حکومت حامی طالبان است

بازداشت خانگی پنج نفر از زندانیان خانگی طالبان در قطر پایان می یابد اما آمریکا گفته است برای تمدید محدودیت برای آنها با مقام های قطری گفتگو می کند. این پنج نفر با یک سرباز آمریکایی مبادله شده بودند. آنها تا ماه جون زیر نظر قرار دارند. آزاد شدن این زندانیان نگرانی ها را از برگشت آنها به نبرد افغانستان بیشترکرده است.

مولانافرید آگاه مسایل سیاسی در برنامه «فراخبر» گفت: طالبان در افغانستان بعد از سال 2001 تاکنون قوی تر شده اند و این به حکومت وقت افغانستان حامد کرزی بر می گردد. این حکومت نتوانست با استفاده ازهمکاری های بین المللی و همکاری های مستقیمی که با دولت افغانستان صورت گرفت و حضور نیروهای بین المللی در افغانستان برای از بین بردن تروریزم چنان استفاده کند که امروز ما شمشیری بر روی فرق مردم افغانستان نداشتیم. متاسفانه به جای اینکه طالب کوبیده شود، از بین برده شود و به عنوان یک تروریزم منفور شود، از طالب قباحت زدایی شد، دفاع شد و درب زندان ها برای طالبان باز شد.

فرید معتقد است حکومت راه اشتباه گذشته را دوباره می پیماید و می گوید: مصرعی از حافظ وجود دارد که می گوید: من جرَّ بالمجرب حلت به ندامه. کسی که راه تجربه شده را می رود جز پشیمانی سودی ندارد. حکومت موجود افغانستان هم به نحوی دنباله رو سیاست های گذشته افغانستان در قبال طالبان است. حتی تا حدی به قباحت زدایی نسبت به طالبان پیش رفته اند که گفته شد باید از طالب معذرت خواهی شود و طالب را مخالف سیاسی خطاب کردند و به طالب هویت جدید بخشیدند.

وی ادامه داد: بنابراین اگر حکومت افغانستان دنبال اعتماد به پاکستان بگردد و به این فکر باشد که پاکستان طالبان را می آورد و به پای حکومت افغانستان می اندازد و می توانند دل طالبان را با معذرت خواهی به دست می آورند، فکر اشتباهی می کند. این پنج زندانی که آزادشوند هیچ، باقی زندانیان هم اگر بیایند، شمشیرشان بر مردم افغانستان کشیده است. آن وقت مسوولیت متوجه کسانی است که این راه ناکام را همچنان تعقیب می کنند.

این آگاه سیاسی ایجاد روحیه وحدت میان حکومت را راه حل مبارزه با دشمن دانسته و گفت: حکومت افغانستان به این حقیقت پی برده است که طالبان و پاکستان دو روی یک سکه در ارتباط با بی ثبات ساختن و کشتن مردم افغانستان هستند. نامه ای را که رییس جمهور برای پاکستانی ها نوشته، این را می رساند که رییس جمهور بعد از نه ماه به این حقیقت رسیده است که راهی که تا به امروز رفته ایم تقریباً تجربه حکومت گذشته و یک تجربه ناکام بوده است و می خواهد به پاکستان نکات اصلی را گوشزد کند. زمانی این گوشزدها می تواند تاثیر گذار باشد و گوش شنوا داشته باشد که حکومت افغانستان درون خودش قوی باشد. تا زمانی که یک فکر ملی و وحدت ملی برای مقابله با هر تهدید به میان نیاید، تهدید کردن دیگران شاید از نظر آن کشور مسخره به نظر آید.

فرید ادامه داد: ما یک تفاهمنامه استخباراتی با کشوری به نام پاکستان امضا می کنیم، هر نهاد در افغانستان در مورد آن صحبتی متفاوت می کند و موضعی متفاوت نسبت به آن می گیرد و مسوولیت امضای آن را هم هیچ فرد و نهادی بر عهده نمی گیرد. پس وقتی ما چنین حکومتی را داشته باشیم چگونه توان اخطار به حکومتی دیگر را داریم و کشور مقابل ما را جدی بگیرد.

وی راه حل صلح در افغانستان را چنین بیان می کند: حکومت افغانستان هزاران مرتبه از طالبان قوی تر است. هم از لحاظ امکانات و هم از لحاظ تجهیزات و تعلیمات. راه حل در این جا است که رهبران سیاسی ما قویاً باید پشت سر اردوی ملی بایستند و بگویند آنچنان با طالبان می جنگیم که طالبان به ما پیشنهاد صلح کنند. اگر حکومت یک موضع واحد در برابر طالبان و پاکستان داشته باشند بسیار سریعتر به صلح و ثبات در کشور خواهیم رسید.

فرید حکومت را حامی طالبان می داند و همین موضوع را عامل ناامنی ها در کشور می داند و می گوید: دلیل اینکه در زمان داوود خان شهید طالبان در شمال باقی نماندند این بود که آنها طالبان را جنایتکار می دانستند، طالبان را دشمن مردم افغانستان می دانستند و علیه آنها هر روز عملیات می کردند اما حکومت رییس جمهور کرزی آنها را احضار می کرد و می گفت شما نسل کشی می کنید. وقتی مردم به طالبان به دید قومی نگاه کنند معنا این است که از طالبان حمایت می شود. در حکومت گذشته و این حکومت از طالبان حمایت سیاسی می شود، زندان ها به روی طالبان باز می شود، برخی از فراری های آنها در خانه برخی سیاستمداران نگه داشته می شوند. این ها همه حمایت از طالبان است.