19 اسد 1396 - مقالات
آریانا نیوز: ترمپ که نتوانسته با کانگرس و رای دهندگان به خود زبان مشترکی پیدا کند، مسلما نمی تواند طرف مذاکره مناسبی برای روسیه باشد.
روزنامه انترنتی آر.ب.کا روسیه در تحلیلی چنین نوشته است: دونالد ترمپ رییس جمهوری امریکا در هنگام امضای قانونی که تحریمهای شدیدالحنی علیه روسیه را در نظر گرفته و امکان اعمال تحریمهای بیشتر نیز وجود داشته و لغو آنها در آینده نزدیک هم از بین رفته، در حقیقت تلاش نموده تا نشان دهد که وی مجبور شده دست به چنین اقدامی بزند. البته کسی تردیدی هم در این مورد ندارد: با توجه به پایین ترین سطح میزان محبوبیت و فقدان دستیابی به موفقیت خاصی در شش ماه نخست ریاست جمهوری خود، ترمپ در واقع نتوانسته تا با نماینده گان کانگرس و سناتورهای امریکایی در شرایطی که تمایلات ضدروسی در بین سیاستمداران و رسانه های جمعی امریکا شدت یافته، به توافق دست یابد و اکنون باید شکست خود را بپذیرد.
البته دونالد ترمپ در ابراز عقیده نسبت به لایحه قانونی تحریمها علیه روسیه، محدودیتی احساس نکرد. وی گفت که این قانون را غیرسازنده می داند و حتی با برخی از مفاد آن موافق نیست. بر اساس قانون اساسی ایالات متحده، سیاست خارجی کشور در مجموع از سوی رییس جمهوری تعین می شود و اگر شرایط متفاوت بود، کارشناسان حقوقی ارگ سفید آماده بودند تا بر سر قانونی بودن سند مصوبه کانگرس مباحثات گستردهای راه بیاندازند.
ولی در شرایط کنونی توازن نیروهای سیاسی در امریکا تغییر کرده است. واقعیت این است که کانگرس به ترمپ در مورد اجرای سیاست خارجی امریکا، بخصوص در جهت گیری به سمت روسیه، رای عدم اعتماد داده است. اولا میزان حمایت مردمی از سیاست ترمپ در قبال روسیه، در پایین ترین سطح بوده و تنها 30 فیصد از امریکایی ها اقدامات وی در این رابطه را تایید کرده و 66 فیصد مردم مخالف آن هستند. تمایل ارگ سفید برای عادی سازی روابط با مسکو، امکان اجرای سیاست مستقل دولت امریکا از کانگرس را از بین برده است.
ترمپ قصد بهبود روابطش با کانگرس را ندارد
در ثانی، عامل شخصی در رویارویی نماینده گان کانگرس و دونالد ترمپ نیز نقش خاص خود را در این بین ایفاء می کند. رییس جمهور از ابتدای امر تلاش نکرد تا به روابط خود با کانگرس و حزب جمهوری خواه سرو سامان بدهد و بعد از گذشت ماهها از حضور وی در ارگ سفید، ترمپ در این رویارویی بالاخره شکست خورد. اگر در ماههای جَنیوری تا مارچ، بسیاری از نماینده گان کانگرس از رییس جمهور و گروه حامیان وی، به نوعی هراس داشتند، ولی اکنون چنین ترسی دیگر در بین آنها وجود ندارد. ترمپ دیگر نمی تواند با سخنان تند خود آنها را بترساند. ضمن اینکه برکناری اخیر رییس دفتر ریاست جمهوری نشان داد که رییس جمهوری همچنان ضرورتی برای برطرف کردن مشکلات با کانگرس و حزب نمی بیند و قصد دارد همچنان برای پیش بردن سیاستهای خود به این رویارویی ادامه دهد.
سوم اینکه، دیکته کردن شرایط به رییس جمهور، این امکان را بوجود می آورد تا ضعف سیاسی وی افزایش یابد. بعد از گذشت شش ماه از انتخابات، اکنون دیگر ماه عسل ترمپ و تسلیم بودن کانگرس، دیگر پایان یافته و عدم توانایی دولت جدید برای تحقق نوعی اصلاحات، از جمله ایجاد تغییرات مثبتی که عرصه تجاری امریکا انتظار آن را داشت، دیگر به وضوح آشکار شده است. اکثر پلانهای اصلاحی که ترمپ در مبارزات انتخاباتی از آنها صحبت میکرد، تحقق نیفتاده و یا با مشکلات جدی مواجه است.
هدف کانگرس تنبیه ترمپ و پوتین بطور همزمان است
در شرایطی که امکان آن وجود ندارد که رای دهندگان امریکایی را در خصوص دستاوردهای ارگ سفید قانع کرد، قانونگذاران دست به کار شده و روسیه را براحتی در مشکلات موجود در ایالات متحده مقصر جلوه دادند، نه وجود اختلافات در بین خود. آنها نتوانستند در مورد لایحه قانونی بیمه به توافق برسند، پس تصمیم گرفتند بجای آن، قانونی برای تحریم روسیه تصویب کنند. بعید نیست که در طول چند سال آینده وظیفه اصلی کانگرس این باشد که ترمپ و پوتین را تنبیه کنند. این مسئله در امریکا محبوبیت داشته و هیچ هزینه ای هم ندارد، در واقع با یک تیر، دو نشان می زنند.
روابط مسکو و واشینگتن دیگر مسموم شده است
اکنون به نظر می رسد نظریاتی که خواهان مذاکرات مناسب و با صراحت بیشتر کرملین با ارگ سفید بودند، درست بود. مسلما رییس جمهوری که نتواند از منافع خود دفاع کرده و در سیاست داخلی موفق نباشد، شریک خارجی خوبی هم نخواهد بود. ترمپ که نتوانسته با کانگرس و رای دهندگان به خود زبان مشترکی پیدا کند، مسلما نمی تواند طرف مذاکره مناسبی برای کشور فدراسیون روسیه باشد. اگر پیش از این موضوع روسیه تنها برای دفتر ریاست جمهوری امریکا یک سم بود، اکنون به عامل سمی در روابط مسکو و واشینگتن تبدیل شده است و هرچقدر هم که هر دو طرف مایل باشند، این روابط تنها به سمت تیرگی بیشتر سوق خواهد یافت.