مجوز آمریکا به چین برای دخالت بیشتر در افغانستان

با تشکیل دولت جدید در کابل به ریاست داکتر اشرف غنی و داکتر عبدالله، ظاهرا تغییرات اساسی در سیاست ظاهری کاخ سفید درباره کشور ما به وجود آمده و مهره های جدید سیاسی و نظامی در حال شکل گیری هستند.

یک نمونه از این تغییرات اساسی سیاست آمریکا، اجازه ای است که به دولت چین برای دخالت بیشتر در امور سیاسی و نظامی افغانستان از سوی کاخ سفید داده شده به این طریق که زین پس این چین خواهد بود که با توجه به نفوذ گسترده ای که بر پاکستان دارد، پرچم صلح با طالبان و مخالفان سیاسی کابل را بر عهده می گیرد.

بنا بر گفته های مقامهای عالی رتبه آمریکایی، نمایندگان افغانستان، چین و آمریکا در ماه دسامبر سال گذشته میلادی (2014) در لندن گفتگوهای پنهانی را در این رابطه برگزار کردند و موضوع سفر اخیر یک هیات طالبان به چین را مورد بررسی قرار دادند. بعد از آن نیز نماینده‌های چین، آمریکا و افغانستان یک‌بار دیگر ماه گذشته میلادی در امارات مذاکراتی را برگزار کردند تا درباره جزییات این مجوز جدید چین بحث و گفتگو شود.

این مطلب را وزارت خارجه افغانستان هم با انتشار اعلامیه‌ای تایید کرد و اعلام نمود: قرار است چین جهت پایان دادن به ناملایمات موجود میان افغانستان و پاکستان و پیگیری مذاکرات روند صلح، هیاتی امنیتی را به کابل و اسلام‌آباد بفرستند و سپس پکن میزبان برگزاری نشست اعضای دولت افغانستان، پاکستان و نمایندگان گروه طالبان خواهد بود.

جیمز دابینز نماینده ویژه سابق آمریکا در امور افغانستان و پاکستان نیز در یک گفتگوی تلویزیونی اظهار داشت که کاخ سفید از میزبانی هیات طالبان توسط چین پشتیبانی می‌کند. خود چینایی هم ظاهرا از این موضوع بدشان نمی آید چرا که آنها از گذشته به دنبال گسترش نفوذ خود در افغانستان بودند .

نکته جالب اینکه چینی ها از این فرصت به وجود آمده (اجازه آمریکا برای دخالت بیشتر پکن در امور افغانستان) به وجد آمده اند و بنا بر بیانیه ی وزارت خارجه قرار است رییس جمهور چین پس از 9 سال، به زودی برای هماهنگی های بیشتر میان سران طالبان و مقامات اسلام آباد، به پاکستان سفر کند.

هرچند هنوز خیلی زود است که بدانیم آیا چین می‌تواند شریک خوبی برای آمریکا در تحولات افغانستان و منطقه باشد یا خیر، اما به یقین این دخالت پکن در روند مصالحه ی طالبان، نقشه ی جدید آمریکا برای مشروعیت بخشیدن به طالبان است چرا که کاخ سفید برای پیوند زدن مزدوران طالبش به دولت جدید کابل نیاز به مشروعیت بیشتر آنها دارد.

چین در این میان از دو بابت سود می برد یکی شراکت با آمریکا در بهره برداری از منافع منطقه ای. دیگری کنترل افراط گرایان و جدایی طلبان غرب چین که محل استقرار آنها در مرزهای افغانستان و پاکستان است و اخیرا سخن از جدایی ایالت مسلمان سین کیانگ را مطرح کرده اند.

اما اینکه چرا آمریکا می خواهد عهده دار صلح اجباری طالبان با دولت وحدت ملی افغانستان، چین باشد و چه مسایلی در پشت پرده جریان دارد، موضوعی است که گذر زمان مشخص کننده آن خواهد بود.