هیات چکرزنان و پلوخوران دولتی

رییس جمهور حکومت وحدت ملی معادله ای را به نتیجه رساند که تاکنون مجهول باقی مانده بود. وی اثبات کرد که برای عزل هر ۳۰ نفر از کارمندان ارشد تا ادارات جزء به ۵۰ نفر سیاهی لشکر برای پلو خوری و چکر زنی نیاز است تا همراهش باشند.

گذشته از تبعات و زیان های برکناری یکباره ۳۰ تن از مقام های امنیتی و سیاسی در ولایتی ناامن و فساد زده، می پردازیم به نیمه دیگر لیوان که آنهم خالی است. یعنی هزینه های گزاف و زاید و سرسام آور و اضافی در هیات های طویل و عریض همراه رییس جمهور.

زمانی که حامد کرزی با گروهی از همراهان اعم از مشاوران و معاونان و برخی اقارب خود آهنگ سفر به دیاری دور یا نزدیک می کرد؛ بسیاری از دیگر ماندگان از این هیات به اصطلاح عالی رتبه انتقادات شدیداللحن خود را به وی روا می داشتند که در راس آنها خود اشرف غنی بود.

لیکن حال که ورق برگشته است و وی جزو اولین و اصلی ترین مسافران همیشگی فرمایشی داخلی و خارجی است چنان دار و دسته ای برای خود برپا کرده است که در تاریخ ثبت شدنی است.

از هیات ۱۵۰ نفره در سفرهای ترکیه و عربستان و چین و لندن گرفته تا سفرهای داخلی به ولایاتی که بعضا ملزم به میزبانی از روسای جمهور و اجرایی و هیات همراه می شوند که شامل نمایندگان مجلس، نهادهای مدنی، مشاوران و معاونان، اقوام و اقارب و نورچشمی های غرب و شرق می شوند.

جدا از هزینه هایی که اجبارا از چنین رفت و آمدها و بریز و بپاش هایی بر پیکر خزانه خالی حکومت وارد می شود؛ از کار ماندگی افرادی در پست های منتسب به خودشان که نیمی از سال در سفرهای ظاهرا کاری ولی باطنا سیاحتی بسر می برند نیز جای تامل دارد.

با تمام این مسایل، زمینه زیاده خواهی و افزون طلبی و مفسده های اخلاقی کارکنان دولتی در رده های مختلف اعم از فرمایشی و گماشته شده و مرتبط با زمینه های سفر کاری بیش از پیش فراهم می شود چنان که شاهد آشنایی سفرا و وزرا با… و یا آبروریزی های پیاپی بوده ایم.

این هیات های طویل و عریضی که چنین گرداگرد اشرف غنی و عبدالله را گرفته اند و شیرینی می خورند از یکسو به ته مانده خزانه ملی رحم نمی کنند و از دیگر سو اعتماد کمرنگ مردم ملکی را از بین می برند و در نهایت رتبه هیات عالی رتبه دولتی افغانستان را به چکرزنان و پلوخوران سیاحتی در دیگر کشورها تنزل می دهند.