وقتی مهمان، صاحبخانه می شود

مدت مدیدی است که مرزها و حریم زمینی کشور مورد تجاوز آشکار و بی اعتنایی همسایگان و برخی کشورهای منطقه و قدرت های جهانی قرار می گیرد اما نیروهای امنیت ملی و وزارتخانه های داخله و دفاع واکنشی از خود نشان نمی دهند.

درخصوص حملات موشکی و راکت پراکنی های ولایات هم مرز پاکستانی با افغانستان در دیورند از جمله کنر و نورستان و خوست، بعضا مطبوعات و رسانه ها یا مقامات محلی واکنش نشان داده یا حتی تهدیدهای توخالی مبنی بر عکس العمل متقابل داشته اند اما…

اما ورود غیر قانونی و بدون بازرسی روزانه صدها و بلکه هزاران خانوار عمدتا پاکستانی با گویش و پوشش بیگانه اما تجهیزات بسیار و نیز تسلیحات مدرن و حتی موتر ضد گلوله، مورد غفلت تعمدی و اهمال کاری مسوولان در پایتخت و در بدنه حکومت وحدت ملی قرار می گیرد.

مخالفان مسلح بیگانه و غیر افغانستانی ای که نه تنها در قالب و فرم مردانه و پاکستانی که حتی زنانه و از تبارهای دیگر راهی خاک کشورمان شده اند تا به ماموریت های محوله خود به نحو احسن بپردازند در آزادی کامل تردد می کنند و در امنیت کامل سلاح و دالر خود را به رخ بومیان می کشند.

تنها یک نمونه جزئی آن در پکتیکا رخ داده است که بنابر اظهارات عبدالکریم متین والی این ولایت، زین پس افراد مسلح ناشناس نه پیاده و نه به تنهایی که با خانوار و فامیل خود سوار بر موترهای ضد گلوله و جیب های مملو از دالر وارد حریم زمینی افغانستان می شوند.

راه های فرعی، البسه متفاوت، حرف زدن با زبان اشاره ای، دادن اسکناس های 50 و 100 دالری در قبال کالای خورد و جزئی، برپا کردن خیمه و روشن کردن جنراتور در شب از مشخصه های این پاکستانی های تا دندان مسلح متجاوز است که همچنان به سهولت و سرعت انجام می شود.

علیرغم هشدارها و ابراز نگرانی های نورالحق علومی وزیر همیشه درحال استجواب داخله از تحرکات مخالفان مسلح بیگانه در ولایات شمالی از راه مرزهای جنوب شرقی و نیز استمداد طلبی های هر از چند گاه والی های بومی، این مساله مغوفل مانده است و وقتی مهمان صاحبخانه می شود دیگر نمی شود کاری از پیش برد.