25 ثور 1394 - مقالات
به لطف حضور آمریکایی ها و به جهت انجام شدن تعهدات واشنگتن که در پیمان امنیتی مقرر شده، درگیری های نظامی یکبار دیگر به پایتخت افغانستان رسید و شب گذشته شاهد گروگانگیری در هوتل پارک شهر کابل بودیم که پس از شش ساعت با کشته شدن 9 نفر از جمله سه فرد مسلح گروگانگیر و زخمی شدن 5 تن دیگر پایان یافت.
این حمله زمانی انجام شد که تعداد زیادی از اتباع خارجی که اکثر آنها هندی و کانادایی بودند در یک کنسرت شبانه حضور داشتند و افراد مسلح آنها را در این ساختمان به حبس خود درآوردند.
در اینکه چگونه شبه نظامیان مسلح می توانند به این آسانی در پایتخت کشور جولان بدهند و هر روز بازی جدیدی را اجرا کنند، گفته بسیار است چرا که بارها مشاهده شده طالبان با همکاری نهادهای امنیتی داخلی و خارجی، عملیاتهای خود را با اهداف از پیش تعیین شده انجام می دهند. ولی نکته مهم هدف اصلی حامیان طالبان از طرح ریزی این چنین عملیاتی است.
سیاستهای رفتاری آمریکا باعث شده تا گروه طالبان با الگو برداری از داعش، همه کشور را تصرف نمایند. این واقعیت نه تنها به عرصه کنترل نظامی، حتی به عرصه کنترل اراضی نیز مربوط می شود. مناطقی در جنوب، جنوب شرقی و شرق افغانستان هستند، که حاکمیت دولت مرکزی در آنها بشدت ضعیف است، فساد گسترده ارگانهای حاکمیت محلی هم زمینه مساعد تاثیرگذاری شبه نظامیان طالبان بر اوضاع نظامی- سیاسی را فراهم ساخته است.
صرف نظر از سکونت در حدود ۲۰- ۲۵ درصد جمعیت در مناطق مذکور، بیش از ۸۰ درصد درگیری های نظامی سال اخیر در همین مناطق روی داده است. فعالیت مسلحانه مخالفان در مناطق غربی، شمالی و شمال شرقی نیز تشدید یافته است. همانطور که چاک هیگل، وزیر دفاع مستعفی آمریکا اظهار داشت، هیچکس نمی تواند تضمین نماید، که اوضاع ثابت می ماند.
آمریکایی ها طوری برنامه ریزی کردند که طالبان نفوذ خود را در اکثر مناطق افغانستان افزایش داده اند. اگر پنج سال قبل طالبان در ۶۲ درصد اراضی کشور حضور نظامی داشتند، این میزان در آغاز سال 2015 به 90 درصد رسید و اکنون گروه طالبان در همه ولایات دست به عملیات نظامی می زنند.
واحدهای جنگی طالبان می توانند آزادانه از یک منطقه به منطقه دیگر حرکت نموده و آزادانه به مقر دایمی خود بازگردند. درست مثل عراق، بخشهای اساسی علی الظاهر تحت نظارت ارگانهای محلی وفادار به آمریکا قرار دارند، اما طالبان دوراندیشانه روی بی ثباتی اوضاع فعلی حساب باز کرده اند.
طالبان افغانستان با جنگجویان داعشی عراق که از خاک سوریه به عراق هجوم آوردند، یک شباهت دیگر نیز دارد. طالبان بدون مواجهه با هیچ دشواری جای خالی تلفات پرسنلی خود را بلافاصله با مشمولین جدید از نواحی مرزی بین پاکستان و افغانستان در محدوده ولایات خیبر- پختونخوا و مناطق قبیله ای فدرال تا بلوچستان پر می کند. پاکستان به پشت جبهه مطمئن برای تجدید گروهبندی، تشکیلاتی و تسلیحاتی گروههای طالبان تبدیل گردیده است.
حمایت صددرصدی پاکستان از طالبان بر کسی پوشیده نیست. از طرف دیگر در شرایطی که هم حاکمیت مرکزی و هم حاکمیتهای محلی غیر قابل اعتماد، در فساد غرق شده اند، طالبان در چشم جمعیت جذاب تر بنظر می رسند. محبوبیت آنها رو به افزایش است. غربیها اینگونه به مردم القا کرده اند که خود ببینید کدام نیرو شایسته حاکمیت است، طالبان مقتدر یا حکومت ضعیف کابل.
بدون شک هدف رژیم آمریکا از استمرار حضور نظامی- تروریستی خود در افغانستان، نه تنها توسعه کشت مواد مخدر در کشور ما و توزیع آن در سرتاسر جهان، بلکه گسترش افراط گری برای مداخلات تروریستی در کشورهای همسایه بویژه ایران و چین را در سر دارد و در این میان عین و غین هیچ توجهی به این مساله مهم و حساس ندارند.