9 سنبله 1396 - مقالات
آریانا نیوز: با توجه به رویکرد رهبر دو کشور کوریای شمالی و امریکا در مورد علاقهمندی به تشدید تنش، گزینه درگیری نظامی در نزد کارشناسان همچنان منحیث گزینه محتمل مطرح است.
تشدید تنشها بین کوریای شمالی و امریکا باعث شده است که برخی از کارشناسان از احتمال وقوع یک جنگ در منطقه شرق آسیا خبر دهند. پاسخ سخت پیونگ یانگ به تهدید امریکا مبنی بر حمله به جزیره گوام باعث شد تا فرضیه وقوع جنگ بیش از گذشته تقویت شود. هرچند به دنبال عقبنشینی امریکا از حمله به کوریای شمالی، پیونگ یانگ نیز دستور توقف حمله به جزیره گوام را صادر کرد، اما با توجه به رویکرد رهبر دو کشور در مورد علاقهمندی به تشدید تنش، گزینه درگیری نظامی در نزد کارشناسان همچنان منحیث گزینه محتمل مطرح است. در این مطلب به بررسی این گزینه و موانع و پیامدهای آن خواهیم پرداخت.
چگونگی حمله احتمالی به کوریای شمالی
در صورتی که تنشها در شبه جزیره کوریا بالا رود و نه امریکا و نه کوریای شمالی از تهدیدهای خود عقب نشینی نکنند احتمال وقوع جنگ بالا خواهد رفت. در این شرایط زرادخانه هستهای کوریای شمالی که منبع اصلی تهدید علیه امریکا به شمار میآید، احتمال دارد از سوی واشینگتن مورد هدف قرار بگیرد. بنابراین امریکا چند حالت برای حمله به کوریای شمالی خواهد داشت:
نابودی تاسیاست هسته ای کوریای شمالی: در این حالت واشینگتن سعی خواهد کرد که با یک حمله کوبنده و برقآسا نسبت به نابود کردن تاسیسات هستهای کوریای شمالی اقدام کند. این مسئله به معنای آن است که حملات دیگری از سوی امریکا در کار نخواهد بود و نابود کردن تاسیسات هستهای کوریای شمالی باعث عقب نشینی این کشور خواهد شد.
نابودی توان نظامی هستهای و غیر هستهای کوریای شمالی: در این حالت احتمالا امریکا سعی خواهد کرد با کمک متحدین منطقوی خود یعنی کوریای جنوبی و جاپان تمامی تاسیسات نظامی هستهای و غیر هستهای کوریای شمالی را نابود کند.
حمله همهجانبه به کوریای شمالی: در بدترین حالت نیز احتمال دارد که نابود کردن تمام ساختارهای سیاسی و نظامی کوریای شمالی هدف حمله امریکا باشد. در این حالت حملات هوایی، بحری و زمینی علیه کوریای شمالی انجام خواهد گرفت و کوریای جنوبی و جاپان نیز مستقیما وارد نبرد خواهند شد.
چگونگی واکنش کوریای شمالی به حملات امریکا
البته حملات امریکا به کوریای شمالی قطعا بدون واکنش از طرف پیونگ یانگ نخواهد بود. اردوی کوریای شمالی مجهز به تکنالوژی اتحاد جماهیر شوروی، چین و تولیدات نظامی پنهان خود است و توانسته است که سیستمهای توپخانهای و راکتهای کوتاه بُرد و میان بُرد تولید کند. قدرت تخریبی اردوی کوریای شمالی در راکتهایش است؛ زیرا مجهز به صدها لانچر با راکتهایِ دارای کلاهکهای هستهای است. راکتهای کوریای شمالی میتواند به هر جایی در خاک همسایهاش کوریای جنوبی برسد و کشتیهای دشمن را در بحر با طی کردن مسافتی تا حد 500 مایل (900 کیلومتر) منهدم کند. آزمایش راکتی کوریای شمالی در ماه اسد نیز باعث ارتقای برد راکتی کوریای شمالی شد. رسانههای دولتی کوریای شمالی گفتند کیم جونگ اون، رهبر این کشور گفته است این آزمایش نشان داده که تمامی خاک امریکا در تیررس راکتهای کوریای شمالی است .
هدف قرار گرفتن جاپان و کوریای جنوبی: در رتبه اول کوریای شمالی سعی خواهد کرد تا پایگاههای امریکایی در جاپان و کوریای جنوبی را هدف قرار دهد. این مسئله برای کوریای شمالی بسیار سهل الوصل خواهد بود چرا که این دو کشور همسایه کوریای شمالی هستند و ساده ترین راکتهای بالستیک کوریای شمالی توانایی هدف قرادادن این دو کشور را خواهد داشت. سئول پایتخت کوریای جنوبی با سرحدات کوریای شمالی فقط 24 کیلومتر فاصله دارد. مردم شهر سئول با 10 ملیون نفر جمعیت، در صورت آغاز جنگ به آماج حملات توپخانهای و راکتی سنگین همسایۀ شمالی خود تبدیل خواهند شد. در این صورت کوریای شمالی عملا وارد جنگ علیه امریکا، کوریای جنوبی و جاپان خواهد شد و به منظور حمله به شهرهای کلان و تاسیسات نظامی وابسته به سه کشور مزبور از 50 کلاهک هسته ای استفاده میکند.
