29 میزان 1394 - مقالات
رییس اجرایی این همه انتقاد و اعتراض را تاب نیاورد و در نشست خبری خود با رسانه های جمعی، مشکلات کنونی را نه یک شبه بلکه رشد و نمو یافته از حکومت پیشین و سیاست غلط رییس جمهور پیشین در حمایت از طالبان خواند.
پس از تمدید حضور نیروهای امریکایی و به تبع آن دیگر سران عضو ناتو در افغانستان به بهانه مبارزه با تروریسم و خشونت علیه زنان که چندان دور از انتظار هم نبود و حتی بارها به احتمال ادامه بازی های نظامی قدرت های رقیب در قلب آسیا اشاره شده بود؛ هر کسی توپ را به زمینی انداخت!
در واقع حامد کرزی رییس جمهور پیشین افغانستان که دوره های مختلف موقت، انتقالی، مشروع و نیمه مشروع را در ارگ ریاست جمهوری از سر گذرانده است، نسبت به این روند کج دار و مریض مارش و رژه نظامی غرب در منطقه و بر خاک کشورمان واکنشی تند و انتقادی نشان داد.
وی در مصاحبه ای مطبوعاتی، ادامه جنگ را بدون دستاوردهای وعده داده شده به معنای دور باطل و تکرار مکرراتی دانست که صرفا افغانستان را منزوی تر، مستعمره تر، منفعل تر، مقروض تر و طالبان را در ضدیت و کناره گیری از حکومت مرکزی جری تر می کند.
در همین راستا، رییس اجرایی این همه انتقاد و اعتراض را تاب نیاورد و در نشست خبری خود با رسانه های جمعی، مشکلات کنونی را نه یک شبه بلکه رشد و نمو یافته از حکومت پیشین و سیاست غلط رییس جمهور پیشین در حمایت از طالبان خواند.
بر کسی پوشیده نیست که با تحلیف اشرف غنی و عبدالله در جانشینی حامد کرزی که با گذر از حکومت نیمه مشروع به حکومت نامشروع رخ داد؛ تمام مسایل و کاستی ها و نارسایی های اقتصادی و اجتماعی و امنیتی و سیاسی دو چندان شد و دست های بیشتری در لابی ناآرامی و بی ثباتی دخیل گردید.
اما اینکه بی مسوولیتی ها و بی کفایتی ها را زاده یک تصمیم گیری آنی یا یک حکومت نوپا بدانیم کمی جای درنگ دارد؛ در واقع این خود مشکلات نیست که اختلافات میان کرزی و عبدالله و غنی را رقم زده است بلکه در راس یا در حاشیه بودن قدرت این افراد است.
به عبارت دیگر، از مشت محکم کرزی بر پهلوی حکومت وحدت ملی تا پاسخ دندان شکن عبدالله به حکومت پیشین چنین برمی آید تا زمانی که بجای دنبال مقصر گشتن و پاک کردن صورت مساله، به ریشه یابی و معضل زدایی نپردازیم؛ این قصه همچنان ادامه دارد و توپ ناامنی در زمین حکومت های برکنار شده یا روی کارآمده معلق می ماند.