ترین و کدر ترین موضع گیری ها در قبال حکومت حامد کرزی برخوردار بود و این را نمی شود وانهاد!

روباه صفتان پاکستانی که کاری جز تطمیع و تحریک واسطه ها و زیردستان غیر پاکستانی خود برای نهایت فرصت طلبی به نفع اسلام آباد ندارند؛ با بو کشیدن و حس منتفع و متنعم شدن در کابل از یکدیگر سبقت گرفته اند تا این سفرهای ناتمام و سریال وار اسلام آباد به کابل همچنان ادامه یابد.

مذاکرات دوجانبه، مصالحه با طالبان، بهبود مناسبات دوکشور و امثالهم درحالی اهداف سفر غیرمنتظره سران پیشین پاکستان به افغانستان عنوان شده است که گفتگوها در قطر روی غلتک نیفتاده است و این رفت و آمد ها بیشتر به سنگ اندازی منجر می شود تا تسهیل و تسریع.

لذا می توان مدعی شد که اگر برای تمام گرگ های جهان توبه گرگ مرگ است اما برای پاکستانی ها توبه گرگ ارگ ریاست جمهوری افغانستان است بدین معنا که چه در آشکار و علنی و چه در نهان و خفا به آنچه از افغانستان مد نظر و زیر سر دارند دست می یابند و صدایی از کابل به گوش نمی رسد.