25 جدی 1393 - مقالات
در چند ماه اول سال جاری در حالی که سه تحول بزرگ شامل نتایج نهایی انتخابات ریاست جمهوری، سپس خروج نیروهای خارجی و در نهایت اجرای توافق نامه امنیتی کابل ـ واشنگتن، در حال اتفاق بود، مساله مشهود دیگر مطرح شد با موضوع آزادی زندانیان از زندان بگرام.
کرزی صاحب برای خودش زندانیان را آزاد می کرد و فرمان عمومی صادر می نمود. آمریکا برای خودش کسانی را که سیزده سال به جرم تروریست و القاعده بودن در زندان بگرام بازداشت کرده بود، آزاد می کرد. آن هم در شرایطی که برخی زندانیان بگرام از اعضای القاعده بوده و دارای سوابق تروریستی بودند ولی کرزی به بهانه ی اینکه اسناد و گزارش ها نشان می دهد که بسیاری از این زندانیان به رغم سال ها زندانی بودن هرگز جرمشان اثبات نشده و حتی تفهیم اتهام نشده اند، آنها را آزاد ساخت.
آمریکا هم برای اینکه از رقابت با کرزی باز نماند، هر چقدر از زندانیان بگرام و هرچقدر از زندانیان زندانهای مخفی خود را که می خواست، آزاد ساخت. برای اینکه این آزادسازی ها جنبه قانونی هم پیدا کند، کرزی صاحب به جنگ لفظی با مقامهای آمریکایی پرداخت تا همگان گمان کنند که واقعا بازداشت این افراد خودسرانه و غیرقانونی بوده است.
کرزی تاکید داشت که این افراد جرمی مرتکب نشده اند و باید آزاد شوند حال آن که آمریکایی ها این افراد را از اعضای القاعده معرفی کرده و بر ادامه زندانی بودن آنها تاکید داشتند. کرزی کمیسیونی ایجاد کرد که پرونده این زندانیان را بررسی و افراد بی گناه را شناسایی کند و آزادی این زندانیان را از شروط خود برای امضای توافق نامه امنیتی عنوان کرد.
در حالیکه همه ی این درگیری های لفظی کرزی و مقامهای آمریکایی جز سیاه بازی و انحراف اذهان عمومی چیز دیگری نبود. طالبانی که آن روزها به دستور علنی کرزی و با عملکرد مخفیانه ی فرماندهان آمریکایی آزاد شدند، اکنون در جنوب و جنوب شرق کشور به فراخوان گروه داعش لبیک می گویند و از هم اکنون خود را برای بازی جدید آمریکا در کشور ما آماده می سازند.
تایید کننده این سخن، گفتگوی فرمانده لشکر 215 ارتش ملی با خبرگزاری آسوشیتدپرس است که روز گذشته گفت: داعش در هلمند فعالیت خود را با عضوگیری و درگیری با شبه نظامیان طالبان در این منطقه آغاز کرده و فردی موسوم به ملا عبد الرئوف با ادعای نمایندگی داعش در منطقه، در حال ساماندهی گروهی از هواداران داعش است.
عبدالرئوف کسی است که از زمان سرنگونی رژیم طالبان در گوانتانامو زندانی بود ولی یکباره آزاد شد و پس از تعهداتی!!! به جنوب افغانستان بازگشت و امروز خدمت خود به کاخ سفید را به گونه ای دیگر انجام می دهد. شاید عده ای بگویند که طالبانی که از زندانها آزاد شدند، به داعش نمی پیوندند زیرا اکنون طالبان نیز با این گروه نقابدار در هلمند درگیر جنگ هستند.
اما تجربه سیاست آمریکا نشان داده که هر جنگ و درگیری که در افغانستان اتفاق می افتد ولو اینکه بین کرزی و اوباما یا داعش و طالبان باشد، زیر نظر کاخ سفید است تا مردم متوجه اصل ماجرا نشوند. دولتمردان کابل هم که از موضوع مطلع هستند و به کسی هم پاسخگو نیستند. لذا فرماندهان پنتاگون کاری را می کنند که آینده ی آنها تضمین باشد.
الحمدالله که اشرف غنی و عبدالله هم مانند کرزی، مزدور خدوم کاخ سفید هستند و با امضای پیمان امنیتی در اولین روز کاری خود، وفاداری شان را اثبات ساختند. کرزی دیروز کاشت، امروز آمریکا می خورد. اینها امروز می کارند، تا فرداها آمریکا بخورد.
والسلام.