13 جدی 1393 - مقالات
پس از بارها و ساعت ها دیدار و گفتگو و مذاکره و بحث و گمانه زنی جداگانه و مجزا و تفکیک شده روسای جمهور و اجرایی، سرانجام نه تنها کابینه ای به مجلس نمایندگان و سنا معرفی نشد که عبدالله از اختلافات درون تیمی و تعلل اشرف غنی بر سر گزینش وزرا پرده برداشت.
درحالی خبر آماده بودن لیست نهایی نیمی از کابینه تحت اختیارات رییس اجرایی در دیدار با رییس مجلس نمایندگان رسانه ای شد که گویی خطی نامریی ارگ را به دو نیمه تقسیم کرده است و براستی دو تیم با دو برنامه و هدف بر سر کار آمده اند.
صد روز نخست ریاست جمهوری اشرف غنی و ریاست اجرایی عبدالله درحالی ناامنی را تشدید، عایدات گمرکی و مالیاتی را تضعیف و نگرانی ها را دو چندان کرد که به زعم بسیاری نه این دو تن صلاحیت ادامه کار در حکومت را دارند و نه کمیته گزینش وزرا.
این دوگانگی کاملا محرز شده در ارگ ریاست جمهوری کابل علاوه بر سایه انداختن بر سر کابینه هنوز انتخاب و اعلام و انتصاب نشده، کاسه صبر نمایندگان مجلس و سنا را نیز چنان لبریز کرده است که از فروپاشی قریب الوقوع و بیگانگی کامل تیم های اصلاحات و همگرایی و تحول و تداوم دم می زنند.
با این همه، زمزمه های به گوش رسیده از مذاکرات پشت پرده اشرف غنی با طالبان چنین می نمایاند که وی برای تکمیل پرونده طولانی ترین انتخابات و طولانی ترین خدم و حشم ارگ نشین خود زیر پرچم کابینه و شورای وزیران، منتظر چراغ سبز طالبان است و بس!
تمامی برنامه ها و راهکارهای دیپلماتیک و استراتژیک حکومت گذشته تحت لوای سیاست خارجی اینک در دولت وحدت ملی با همان الفبا تکرار می شود فقط تلفظ اشرف غنی کمی متفاوت از حامد کرزی است وگرنه متن دیکته شده همان است و نویسنده همان و طالب همان.
درگیری های لفظی و تنش های ایجاد شده و خاکسترهای زیر آتش چه در دفتر ریاست جمهوری در ارگ و چه در دفتر عبدالله در قصر سپیدار که ناشی از ناتوانی سپردن چوکی به حامیان و هواداران مالی و حزبی آنان است در مقابل خطر نفوذ طالبان به حکومت هیچ است.
در همین راستا کابینه ای که هنوز نیامده مساله ساز شده است بالفطره پتانسیل مشمولیت طالبان و مخالفان مسلح و بنیادگرایان افراطی و امثالهم را در دار و دسته پشتون های متعصب دارد.