هدف قرار گرفتن پایگاه های امریکا: امریکا نیروها و تجهیزات نظامی فراوانی در شرق آسیا مستقر کرده است به نحوی که می تواند در هر زمان ضربۀ مهلکی به کوریای شمالی وارد کند و ستون قدرت نظامی امریکا ناوگان هفتم و نیروهای زمینی و هواییِ مستقر در جاپان و کوریای جنوبی است که تعداد آنها با احتساب نیروهای بحری و تفنگداران بحری به بیش از 70 هزار نفر میرسد. اما این مسئله میتواند نقطه ضعف امریکا در درگیری احتمالی با کوریای شمالی باشد و این پایگاهها هدف کوریای شمالی برای نابودی باشند.
حمله راکتی امریکا: یکی دیگر از واکنشهای کوریای شمالی به حمله امریکا این خواهد بود که با راکتهای بالستیک خود بخشهایی از امریکا را هدف قرار دهد. راکت هواسونگ 100 کیلومتر، نودونگ 1300 کیلومتر، موسودان 3500 کیلومتر و هواسونگ 14 6700 کیلومتر برد دارند. به گفته کارشناسان، سامانههای دفاع راکتی امریکا در حال حاضر تنها قادر به شناسایی و رهگیری یک یا نهایتا تعداد محدودی راکت هستند که ممکن است به صورت همزمان به سمت این کشور فَیْر شوند و چنانچه اردوی امریکا طی 3 الی 4 سال آینده نتواند قابلیتهای دفاعی خود را در برابر حملات راکتی همزمان ارتقا دهد، با توجه به پیشرفت روزافزون کوریای شمالی در زمینه فناوری راکتی، در دفاع از کشور با مشکل جدی مواجه خواهد شد. ماه گذشته، جیمز سیرینگ مدیر سابق آژانس دفاع راکتی ایالات متحده در یکی از نشستهای کانگرس گفت پیشرفتهای اخیر کوریای شمالی در زمینه فناوری ساخت راکتهای قارهپیما خاصتاً در طول 6 ماه گذشته به شدت او را نگران کرده است.
حمله به جزیره گوام: حمله به جزیره گوام که تحت حمایت امریکا قرار دارد و 6 هزار نیروی نظامی در این جزیره مستقر هستند نیز می تواند پاسخ کوریای شمالی به حمله امریکا باشد. تلویزیون کوریای شمالی گفته است در صورت تایید پلان حمله به جزیره گوام توسط توسط کیم جونگ اون، رهبر این کشور راکتهای هواسونگ 12 از آسمان جاپان خواهند گذشت و در سی کیلومتری جزیره گوام در آب فرود خواهند آمد. در بیانیه کوریای شمالی آمده است این راکتها از فراز شیمان، هیروشیما و کویچی در جاپان عبور خواهند کرد و ظرف 1065 ثانیه (کمی بیشتر از 17 دقیقه) به 30 تا 40 کیلومتری خاک گوام میرسند و در آب فرود خواهند آمد.
فرجام سخن
بررسی حمله امریکا به کوریای شمالی و پاسخ های احتمالی پیونگ یانگ به این حمله به خوبی نشان دهنده این است که ترمپ ریسک حمله به کوریای شمالی را نخواهد پذیرفت. با توجه به تنش های طولانی مدت بین امریکا و کوریای شمالی و دستیابی پیونگ یانگ به تسلیحات هستهای، محتملترین سناریو وقوع جنگ سرد بین واشینگتن و پیونگ یانگ است. اگر امکان وقوع جنگ اتمی میان پیونگ یانگ و واشینگتن از بین رود، تنشهای بلندمدت و جنگ سرد منجر به کنترول سلاح و بازدارندگی خواهند شد. در این صورت دیپلوماسی از اهمیت برخوردار شده و طرفین از طریق مذاکره به توافقنامههای صلح و کنترول تسلیحات دست خواهند یافت، همانطور که پس از جنگ جهانی دوم تنشهای طولانی مدت و جنگ سرد باعث ایجاد توافقنامههای صلح و بازدارندگی شد. با توجه به اقدامات امریکا در طی سالیان گذشته، واضح است که واشینگتن خواهان استفاده از دیپلوماسی جهت حل بحران کوریای شمالی بوده و تاکنون با استفاده از توافقات دفاعی دوجانبه با متحدان آسیایی خود، همچنین اعمال فشار و تحریمها علیه پیونگ یانگ سعی کرده است این مسئله را حل کند. از سوی دیگر متحدان امریکا نیز خواهان استفاده از دیپلوماسی فعال در این مورد و تعامل با پیونگیانگ میباشند. بنابراین تهدیدهای اخیر ترمپ علیه کوریای شمالی را باید نوعی بلوف برای عقب نشینی پیونگ یانگ دانست.