مزایده قدرت ها برای وزارت دفاع به جایی نرسید

پس از ماه ها تاخیر و تعلل و اهمال و پشت گوش اندازی و امروز و فردا کردن سرانجام لیستی از نامزدان وزرای باقی مانده ای که خود را به قطار حکومت وحدت ملی برسانند تهیه و توزیع شد که گزینه اصلی آن خالی بود.

بیش از نیمی از افراد دوباره معرفی شده به شورای ملی برای بررسی اسناد و مدارک اقامتی و تحصیلی و سپس رد یا تایید صلاحیت تکراری و در گزینه های دیگر جابجا شده اند که جای دو سوال اساسی در اذهان عمومی باز می گذارد.

یکی اینکه آیا این افراد ضرورتا و لزوما می بایست در قطار عبدالله و غنی قرار بگیرند و گماشته شده و فرمایش شده اند؟! یا آنچنان خاص و ممتاز و برجسته و وزنه ای برای دستگاه های سیاسی و اقتصادی و امنیتی هستند که همچون غریق نجات های دقیقه نودی عمل می نمایند؟!

دیگر اینکه آیا وزارتخانه های شهرسازی و معارف و معلولین و عدلیه یا وزارتخانه های زراعت و تحصیلات عالی و زنان همه در یک راستا کار می نمایند که تخصص و تجربه متمایزی نیاز ندارند و می توان نامزدان وزرا را به دلخواه جابجا کرد؟!

اگر پاسخ به این پرسش مثبت باشد دیگر موازی کاری توجیه ناشدنی است و دلیلی برای ازدحام زاید در وزارتخانه هایی با یک کارایی وجود ندارد بنابراین می توان از یک فرد دیکته شده و تحمیل شده به غنی و عبدالله برای چند وزارتخانه همزمان استفاده کرد(!)

از این نکته نیز بگذریم که بررسی صلاحیت های حباب گونه و توهم زای هر یک از آقازاداگان و خواص روزها به طول می انجامد؛ چرا که اینک خلأی به مراتب بزرگتر در این لیست 16 نفره با نیمی از اسامی تکراری به چشم می خورد که چیزی نیست جز جای خالی وزارت دفاع.

آیا در این شرایط نامناسب و نابسامان امنیتی و دفاعی و نظامی افغانستان که کوچکترین تعللی به زیان تمامیت ارضی و حاکمیت ملی کشور تمام می شود هنوز حامیان همسایه و قدرت های شرقی و غربی برای سوراخ درحال بزرگ شدن وزارت دفاع وزیری علم نکرده اند؟!

آیا روا است که در این جنگ تمام عیار منطقه ای که اعراب و پاکستان و ایران و روسیه و چین و هند و ترکیه درخصوص قدرت دفاعی یکدیگر جبهبه گرفته اند چوکی وزیر دفاع افغانستان خاک بخورد یا به اندازه کافی “زی” برای وزارتخانه های اینچنین وجود ندارد؟! یا برای به مزایده گذاشتن این وزارت هنوز میان شرکا اتفاق نظر صورت نگرفته است؟!