محاکمات نمایشی خاک پاشیدن به چشمان افغانها

در طی روزهای اخیر خبری منتشر گردید که بر مبنای آن دادگاهی نظامی در آمریکا یکی از نیروهای نظامی این کشور را به جرم ارتکاب جنایات جنگی در افغانستان و بر علیه غیر نظامیان افغان مجرم شناخته و وی را به تحمل حبس محکوم گردانیده است.این سرباز آمریکایی صریحا اعتراف نموده است که با همدستی جمعی از همرزمان خویش تعدادی از افراد غیر نظامی افغان را بدون هیچ گناهی به قتل رسانده و سپس به فجیع ترین وضع ممکن که نشانگر خوی توحش این قبیل انسانهاست؛ اجساد آنان را مثله نموده و پس از آن برای صحنه سازی و فریب، سلاحهایی را در کنار این مقتولان بیگناه قرار داده اند تا این گونه تلقی شود که اینان شورشیان بوده اند که در درگیریهای مسلحانه به قتل رسیده اند.
در طی ده سال اخیر حوادث تلخی از این دست به کرات روی داده است که تنها بخش ناچیزی از آن در سطح رسانه های همگانی منتشر می شود و سندی است بر خوی توحش و درنده گی کسانیکه مدعی حمایت از آزادیخواهان جهانند و با بوق و کرنای فراوان و بسیج گسترده رسانه های حاکم بر افکار عمومی دنیا خود را منجیان ملتهای دربند معرفی نموده اند.
اینان که صفحاتی از تاریخ این ملت را با نام ویاد تبهکاریهای خویش سیاه نموده اند به اعتراف و اذعان همپیمانانشان اصلی ترین متهمان ایجاد و تاسیس جنبشهای خشونت طلب و خون آشام القاعده و طالبانند.
اعترافات صریح بی نظیر بوتو صدر اعظم فقید پاکستان که به صراحت از نقش مستقیم آمریکا در طراحی و ایجاد این سازمانهای واپسگرا و هراس افکن پرده بر می داشت کوس رسوایی این تبهکاران بین المللی را به صدا در آورد و از نیات شوم آنان در ایجاد هرج و مرج و لجن مال نمودن ایدئولوژیهای سیاست محور اسلامی توسط استخدام و به کارگیری چنین جاهلان خون آشامی حکایت می کرد و از طنزهای تلخ تاریخ است که سپس و در برهه ای دیگر از زمان همینان با فرزندان نامشروع خود از در ستیز در آمده و با هجومی بی امان و تلاش در نابود سازی این جانیان خود را به عنوان نیروهای آزادیبخش معرفی نموده اند.
آمریکا و انگلیس به عنوان دو بازیگر مهم عرصه سیاست در جهان امروز آشکارا از عدم پایبندی خود به هر گونه ضوابط و معیارهای بین المللی سخن گفته اند. حمله نظامی به عراق به بهانه وجود سلاحهای کشتار جمعی با وجود رای منفی شورای امنیت از چنین اقدامی نشان داد که دولتهای حاکم بر این کشورها در صورت احساس نیاز به تامین منافع هیچگونه عهد و میثاق را به رسمیت نمی شناسند. شکنجه های قرون وسطایی مردم عراق توسط نظامیان آمریکایی در زندان ابوغریب عراق سندی است دال بر نفض سیستماتیک و نارسایی مکاتب دست ساز بشری در امر انسان سازی.
قرا و قصبات افغانستان نیز که از خون بیگناهان بسیاری رنگین شده است حکایتهای غم انگیزی از میزان سبعیت این انسانهای مدرن در حافظه خود دارند. هنوز هم به وضوح صدای شیون و ناله جانکاه مادران داغداری که بدن خون آلود کودکانشان را به زیر خروارها خاک سپرده اند می توان از قبرستانهای این روستاهها شنید. مردم ستمدیده ای که سردمداران دموکراسی رهاوردی جز بمبهای چند تنی و موشکهای کروز برایشان نداشته اند.
هدف از برگزاری چنین محاکماتی صرفا بازسازی چهره ارتش آمریکا در کشورهای تحت اشغال می باشد و مصنوعی تر و مضحک تر از آن است که بتواند به عنوان نشانه ای بر عزم جدی دولتمردان آمریکا بر عدم تکرار چنین حوادث تلخی قلمداد شود.
سیاستمداران درجه یک آمریکایی در بحرانهای بین المللی به خوبی نشان داده اند که به هیچ معیاری جز کسب  منافع بیشتر نمی اندیشند. این اندیشه و ایده ویرانگر که از مبانی فلسفی مکتب لیبرالیسم نشات یافته است این موجودات را به طرز خطرناکی از عواطف پاک انسانی تهی ساخته است و بسیار ساده اندیشانه است که فریب چهره های متبسم آنان را خورده و امیدی به شعارهای انسان دوستانه آنان ببندیم.