19 حوت 1393 - مقالات
عده ای در این سالهای اخیر تلاش فراوان کردند تا بگویند خارجی ها زنان افغانستان را از قید قفس ها آزاد کردند و آزادی هایی که حقشان بوده را به آنها داده اند و اگر نظامیان خارجی بخواهند از افغانستان بروند، زنان دوباره به روزهای سیاه خود باز خواهند گشت در حالیکه این اتفاق کاملا برعکس بود.
آزادی که غربیها از آن به عنوان حق و حقوق یاد می کنند، چیزی جز بی بندوباری و رقاصگی و خوانندگی و ابتذال چیز دیگری نبوده و نیست. این واقعیتی است که بعد از خروج خارجیها نیز تحصیل زنان ادامه خواهد یافت و مدارس باز باقی خواهد ماند و بسته نخواهد شد و زنان افغانستان به دوره تاریک باز نخواهند گشت بلکه به مشارکت در زندگی اجتماعی ادامه خواهند داد و حتی نقش مهمی در تامین و ثبات امنیت نیز بر عهده خواهند گرفت.
غربیها با سیاه نمایی هایی که توسط رسانه های وابسته شان انجام دادند تلاش فراوان کردند تا زنان افغانستان را که نیمی از جامعه ی ما هستند را موافق پیمان امنیتی و حضور دراز مدت آمریکا در کشور نشان دهند و براساس سیاستهای خود، دین زنان ما را هدف قرار دادند و آنها را تهدید به بازگشت به روزهای سیاه گذشته کردند.
برای اینکه اثبات شود غربیها و برخی رسانه ها که با آمریکاییها همسو و همراه هستند، هدفی نداشتند جز سیاه نمایی اوضاع برای باقی ماندن خارجی ها در کشور، اشاره ای داریم به وضعیت زنان در ارتش ملی افغانستان:
یکی دو سالی است که ارتش ملی در حال آموزش سربازان زنی می باشد که قرار بوده در چارچوب نیروهای ویژه به کار گرفته شوند و ماموریت این نیروها شرکت در عملیاتی است که حمله به خانهها و تجسس و تفتیش از زنان را ضروری میکند.
در واقع از ابتدای سال ۲۰۱۱ که مردم از تفتیش شبانه نیروهای خارجی به تنگ آمده و از شکستن حریم خصوصی خود بصورت جدی ابراز نگرانی و نفرت کردند، مقامات ارتش ملی با توصیه غربیها، به استخدام و آموزش زنان برای تامین نیرو در واحدهای ویژه روی آوردند تا در این تجسس های شبانه علیه شبه نظامیان از نیروهای زن استفاده گردد.
اما آموزش و تربیت نیروهای ویژه زنان تنها به این جهت محدود نشد و همین بانوان در عملیاتهای مقابله با شبهنظامیان نیز سهم گرفته اند تا با حضور در میادین جنگی، مانع هرگونه خلاء نظامی و امنیتی شوند.
بدون شک حضور این زنان به ارتش افغانستان کمک بسیاری خواهد کرد، اما باید توجه داشت که اين نيروهاي تازه وارد خود، در معرض خطر سوء قصد و ترور قرار خواهند گرفت. اين زنان نظامی به خاطر تقابل با سنتهاي ديرين موجود در جامعه، حتی در معرض خطر مرگ قرار دارند.
اين زنان هنگام حضور در عمليات از عينکهاي آفتابي و قدیفه هایی (روسری) در زير کلاههايشان استفاده مي کنند تا هويتشان محفوظ بماند و تنها در هجوم هاي شبانه از اين گروه استفاده مي شود، اما با حضور در عملیاتهای غیر شبانه اوضاع تغییر خواهد کرد.
مطلب دیگر اینکه مقامات ارتش افغانستان باید این نکته را نیز بصورت جدی مدنظر داشته باشند که بلایی که بر سر سربازان نظامی خارجی می آید بر سر این سربازان نظامی زن افغانستان نیاید. متاسفانه هر روز اخبار زیادی از تجاوز و آزار جنسی سربازان نظامی زن خارجی حتی در کشور ما منتشر می شود که باید این نکته حساس اخلاقی تحت هر شرایطی حفظ گردد تا این زنان که به عشق وطن خدمت می کنند از هر نوع آسیبی در امان بمانند.
نکته دیگر اینکه شواهد نشان می دهد در انتخاب این نیروهای ویژه زنان، دقت دقیقی صورت نمی گیرد و هر متقاضی و درخواست کننده زنی می تواند به راحتی در ارتش ملی شامل گردد که البته امیدواریم ضمن دقت در این موضوع و حفظ تناسب سنی برای این امر، این موضوع نیز دچار قوم گرایی نشود.
پس اینکه عده ای می گفتند با رفتن آمریکا، زنان افغانستان به قهقرا باز می گردند، دروغی بیش نبوده و نیست. هرچند که شیرزنان این سرزمین نباید از توطئه های غرب در امان بمانند و همیشه در برابر توطئه های فرهنگ برهنگی غرب هوشیار باشند.