2 ثور 1394 - مقالات
در سالیان قبل و سالیان قبل تر از آن نیز همواره بهار و تابستان و فصل گرما و آب و هوای خشک و گرم بدون بارندگی فصل تشدید حملات همه جانبه مخالفان مسلح بوده است اما بدون هیچ دوراندیشی و تمهیدی از جانب مسوولان ادامه یافته است.
اینبار نیز با تشکیل دولت وحدت ملی و با تبیین نورالحق علومی درجایگاه وزیر داخله و تنی چند از دیگر فرمایش شدگان در جایگاه امنیت ملی و امثالهم، سنگی از جای تکان نخورده است و همه بدنبال انتقاد از یکدیگر و گرفتن پیکان اهمال به جانب دیگر هستند.
نورالحق علومی که هفته قبل در جلسه فوق العاده مجلس نمایندگان به همراه دیگر مسوولان محلی و ملی امنیتی حاضر شد و مورد استنطاق و مواخذه برای مسایل حاد امنیتی پیش آمده قرار گرفت این بار میهمان مجلس سنا بود تا سخنانش را در قالبی دیگر از نو تکرار کند.
وی از خانه ملت تا خانه دولت خانه به دوش و سرگردان است تا کسی فارغ از رفع تکلیف و صرفا برای پر کردن ستون اخبار مطبوعات و رسانه ها به حرف هایش گوش فرا دهد و چاره ای برای رفع معضلات بیاندیشد.
وزیر داخله ای که هفته ای یکبار استجواب می شود همان وزیر داخله ای است که با کمترین میزان اختیارات و امتیازات و تسهیلات صرفا بر چوکی نشسته است تا به اعتراضی پاسخ گوید وگرنه رییس جمهور خود عزل و نصب کننده و برنامه ریز اصلی است.
به عبارت دیگر اشرف غنی پیش از شروع بهار و پیش از رخ دادن تمام وقایع ناگوار اجتماعی و امنیتی از فرخنده تا بدخشان کاری از پیش نبرد جز آنکه وقعی به نگرانی های وزرا ننهاد و فرماندهان امنیه و پلیس و شاروال ها و کارمندان ارشد مربوطه را جابجا کرد.
بدون کوچکترین حمایت یا کمترین جانبداری از نورالحق علومی باید به سناتوران و وکلای خانه ملت و نشسته بر مسند گفت بجای استجواب و مواخذه و دریافت پاسخ های تکراری، کاری از پیش ببرند و راهی بگشایند و چاره ای بیاندیشند که ناامنی بعنوان بزرگترین معضل کنونی از عهده وزرات داخله و وزارت دفاع همچنان غایب و ریاست امنیت ملی برون است.