8 حوت 1393 - مقالات
شاهراه سالنگ و بسیاری از راه های مواصلاتی و جاده های اصلی افغانستان که همه روزه محل تردد و عبور و مرور بازرگانان، مردم ملکی و محصلان است بر اثر بارش برف سنگین مسدود شده است.
مردم ملکی اعم از کهنسال و خردسال و زن و پیر و جوان همه سالها تاوان فساد اداری گسترده و بیداد کننده در وزارتخانه های مسوول و مسوولین وزارتخانه های مرتبط با آبادانی راه ها و کمیته اضطرار را می دهند و کسی هم دم بر نمی آورد.
گذشته از ربوده شدن، گم شدن در کوره راه های بی بازگشت، مورد تجاوز قرار گرفتن، اختطاف و انتحار شدن، جان سپردن بر اثر رانش زمین و زلزله و سیل و دیگر بلایای طبیعی، گویی گیر کردن در برف کوچ ها و یخ زدگی های منجر به مرگ یا قطع عضو در این سرزمین مرسوم شده است.
ده ها تن از زنان و کودکان و پیرمردان و جوانانی که جهت انجام کارهای ضروری و یا رفت و آمدهای ناگزیر بر اثر برف کوچ در ولسوالی های مختلف بدخشان، سالنگ، پنجشیر و دیگر ولایات کوهستانی جان سپردند و تلف شدند همان کسانی بودند که با موترهای نامزدهای انتخاباتی به مراکز رای دهی منتقل می شدند تا آرای شان صندوق ها را پر کند.
اولین بارش برف سنگین در زمستان نسبتا خشک 1393 که بی سابقه هم بود و تا بیش از یک متر در برخی نقاط و نواحی سالنگ و پنجشیر را شامل می شد چنان مردم ملکی این نواحی و مسوولان به خواب رفته را غافلگیر کرد که از هیچ زمستانی درس عبرت نگرفته بودند.
مرگ زمستانه و ناجوانمردانه زنان و کودکان درحالی بر آمار مرگ و میر بر اثر بیماری و تصادفات جاده ای و خشونت های خانوادگی و اختطاف ها و حملات تروریستی افزوده است که نمایندگان پارلمان و سنا در تعطیلی زمستانه خود بسر می برند و خارج از مرزهای افغانستان چکر می زنند.
هرگز در هیچ زمستانی میان قربانیان بلایای طبیعی و اهمال کاری های ناتمام مسوولان غفلت زده هیچ یک از اعضای مرتبط با دولت و یا شورای ملی به چشم نمی خورد چرا که پول های خزانه ملی برایشان چرخبال های اختصاصی و تعطیلات خارجی زمستانه و تابستانه فراهم آورده است.