1 دلو 1393 - مقالات
بلاخره بعد از تاخیر ناشی از اختلافات سیاسی زیاد در افغانستان، کابینه دولت وحدت ملی اعلام گردید اما اختلاف اساسی قبل از این بر سر معرفی وزیران بود و هر دو تیم سعی داشت در دولت اینده سهم بیشترې کسب کند، همچنان اختلافات زیاد بر سر تعیین اشخاص بود و هر دو تیم با نامزد وزیران تیم مقابل موافقه نمی کرد، همچنان اختلافات درون تیم ها نیز وجود داشت و هر گروه و معاونان آنها در تیم ها سعی داشتند سهم بیشترې در قدرت داشته باشد از سوی دیگر گرایش های سمتی، قومی، زبانی و حزبی نیز وجود داشت و هر یکی در تلاش به دست آوردن قدرت بیشتر بودند.
قاضی محمد حسن حقیار کار شناس مسایل سیاسی افغانستان درباره این مساله گفت: نظر من این است که بعد از این اختلافات دوام پیدا خواهد کرد و بر سر تقسیم ریاست ها و مدریت های عمومی اختلافات دوام خواهد داشت.
حقیار در خصوص این سوال که در این صورت حکومت جدید چقدر خواهد توانست به مشکلات فرا روی خود غلبه نماید، گفت: تاخیر در اعلام کابینه نیز به روحیه مردم تاثیرات منفی داشت، همچنان وزیران سرپرست که می فهمیدند چند روز از قدرت آنها باقی است کما حقه کار و ادای مسوولیت نمی کردند ولې در کل مشکلات افغانستان آنقدر عمیق هست که نمی توان به معرفی وزیران کابینه حل شوند، ریشه های این بحران و صلح در جاهای دیگر است، در این جنگ کشور های زیادې دخیل هستند و استخبارات منطقه ای و فرا منطقه ای این جنگ را رهبری می کند.
وضعیت های امنیتی افغانستان و پاکستان با هم مرتبط است در این راستا مقام های هر دو کشور سفرهای به کشور های مقابل نیز دارند، سوال این است که سفر ریس ستاد استخبارات ارتش پاکستان رضوان اختر به کابل چه هدفی را دنبال می کند و آیا دستاوردی هم خواهد داشت که در این مورد باید گفت: درخواست اصلی پاکستان از افغانستان در این برهه حساس این است که افغانستان و پاکستان در هر دو طرف مرز دیورند عملیات گسترده نظامی را به راه اندازد تا به زعم آنها تروریست ها را در این مناطق از بین ببرند، سفر مقام های پاکستان به همین هدف است.
قرار معلومات من حکومت افغانستان به اقدام پاکستان به دیده شک می نگرد و فکر می کند اگر آنها در مناطق سرحدی افغانستان که مناطق صعب العبور و خطرناک هستند عملیات گسترده نظامی به راه اندازد پاکستان به وعده های خود عمل نه کرده و عملیات نظامی را گسترش نخواهد داد که در این صورت نظامیان افغان ممکن تلفات زیادی متحمل خواهند شد و از سوی دیگر در مناطق مرزی دو کشور پشتون ها مستقر هستند که حکومت افغانستان آنها را افغانستانی و از قوم خود می داند و در صورت عملیات نظامی گسترده آنها ضرری بیشترې می بیند.
فلهذا حکومت افغانستان صلاح نمی بیند که در مناطق مرزی افغانستان و پاکستان عملیات گسترده هر دو طرف اجرا شود. حکومت افغانستان می گویید که مقام های پاکستان عمدا می خواهند مناطق پشتون نشین این کشور ضرر ببیند و آنها را برای به رسمیت شناختن مرز دیورند متقاعد کند چون اغلب سران پاکستان از قوم پنجابی هستند.
قاضی حقیار در پاسخ به این سوال که بعد از حمله 16 دسامبر در پیشاور که در آن کودکان دآنش آموز کشته شدند در این کشور یک اجماع ارتش، حکومت، احزاب و مردم بر ضد تروریزم به وجود آمده، آیا این اراده ای پاکستان واقعی است؟ گفت: در این شکې نیست که حمله به مدرسه در پاکستان یکی از درد آور ترین و تکان دهنده ترین حملات بود ولې حکومت پاکستان می خواهد از این واقعه سوء استفاده نماید، توجه جهانیان را به خود معطوف کند و کمک های بیشترې به دست آورد.
ارتش از همین مساله استفاده کرد و از پارلمان برای خود اختیاراتی بیشتترې کسب کرد، نظر به تعدیل در قانون اساسی پاکستان که در این اواخر توسط پارلمان تصویب شد ارتش پاکستان می تواند خیلی راحت دشمن های خود را به بهانه مقابله با تروریزم دستگر کند، در دادگاه های نظامی محاکمه کنند و یا از بین ببرند.
چون در پاکستان احزاب این کشور بین خود اختلافات گسترده و عمیق دارند و طالبان پاکستان نیز قدرتمند هستند این اقدام ارتش شاید جنجال های جدید را به وجود آورد و ممکن است در مبارزه با تروریزم موثر نباشد.
فرمانده عمومی طالبان پاکستان به ارتش این کشور هشدار داد اگر بر ضد آنها اقدام جدی شود آنها پاسخ های محکمې به دولت و ارتش این کشور خواهند داد و حتی حمله پیشاور را از یاد آنها خواهند برد.
از سویی داعش نیز در پاکستان ریشه دوانده و در حال نمو می باشد، در این صورت طالبان پاکستان و گروه های مخالف قدرت بیشترې کسب می کند و در آینده دردسرهای برزگی را برای حکومت پاکستان به وجود خواهند آورد.
وی در ادامه افزود: این مفکوره که ارتش پاکستان در مبارزه با اصطلاح تروریزم به زودی موفق می شود به نظر من اشتباه است.
گزارشگر: عاشق حسین طوری
مترجم: عماد الدین رحمانی
