رقابت 3 تیم حاضر در سیاست همچنان ادامه دارد

چهار ماه آشفتگی و سردرگمی در کشور که حاصل دخالت مستقیم کاخ سفید در امور داخلی افغانستان می باشد، این روزها همچنان ادامه دارد و هر روز خبری تازه از آن به گوش می رسد.

خبرهایی از یکه تازی هر یک از مقامات بلندپایه ی حکومت وحدت ملی از اشرف غنی و عبدالله گرفته تا معاونینانش دوستم و دانش و محقق و محمدخان. که نمونه ی آن انتصاب 11 مشاور برای محمدخان معاون اول داکتر عبدالله که براساس پیشنهاد رییس اجرایی کشور و مطابق با حکم شماره 092 این عزل و نصب‌ها صورت گرفته است.

نمونه ی دیگر آن تلاش جناب عبدالرشید دوستم برای تشکیل بسیج مقابله با طالبان است. از زمانی که جنرال صاحب طرح ایجاد ارتش 20 هزار نفری را پیشنهاد داد، بسیاری از فرماندهان ارتش ملی با وی مخالفت کردند به همین دلیل هم وی اکنون خواهان در دست گیری وزارتخانه های حساس دفاع و مبارزه با مواد مخدر است و تلاش جدی دارد که این وزیران حتما ترک یا ازبک باشند.

تمامی موارد این چنینی، نشان می دهد که دو تیم انتخاباتی اصلاحات و همگرایی و تحول و تداوم نتوانسته اند برای تقسیم قدرت به یک فرمول معین و مشخصی دست یابند و اکنون کشمکش های درون تیمی نیز باعث افزایش تقاضاهای سران این دو گروه از رییس جمهور و رییس اجرایی شده است.

به گفته ی آگاهان مسایل سیاسی، در تیم داکتر عبدالله، شمال افغانستان جایگاه قوی و ویژه ای دارد. کشمکش‌های جدی میان پنجشیری‌ها که خود را از لحاظ سیاسی برتر می‌دانند‌ و غیر‌پنجشیری‌ها در این تیم همچنان ادامه دارد به نحوی که پنجشیری ها خود را همه کاره ی رییس اجرایی کشور می دانند زیرا عبدالله به واسطه وابستگی به شهید احمدشاه مسعود به این نان و نوا رسیده است.

در تیم مقابل به رهبری اشرف‌غنی هم بلندپروازی‌ها و خواسته‌های کلان، جنرال الرشید دوستم، این تیم را به شدت از درون آسیب‌پذیر ساخته است. او از رییس‌جمهور می‌خواهد که افراد متخصص و صاحب فن مدنظر وی حتما باید هر‌کدام در جای‌ خود معرفی شوند.

این درگیری های میان تیمی زمانی به اوج خود می رسد که شما تیم سیاسی سوم کشور را هم به این جمع اضافه کنید، تیم حامد کرزی. قطعا کرزی به عنوان رییس جمهوری که 13 سال بدون وقفه بر کشور حکومت کرده نمی خواهد به آسانی از صحنه ی سیاست و رقابت بازماند. اگرچه حامد کرزی‌ خودش به‌طور صریح و مستقیم از اشرف غنی انتقاد نمی‌کند اما طرفدارانش‌ به‌صورت مجازی یک اپوزیسیون ساخته‌اند که ‌عملکرد‌های دولت جدید را به شدت نقد می‎کنند. در طرف مقابل هم اشرف غنی هرکسی که نارضایتی جدیدی را مطرح نماید، بلافاصله از سمتش حذف می کند.

این نمایش سیاسی دولت وحدت ملی، چیزی نشان نمی دهد جز یک درهم شکستگی که هنوز معلوم نیست رقابت این سه تیم حاضر در سیاست کشور چه سرانجامی خواهد داشت.