پارلمانی که با دالر بچرخد، از این بهتر نمی شود

دوم ماه قوس سال گذشته بود که پیمان امنیتی میان کابل – واشنگتن و همچنین پیمان امنیتی کابل – ناتو با اکثریت آرا در مجلس نمایندگان تتنها با 5 رای مخالف تایید شد.

متاسفانه در جلسه ای که پیمان امنیتی کابل – واشنگتن با اکثریت آرای موافق اعضای پارلمان!!! به تصویب رسید، به برخی از مخالفین این پیمان اجازه صحبت در مورد پیمان امنیتی داده نشده که واقعا این رفتار بر خلاف ارزش‎های مردم‎سالاری و منافع ملی کشور بود. قرار بود پس از به رای گذشتن این پیمان، 5 عضو موافق و 5 عضو مخالف با این پیمان در مورد سود و ضررهای این پیمان صحبت کنند که از سوی اکثر اعضای مجلس اجازه داده نشد و متن پیمان به طور مستقیم به رای‎گیری گذاشته شد.

این رفتار نشان داد که برخی اعضای پارلمان به طور مستقیم با خارجی ها در ارتباط بودند و تمام جوانب را طوری برنامه ریزی کردند که هیچ کس در پارلمان مخالفت با این پیمان نکند.

سپس متن این پیمان برای تایید به مجلس سنا رفت و سناتوران ضمن انتقاد از نمایندگان پارلمان برای عدم دقت در تایید، وعده دادند که با دقت کامل و با تامل و تعمق بیشتر متن پیمان امنیتی کابل – واشنگتن را به بررسی می گیرند، اما همان اتفاقی که در صحن علنی مجلس نمایندگان افتاد یکبار دیگر در مجلس سنا تکرار شد و پیمان امنیتی بدون ذره ای تغییر به تصویب سناتوران رسید.

حال بعد از گذشت شش ماه، عالیجنابان دو مجلس به تکاپو افتاده اند که آمریکا به تعهدات خود در پیمان امنیتی عمل نکرده است و باید در مفاد آن تجدید نظر شود!!!

روزهای گذشته با افزایش موج ناامنی‌ها در نقاط مختلف کشور، برخی از نمایندگان پارلمان و سنا خواستار پس گرفتن امضای این پیمان شده و گفته اند که آمریکا دروغ گفته و افغانستان را فریب داده است.

به گفته این نمایندگان پیمان امنیتی هیچ چه سودی برای افغانستان نداشته و آمریکا به تعهدات خود در راستای تجهیز نیروهای امنیتی و نیروی هوایی اقدامی انجام نداده است تا پس از امضای پیمان نه تنها وضعیت امنیتی کشور بهتر نشود، بلکه بدتر گردیده است.

براساس پیمان امنیتی که میان افغانستان و آمریکا به امضا رسید، واشنگتن متعهد شد تا نیروهای نظامی افغانستان را از لحاظ تسلیحاتی حمایت و از افزایش ناامنی‌ها در کشور جلوگیری نماید، اما همانگونه که از ابتدا هم مشخص بود، واشنگتن به این تعهدات خود عمل نکرد و نخواهد کرد.

وقتی نمایندگان پارلمان و سناتوران مجلس سنا از دالرهایی که پیش از این طعمش را بسیاری از دولتمردان دولت قبلی و دولت فعلی چشیده اند، به آسانی نمی گذرند و بخاطر چندهزار دالر آینده مملکت خود را می فروشند، نتیجه این می شود که بعد از اتمام دالرها می فهمند در تایید پیمان اشتباه کرده اند.

که قطعا این پشیمانی هیچ سودی ندارد همانطور که آن تایید سودی نداشت و آمریکا از اول قصد نداشت در راستای تامین امنیت افغانستان اقدام مفیدی انجام دهد چرا که تمام منافع آمریکا در ناامنی و بی ثباتی افغانستان است و نمی گذارد که کشور ما آرام شود.

این پشیمانی ظاهری یا باطنی نمایندگان در حالی است که حامد کرزي که 13 سال هم سفره و هم کاسه ی غربیها بود، بارها اعلام کرد که آمريکا براي تامين امنيت افغانستان صادق نيست به همین دلیل هم برقراري صلح و ثبات، تقويت نيروهاي نظامي افغانستان و توسعه اقتصادي کشور را از مهمترين پيش شرط ها کابل براي امضاي پيمان امنيتي با واشنگتن اعلام کرده بود ولی متاسفانه تازه به دوران رسیده های دولت جدید و نمایندگان رو به زوال مجلس، نخواستند از این دالرهای بادآورده بگذرند و تن به خفتی عظیم دادند که دودش از هم اکنون به هوا برخواسته است.