منافع آمریکا از جنگ افروزی در خاور میانه چیست؟

فروش و توزیع سرسام آور سلاح های سبک، سنگین و نیمه سنگین و ادوات و تجهیزات جنگی، چند برابر کردن میزان کشت و قاچاق مواد مخدر با سودهای بیشمار و بی حساب و کتاب، غارت و سرقت بی رویه و بی چون و چرای منابع معدنی و سنگ های قیمتی و سرمایه های ملی.

درحالی این روزها حال و هوای انفجار تروریستی در برج های دوقلوی نیویورک موضوع بحث مجامع حقوق بشری و سیاسی است که ورود نظامی امریکا به منطقه و راه اندازی جنگ در افغانستان و عراق از منظر اقتصادی مغفول مانده است.

به عبارت دیگر گذشته از ایجاد و توسعه پایگاه های دایمی نظامی امریکا در قلب منطقه ی مملو از مخالفان و رقبایش، هم پیمانی با مزدوران عرب و آسیای میانه اش و خط و نشان کشیدن برای کشورهای هنوز تحت امر درنیامده اش و ناامنی در کویت و سوریه و لبنان و یمن منافع اقتصادی کلانی هم داشت.

فروش و توزیع سرسام آور سلاح های سبک، سنگین و نیمه سنگین و ادوات و تجهیزات جنگی، چند برابر کردن میزان کشت و قاچاق مواد مخدر با سودهای بیشمار و بی حساب و کتاب، غارت و سرقت بی رویه و بی چون و چرای منابع معدنی و سنگ های قیمتی و سرمایه های ملی.

موارد مذکور بخش اعظم و نه همه ی بخش های سود و منفعت کلان و بی حد و حصر جنگ امریکا در سال های 2001 تا 2015 در افغانستان، عراق، افغانستان، لبنان، افغانستان، سوریه، افغانستان، یمن، افغانستان، کویت و بازهم افغانستان است.

در همین راستا، خبری که خبری که در سایه ناامنی و موسم حج و خبرهایی از این دست، کمرنگ شد و تحت الشعاع قرار گرفت عکس های سربازان امریکایی با شمش های طلای به یغما رفته از بغداد و از گنج های صدام حسین و رنج های عراقیان است.

این درحالی است که سربازان، فرماندهان، مستشاران و نوعدوست نماهای غارتگر و زیاده خواه امریکایی و دیگر بیگانه های حاضر در افغانستان در معیت امریکا به کندن و خوردن و بردن و ریختن و پاشیدن و خندیدن به ریش مسوولان خواب رفته و مردم ملکی مشغول شدند.

چه بسا موزه ها، کاخ ها، زمین های زراعتی، تپه ها و معادن مملو از سنگ های قیمتی و منابع معدنی که تبدیل به مخروبه ها و ویرانه های تاریخی شدند و چه بسیار فرصت های شغلی و سرمایه های ملی و ارز که از مرزها خارج شد و به بلندمنزل ها در دوبی و اروپا تبدیل شد.