پیامدهای حضور نامبارک امریکا درافغانستان به بهانۀ 11 سِپتِمبر!

آریانا نیوز: با نگاهی به گذشته بخوبی پاسخ این پرسش مشخص خواهد شد که بهانه 11 سِپتِمبر به نفع چه کسی است؟

حملات یازده سِپتِمبر 16 ساله شد، امریکا به بهانه مبارزه با تروریزم به افغانستان حمله کرد و اکنون ناامنی‌ها، قاچاق مواد مخدر، مهاجرت‌ها و تلفات انسانی افزایش یافته است همچنین گروه‌های مخالف دولت کابل نیز بدلیل ناکارآمدی آن، جسورتر از گذشته جولان می‌دهند.

با نگاهی به گذشته بخوبی پاسخ این پرسش مشخص خواهد شد که بهانه 11 سِپتِمبر به نفع چه کسی است؟ روزهای سخت اشغال شوروی سابق و ناامنی‌های پس از آن پذیرش شعار حکومت اسلامی طالبان را برای مردم سهل کرد و امید نسبی را برای افغان ها به ارمغان آورد. امیدی که با گذشت هر روز تبدیل به ستوه شد و بار دیگر مردم افغانستان برای آمدن ناجی دیگری به انتظار نشستند.

حادثه 11 سِپتِمبر سال 2001 بوقوع پیوست و متعاقب آن، امریکا به افغانستان لشکرکشی کرد. به باور آن روز مردم پنجره تازه‌ای برای کشور گشوده شد.

واشینگتن پس از حمله به برج‌های تجارت جهانی در نیویارک از گروه طالبان خواست که بن لادن را به واشینگتن تسلیم کند و پس از اینکه گروه طالبان با این خواسته امریکا مخالفت کرد، جرج بوش رییس‌جمهور وقت امریکا، با شعار از بین بردن تروریزم خاصتاً گروه القاعده، برقراری نظام دموکراتیک، آوردن صلح و ثبات و از بین بردن کشت مواد مخدر و فساد اداری در افغانستان با تعدادی انبوه از نیروهای نظامی امریکایی و پس از مدت اندکی نیروهای کشورهای عضو ناتو پا به افغانستان گذاشت.

در ابتدای حمله هوایی نیروهای امریکایی به افغانستان، ملکیان زیادی جان خود را از دست دادند، براساس آمار پایگاه داده مارک هرولد بین 3100 تا 3600 فرد ملکی از 7 آکتُبر سال 2001 تا 3 جون 2003 عیسوی کشته شدند.

با سقوط طالبان در افغانستان امید به کشور بازگشت و فضای افغانستان در زمینه‌های گوناگون از جمله برای زنان تغییرات اساسی را تجربه کرد.

زنان افغان حقوقی مانند تحصیل در مدرسه، پوهنتون و موسسات آموزشی، رفت و آمد آزادانه در معابر و محل‌های عمومی، اشتغال، حضور در رسانه‌ها مانند رادیو و تلویزیون را بدست آوردند، استودیوهایی برای اجرای موسیقی به وجود آمد، استفاده از انترنت گسترش یافت.

کمک‌های کشورهای خارجی در ابتدا وضعیت اقتصادی افغانستان را با رونق نسبی مواجه کرد تا جایی که تصور می‌شد مردم افغانستان رو به خوشبختی در حال حرکت هستند و کشورمان نیز در مسیر صحیح خود قرار گرفته است.

اما پس از طولانی شدن جنگ در افغانستان، کمک‌ها کاهش یافته است، شعارهای خارجی‌ها رنگ باخته‌اند و تلفات ملکیان افزایش زیادی یافته است، بیش از یک ملیون نفر خانه‌های خود را ترک کرده‌اند و در داخل افغانستان به مناطق نسبتا امن‌تری پناه برده‌اند و یا در خیمه ها زنده گی می‌کنند. مواد مخدر افزایش یافته است، حملات شبه نظامیان در تمام افغانستان گسرش یافته است، سرمایه‌گذاران تردید دارند. تقاضای پناهندگی در کشورهای دیگر سرسام‌آور رشد کرده است و پس از 16 سال به نظر می‌رسد سراب خوشبختی مردم افغانستان خود را آشکار می‌کند.

حال مردم ما باز هم به این نتیجه رسیده‌اند که یازده سِپتِمبر و حمله امریکا نیز به نفع آنها تمام نشده است.

متیو هو، دیپلومات سابق امریکایی پیش از این گفته بود که مقامات واشینگتن نمی‌توانند به اهداف سیاسی خود در افغانستان دست یابند و این سیاست نیز ارزش دستیابی را ندارد.

به راپور راشا تودی این دیپلومات امریکایی در سال 2009 عیسوی به نشانه اعتراض به ادامه جنگ در افغانستان از مقامش استعفا داد.

وی نیز تصریح می‌کند که حضور امریکا در افغانستان سبب افزایش شبه‌نظامی‌گری شده است و این حضور نه تنها تغییری در وضعیت القاعده و دیگر گروهها به‌وجود نیاورده، بلکه در حال حاضر با تهدید و دشمن دیگری تحت نام داعش در کشور روبرو شده‌اند.

به گفته متیو هو، رهبران امریکایی که می‌خواستند در افغانستان پیروز شوند، خودشان را به خواب زده بودند و با حمله به افغانستان تنها جنگ در کشور را تشدید کردند.

دیپلومات سابق امریکا در مورد توجیه قانونی بودن حضور امریکا در افغانستان بیان می‌کند که تاریخ در 11 سِپتِمبر آغاز نشد بلکه جورج بوش در آن زمان تحت فشار سیاسی زیادی بود تا به افغانستان حمله کند.

16 سال پس از آن، آسان است که بگوییم نباید به این کشور حمله می‌کردیم.

وی اعتراف می‌کند که نقش امریکا در افغانستان قبل از 11 سِپتِمبر، حمایت از جنگ داخلی، حمایت نکردن از تلاش‌های صلح قبل از 11 سِپتِمبر، حمایت از گروههایی مانند القاعده در دهه 1980 و قبل از 1990 عیسوی بود قبل از اینکه آنها در مقابل ما قرار بگیرند. همه موضوعاتی هستند که مردم در حال حاضر در مورد آنها صحبت می‌کنند.

مردم و کارشناسان افغان نیز اکنون به این باور رسیده‌اند که حضور گسترده نظامی امریکا در خاورمیانه فقط خدمت به غرب و گروههای القاعده، داعش و تروریست ها شده است.