9 اسد 1394 - مقالات
آریانا نیوز: قاچاقچیان انسان، باشندگان و افراد محلی را در شهر نیمروز خریداری کرده و آنها را به کشورهای همسایه و حتی اروپا منتقل می‌کنند.
در کشوری چون کشور ما هر چیزی می تواند خبر ساز باشد، از کشت 40 برابری مواد مخدر در سیزده سال اخیر گرفته تا کشتارهای متعدد هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی. اما خبر خرید و فروش انسان آن هم در سطح گسترده موضوعی است که جای تامل بیشتری برای دولتمردان حکومت وحدت ملی دارد.
بنا بر گزارش های رسیده مدتها است که ولایت نیمروز به بزرگترین محل عبور قاچاقچیان انسان و مواد مخدر تبدیل شده است به نحوی که قاچاقچیان در این ولایت به آسانی انسان‌ها را خرید و فروش می‌کنند.
قاچاقچیان انسان، باشندگان و افراد محلی را در شهر نیمروز خریداری کرده و آنها را به کشورهای همسایه و حتی اروپا منتقل می‌کنند. تمامی این معاملات خرید و فروش انسان نیز در هوتل‌های همین ولایت صورت گرفته و تمام سازمان‌دهی این کار نیز در همین شهر انجام می‌شود. سپس قاچاقچیان، مردمی را که از این شهر خریداری کرده اند از طریق مرزها راهی اروپا و دیگر کشورهای هدف می‌کنند.
کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نیز ضمن ابراز نگرانی از قاچاق کودکان و زنان در کشور، اعلام کرده که افراد قدرتمند و با نفوذ محلی، در قاچاق انسان دست دارند. بنا بر گزارشهای این نهاد عمدتا افراد آسیب پذیر در خانواده ها و جامعه به وسیله قاچاقچیان انسان قاچاق می شوند. 54 درصد از کودکان قاچاق شده از حمایت پدر و مادر محروم بوده و 32 درصد از قربانیان گداها، فروشندگان دوره گرد و جمع کنندگان زباله بوده اند.
با عرض تاسف باید گفت: 17 درصد از قربانیان قاچاق انسان در افغانستان را زنان خانه دار و باقی آنها را معلمان، کارکنان دولت و کسبه تشکیل می دهند که حدود 81 درصد قربانیان قاچاق انسان قبل از 18 سالگی ازدواج کرده‌اند.
قطعا فقر و بیکاری از مهمترین عوامل قاچاق انسان است چرا که براساس آمار تهیه شده از سوی کمیسیون حقوق بشر، بیش از 58 درصد از خانواده های قربانیان درآمدی نداشته و تنها 10 درصد خانواده های آنها بالاتر از ده هزار افغانی در ماه درآمد داشته اند. بیش از 45 درصد قربانیان قاچاق انسان در افغانستان را دختران، 38 درصد را زنان و بقیه را پسران تشکیل می دهند.
برای اینکه عاقبت این معامله شوم را هم بدانید باید بگوییم که این قربانیان به عنوان برده در کارهای اجباری و شاق در معادن، کشتزارها، قاچاق مواد مخدر و جنگهای مسلحانه و بمبگذاری های انتحاری مورد استفاده قرار می گیرند.
البته خرید و فروش انسان تنها نگرانی ولایت های مرزی نیست، بلکه فقط از ولایت نیمروز ماهانه حدود بیش از چهار هزار نفر به سمت ایران قاچاق می‌شوند که متاسفانه آمار تلفات آنها نیز در این راه بسیار زیاد است. در حالیکه اگر در قانون تسهیل بیشتری ایجاد شود، این جوانان جان خود را به خطر نمی اندازد و از راه قاچاق سفر نمی کنند و از طریق مسیر طبیعی و با واسطه سفارتخانه ها این مطلب حاصل می شود.
اما مسوولان دولت هیچگاه نخواسته اند تا با تسهیل قانون و کاهش درخواست سفارتخانه ها، امکان سفر آسان از طریق قانون را برای جلوگیری از سفرهای غیرقانونی و قاچاق فراهم آورند همانگونه که مسوولان امنیتی نمی خواهند قاچاقچیان را دستگیر نمایند و زمینه‌های معامله فروش انسان را کاهش دهند.
دولت باید در بخش آگاهی‌بخشی به مسافرت‌های قاچاقی و ضررهای احتمالی آن به تمام افغانستانی‌ها اطلاعات داده و نگذارد تا از راه قاچاق مبادرت به انجام سفر کنند. همچنین با دستگیری قاچاقچیان انسان در ولایتهای مرزی به ویژه ولایت نیمروز جلوی پدیده ی شوم خرید و فروش انسان را که اخیرا جایگزینی برای کشت و قاچاق مواد مخدر شده است را بگیرند.
