5 حمل 1394 - مقالات
رییس جمهور و رییس اجرایی در دومین سفر مشترک خود از ارگ ریاست جمهوری از مرکز افغانستان هنوز تحت اشغال بیش از 57 کشور جهان به سرکردگی امریکا به مقر کاخ سفید در قلب ابر قدرت غرب رسیدند.
در ادامه گزارش هایی که اخیرا درخصوص سفر مشترک عبدالله و غنی به امریکا برای دومین روز از سال جدید شمسی منتشر شده بود؛ این دو به اتفاق تنی چند از ارگ نشینان و هیات عالی رتبه همراه عازم واشنگتن شدند تا چه پیش آید.
مناسبات دیپلماتیک کابل واشنگتن نظر به موقعیت کنونی افغانستان و در جغرافیای تجمع قدرت های رقیب برای تاخت و تاز مسالمت آمیز در قلب آسیا، بسی تعیین کننده و اثر گذار در مهندسی هندسه کابل مسکو، کابل تهران، کابل پکن، کابل آنکارا، کابل دهلی، کابل اسلام آباد و کابل ریاض خواهد بود.
عیدانه اوباما برای غنی و عبدالله نه تنها عیدانه ای سیاسی، اقتصادی و امنیتی برای خط مشی دیپلماتیک کابل واشنگتن خواهد بود که طرح کلی روابط کابل با دیگر متحدان شرقی و غربی یا قدرت های منطقه را ترسیم خواهد کرد.
سالی که نکوست از نوروزش پیداست بدین معنا که گرچه در طول دهه گذشته و حتی فراتر از آن روابط کاخ سفید و ارگ ریاست جمهوری بر مبنای منافع امریکا و مهره های تحت امرش در افغانستان چیده و چینش می شد و قابل پیش بینی بود لیکن…
لیکن در دولت وحدت ملی که از ابتدای شکل گیری و رسمیت یافتن خود با حضور مستقیم و سایه سنگین وزیر خارجه امریکا، نماینده خاص امریکا برای افغانستان و پاکستان، سفیر امریکا در کابل و حتی رییس جمهور امریکا عجین و آمیخته شده اند انتظار بیش از اینها است.
به عبارت دیگر بر غنی و عبدالله فرض است که منافع امریکا را از منافع افغانستان 2001 تا 2014 که تباه شد و 2015 تا 2025 که در پیش است بازشناسند؛ این دو رهبر ناهمگون و از دو جبهه مخالف می بایست در ضمن تامین مطالبات جان کری، اوباما و دانیل فیلدمن کابل را به مخاطره نیاندازند!
لذا با این تفاسیر، انتظار خیانت روسای دوگانه حکومت به حامی اصلی به قدرت رسیدنشان کاملا فراواقع بینانه و به نوعی خیال باطل است و منع عرفی دارد، مطالبات بی جایی همچون تسهیم مردم ملکی و نمایندگانشان در سرنوشت نظامی و سیاسی ده سال آینده در جوار سربازان یانکی نیز ممنوع است!