رهبر حکومت وحدت ملی چه می کند؟

گفتم شاید اگر درباره مشکلات حکومت به اصطلاح وحدت ملی ننویسم این حکومت بهتر گردد اما دیگر نتوانستم تحمل کنم و باید نوشت چند مثال از حرف های رهبر حکومت وحدت ملی ذهن من را مشغول ساخته بطور مثال من با هر افسر نظامی قبل از جنرال شدن باید مصاحبه کنم و هنگام ملاقات با نمایندگان مجلس: این کاندید وزیران را که من معرفی نموده ام دیگر صلاحیت ندارند فقط پلان ها و اقدام هایی که من می خواهم باید در وزارت مربوطه عملی کنند.

مگر می تواند یک شخص بدون تیم کاری تمام مشکلات مردم افغانستان را حل نماید. یک شخص اگر جامع الکمالات هم باشد بدون تیم کاری نمی تواند یک حکومت را اداره کند در هر اداره جهت اجرای وظایف محوله باید یک تیم متعهد، متخصص و کارا داشت که بالایشان اعتماد کرد، حال بیاید به این فکر کنید اگر رییس جمهور با هر افسر نظامی جهت ارتقای رتبه اش مصاحبه کنند فکر کنید چقدر زمان را خواهد گرفت و پس با وزیر های بخش امنیتی چی ضرورت! اگر رییس جمهور پلان تمام وزارت ها را طوریکه خودش ادعا نموده ایجاد و تطبیق نماید پس وظیفه وزیر در کابینه چیست؟ هر انسان جهت اجرای وظایف یک ظرفیت خاص را دارا می باشد، نمی شود که هر انسان بیشتر از حد معمول کار نماید اگر چنین هم کند باز کارایی انسان پایین آمده و نمی تواند تمام وظایف خویش را به طور احسن انجام دهد.

فکر نکنم که رییس جمهور تا با حال بالای کسی جهت اجرای وظایف اعتماد و اطمنیان کرده باشد رنج تمام تک روی ها و خود خواهی های رییس جمهور را باید مردم افغانستان بکشد. فقر، بیکاری، ناامنی و ناهنجاری ها بیداد می کند و هنوز رییس جمهور به تک روی های خود ادامه می دهد آیا بدون پایه های اعتماد میشود حکومت کرد شرایط سیاسی افغانستان بسیار شکننده است رییس جمهور بعد از سپری نمودن 110 روز حکومت وحدت ملی قادر به معرفی یک کابینه گردید که در آنهم نواقص بسیار وجود دارد بعضی اوقات می گویم که آینده خوبی در پیشرو افغانستان است اما واقعه هایی که در این حکومت رخ می دهد واقعا نگران کننده است.

در میان سی میلیون شهروند افغانستان آیا کسی واجد شرایط کابینه نبود که یک کاندید وزیر که اسم آن در لیست دزدان حرفه ای پولیس بین الملل شامل است معرفی گردد و کاندید وزیر دیگر یک هفته قبل از معرفی اصلاح سن می نماید واقعا جای شرم است برای افغانستان که چنین افراد بدون جستجوی سوابق شان به حیث وزیر کابینه معرفی می گردد.

حالا منتظر عنایت الهی بوده تا مردم افغانستان از دردهای نا خوانده رهایی یافته و شاهد آینده با رفاه و آسایش، امن و عاری از ناهنجاری ها باشند به امید چنین روزی.

سید جاوید حکیمی