14 اسد 1394 - مقالات
آریانا نیوز: کشور پاکستان با چالاکی ها و زرنگی هایی که دارد از یک شمشیر دو لبه استفاده می کند. در این طرف مسوولان دولت وحدت ملی از جمله جناب اشرف غنی را بسیار هیجانی کرده اند و در بحث صلح تعدادی از طالبان اعلام آمادگی نموده اند و در آن طرف نیروهای جنگی را با پرچم داعش تغییر نام و تغییر جهت داده است.
هزار سال مردم افغانستان، شیعه و سنی بدون مشکل در کنار هم زندگی می کردند اما طالبان از پاکستان و عربستان آمدند و این میانه را به هم زدند و نفاق انداختند. این طالب هم مخالف شیعه، سنی، هندو است و هم مخالف تمامیت ارضی کشور و مخالف امنیت و عدالت اجتماعی، دموکراسی، برابری و صلح
هرچه جنجال شبه نظامیان مسلح از طالبان گرفته تا داعش در کشور ما شدت بیشتری پیدا می کند، گویا قلب رییس جمهور اشرف غنی به پاکستان متمایل تر می شود.
به عنوان نمونه روز گذشته ارگ ریاست جمهوری در بیانیه ای به نقل از داکتر اشرف غنی (از طریق ویدیو کنفرانس از آلمان) گفت که هدف اصلی ما صلح است، صلح میان افغانستان و پاکستان؛ زیرا کشور ما از چهارده سال قبل بدین سو در یک جنگ اعلام نشده با پاکستان قرار دارد و باید این جنگ پایان یابد و دولت های دو کشور در این راستا همکاری کنند.
در این بیانیه آمده که اشرف غنی از پاکستان به عنوان یک کشور همسایه خواسته تا برای کاهش خشونت ها در افغانستان و مهار فعالیت های طالبان و دیگر گروه های تروریستی با کابل همکاری کند چرا که مرگ ملاعمر و تحولات اخیر یک فرصت تلقی می شود که می تواند باعث پایان یک مرحله تلخ و ورود به سوی یک آینده روشن باشد.
اشرف غنی، تروریزم منطقه ای و بین المللی را برای افغانستان و پاکستان خطر بزرگی دانسته و ابراز داشته که ما باید برای کاهش خشونت ها به شکل بنیادی از طریق راه حل سیاسی در پیشبرد پروسه صلح اقدام کنیم و در این زمینه اجماع منطقه ای و بین المللی نیز وجود دارد.
درباره این سخنان اشرف غنی خان که جانش به جان پاکستانی ها گره خورده و هیچگاه نمی خواهد بپذیرد که ناامنی های افغانستان ریشه در پاکستان دارد و طرح مصالحه ی ملی اش، ذکر چند نکته ضروری است: اولا اینکه اصل صلح کار بسیار خوبی است، مردم به آن نیاز دارند و برای آبادانی کشور و امنیت به صلح نیاز داریم اما چند موضوع باید مشخص شود که با چه کسانی صلح صورت می گیرد و هدف صلح ما چیست؟
شکی در این نیست که کشور پاکستان با چالاکی ها و زرنگی هایی که دارد از یک شمشیر دو لبه استفاده می کند. در این طرف مسوولان دولت وحدت ملی از جمله جناب اشرف غنی را بسیار هیجانی کرده اند و در بحث صلح تعدادی از طالبان اعلام آمادگی نموده اند و در آن طرف نیروهای جنگی را با پرچم داعش تغییر نام و تغییر جهت داده است. این کارها برای این است که بتواند به نام صلح امتیازهای خود را بگیرد و از آن طرف جنگ در کشور ما ادامه داشته باشد تا پاکستان به اهداف خود برسد.
دوم اینکه جایگاه کشور پاکستان به عنوان حامیان اصلی تروریزم و طالبان در کجای این قضیه است؟ این موضوعات موضوعاتی است که همه از آن اظهار نگرانی می کنند به جز یک نفر، فقط رییس جمهور در جریان است، این بسیار نگران کننده است. به بیان دیگر 99.9 درصد جمعیت کشور به پاکستان اعتماد ندارند چه در زمینه صلح با طالبان و چه در زمینه های اقتصادی و سیاسی. در این میان اشرف غنی به تنهایی ایستاده و می گوید من به پاکستان اعتماد کامل داشته و در جریان زحمات اسلام آباد برای برقراری صلح در افغانستان هستم.
این چه گفتگوهایی است که همه ی مردم و دولتمردان از آن بیخبر هستند و فقط جناب اشرف غنی و چند نفر از وابستگان پاکستانی اش از آن خبر دارند؟ آیا اینگونه سخن گفتن در موضوعات اساسی کشور، جز این است که جناب رییس جمهور می خواهد تمام کارها را به اختیار خود در آورد؟ آیا این تصمیم گیری تک بُعدی به نفع افغانستان خواهد بود؟
آگاهان مسایل می دانند که پاکستانی ها فعلا تغییر استراتژی نداده اند، اما تغییر تاکتیک داده اند. آن هم به این طریق که یک عده طالبانی که را برای فعلا زمان شان سپری شده است، عده ای از آنها که جذابیت و کارایی ندارند و توانایی جذب نیرو ندارند را به بهایی سنگین به افغانستان می فروشند. در عوض با فروختن عده ای از طالبان به حکومت افغانستان که معلوم نیست چه نتیجه ای خواهد داد، بهایی را می گیرد و برای آنها جایگاهی را در حکومت باز می کند.
قطعا هیچ کدام از شهروندان افغانستان راه حل معضلات کشور را در جنگ نمی بیند چرا که این مشکلات راه حل سیاسی می خواهد. راه حل سیاسی آشکارا روی یک برنامه روی یک میز گذاشته می شود. کسانی که مخالف حکومت هستند بیایند و خواست های شان را مطرح کنند. افغانستان قانون اساسی مدون دارد که از حقوق بشر دفاع می کند و هم چنین از آزادی، دموکراسی، انتخابات و بالاخره روی تمام موازین پذیرفته شده بین المللی است. حالا طالبان یا هر کس دیگری با این دولت در جنگ است بیاید بگوید من این قانون را قبول دارم یا ندارم. اما آنها چه می کنند؟ جز قتل عام و غارت مردم بی گناه.
هزار سال مردم افغانستان، شیعه و سنی بدون مشکل در کنار هم زندگی می کردند اما طالبان از پاکستان و عربستان آمدند و این میانه را به هم زدند و نفاق انداختند. این طالب هم مخالف شیعه، سنی، هندو است و هم مخالف تمامیت ارضی کشور و مخالف امنیت و عدالت اجتماعی، دموکراسی، برابری و صلح.
لذا جناب اشرف غنی که این روزها با پاکستان دستش در یک کاسه شده باید بداند که مردم افغانستان با طالبان هیچ وجه مشترکی ندارند و نمی خواهند با آمدن طالبان، شعبه پنجم پاکستان در افغانستان دایمی شود.
