معیارهای عین و غین در کابینه جدید چه بود؟

بالاخره بعد از هفت ماه انتظار و اختلاف نظر، اشرف غنی و عبدالله توانستند کابینه ی دولت نوپای خود را تکمیل کنند و نمایندگان مجلس هم این بار بر خلاف دور پیش به همه ی نامزد وزیران معرفی شده رای اعتماد دادند آن هم در حالی که اکثر آگاهان سیاسی معتقدند این کابینه بسیار ضعیف می باشد و نمی تواند جوابگوی مشکلات کنونی کشور باشد.

اکثر وزرای پیشنهادی از شناخت زیادی چه در داخل کشور و چه در خارج برخوردار نیستند، اما به راحتی می توان دریافت که در این فهرست بیشتر روی تقسیم بندی های قومی و حزبی اتکاء شده است.

متاسفانه در کابینه ی دولت وحدت ملی باز هم مانند دوران کرزی وزارتخانه ی حساس و کلیدی در اختیار وزیران پشتون قرار دارد هرچند که تلاش شده تا این موضوع خیلی جنبه ی احساسی پیدا نکند ولی باز هم این حقیقت که باید وزارتخانه های مهم در اختیار یک قوم خاص باشد، محقق گردیده است.

از طرف دیگر با نگاهی به وضعیت حزبی نامزد وزیران می توان دریافت که اشرف غنی و عبدالله سعی کرده اند در سیاست جدید خود، از مخالفان و موافقان دعوت به همکاری نماید و حتی دیدگاه های نهادهای مدنی بین المللی را نیز مد نظر بگیرند که معرفی چهار نامزد وزیر زن می تواند گامی مثبت در راستای تامین حقوق زنان به حساب آید.

با اینکه مشارکت همه اقوام در این کابینه مد نظر گرفته شده است، اما به بعضی اقوام وزارتخانه ضعیف داده شده که متاسفانه یک گروه ضعیف به نمایندگی از آن قوم، یک فرد ضعیف را نیز معرفی نموده است که مطمئنا افراد این قومیت نه به آن وزارتخانه و نه به فرد معرفی شده، خشنود نمی باشند.

چیز دیگری که واضح و روشن است اینکه باز هم تخصص گرایی و مسکلی بودن در برخی وزارتخانه ها رعایت نشده است و وزیری که دارای یک تخصص خاص در رشته ای می باشد، در وزارتخانه ای معرفی شده که هیچگونه تخصصی در آن ندارد و صرفا چون آن وزراتخانه سهم آنها بوده، وی را معرفی نمودند و نمایندگان مجلس نیز بدون توجه به این مهم، رای اعتمادشان رای تقدیم این وزیر کرده اند.

به هر حال فارغ از اینکه اشرف غنی و عبدالله بر چه اساسی این وزیران را معرفی کردند و نمایندگان پارلمان به آنها براساس برنامه های کاری شان رای اعتماد دادند یا براساس رشوت ها و مسایل پشت پرده، آنچه اهمیت دارد درک واقعیت موجود در کشور توسط وزیرانی است که تازه به کرسی و قدرت رسیده اند.

واقعیت امروز کشور این است که مردم ما امیدوارند با تکمیل شدن کابینه جدید دولت، دیگر هرگز به حمایت مستقیم نظامی سایر کشورها نیاز نداشته باشند زیرا مردم ما نمی خواهند دیگر خونی ریخته شود و جنگ ادامه پیدا کند. وزیران جدید باید بدانند که افغانستان فقط سرزمین تهدید و خطر نیست، بلکه سرزمین فرصت ها نیز هست و کشور ما برای انسجام و وحدت اقتصادی آسیا و صلح و ثبات منطقه بسیار حیاتی است.

امروز اگر این وزیران اراده ی خدمت به ملت داشته و مصمم باشند که در راستای بهبود حکومتداری و مبارزه با فساد حرکت کنند، قطعا می توانیم در آینده با جلب سرمایه گذاری های داخلی، وابستگی کشور به کمک های بین المللی را کاهش دهید و با تقویت مسوولیت پذیری فساد مالی و اداری را از بین ببریم ولی اگر این عالیجنابان تازه به منصب رسیده بخواهند مانند وزیران دولت قبلی به فکر پر کردن کیسه های خالی خود باشند که باز همان آش است و همان کاسه.

اشرف غنی و عبدالله می گویند برای بررسی معیارها برای اعضای کابینه جدید بحث‌های زیادی انجام داده اند تا توانسته اند کابینه جدید را متشکل از چهره‌های جدید بچینند و یکی از دلایل تاخیر در تشکیل کابینه نیز بررسی ساختار وزارت‌خانه‌ها بوده که هر وزارت مورد بررسی قرار گرفته و برنامه‌هایشان مشخص شده و براساس آن چهره‌های مناسب انتخاب شده اند.

لذا مردم ما نیز به این سخن رییس جمهور و رییس اجرایی و نظر نمایندگان مجلس در دادن رای اعتماد به این وزیران احترام می گذارند و چشم انتظار می مانیم تا ببینیم این وزیران چگونه پاسخ انتظارات مردم را می دهند.