جنگ و خون ریزی هدف مشترک تکفیری ها

آریانا نیوز: تکفیری ها، ممکن است اسامی و روش ها و حتی تعدادشان تفاوت داشته باشد اما اهداف شان یکی است و آن چیزی نیست جز خون ریزی و گسترش هرج و مرج و استفاده از همه نوع خشونت برای اینکه به اطرافیان و همه جهان اثبات کنند که تا کجا می توانند جنایت کرده و در دل مردم ترس و رعب ایجاد کنند.

این توصیف ساده تعدادی از گروه های افراطی و تروریستی است که طی سالها گذشته با عناوینی چون القاعده یا داعش یا طالبان خودنمایی کرده اند که آخرین آنها یعنی داعش روی همه ی همفکرانش را سیاه کرده و اکنون بعد از تصرفاتش در سوریه و عراق، متوجه منطقه خراسان (بخش هایی از افغانستان، پاکستان، ایران و منطقه سین کیانگ با اکثریت مسلمان در شمال غرب چین) شده است.

شاید تا چندی قبل این توجه داعش به خراسان در حد شعار و تبلیغات بود، اما اکنون مدتی است که تعدادی از رهبران طالبان وفاداری خود را نسبت به داعش ابراز کرده اند و سران شبه نظامیان مستقر در افغانستان و پاکستان توانسته اند با جذب عناصری از طالبان و ملحق کردن شان به داعش میزان تاثیرگذاری خود را بر این حرکت نشان دهد.

اکنون این نگرانی وجود دارد که طالبانی که از ملاعمر ناامید شده اند و در بین شان یک رهبری قدرتمند که بتواند با نفوذ خود آنها را با هم متحد کند به چشم نمی خورد، به این گروه بپیوندند به ویژه اینکه برخی خبرها نشان می دهد که وابستگان به داعش در افغانستان در صدد تاسیس هسته جدیدی در همکاری و همراهی با تشکیلات داعش در خاک کشور ما به ویژه ولایات هم مرز با پاکستان است و توانسته از شکاف های موجود در بین طالبان استفاده کرده و فرماندهان طالبان را با خود همراه سازد.

داعش تاکنون ثابت کرده قدرت جذب تعداد زیادی از افراد با نژادهای گوناگون را دارد. از آن گذشته، این احتمال چندان بعید نیست که عناصر خشمگین طالبان در داعش برای خود مامنی یافته و بخصوص به دلیل در آمدهای داعش بخواهند جذب این گروه شوند.

حقیقت امر این است که در برنامه ریزی جدید غرب برای آینده کشور ما، با تغییر مهره های بازی از این پس افراد و عناصر وفادار به طالبان زیر پرچم داعش به فعالیت‌های تروریستی و تحرکات تخریبی خود در افغانستان ادامه می دهند و عناصر بی خطر و تاریخ مصرف گذشته ی طالبان با دولتمردان کابل پای میز مذاکره نشسته و به روند صلح کشور می پیوندند!

به بیان دیگر در ازای چند طالب مسلحی که سلاح های خود را به دولت تحویل می دهند، از این به بعد غربیها از داعش به عنوان حربه و ابزار فشار علیه دولت افغانستان استفاده می کنند. اینکه به دستور غربیها درگیری های مسلحانه بین طالبان و داعش صورت می گیرد، در واقع به طالبان این فرصت را می دهد تا عده ای از آنها در قالب روند صلح به دولت نفوذ کرده و بعد از مدتی بدنه اصلی و بخش وسیعی از طالبان زیر نام داعش، همچنان بازار ناامنی در افغانستان را گرم و فعال نگه دارند تا آمریکا و متحدانشان به حضور نظامی خود در کشور ما همچنان ادامه دهند.

گرچه راهبرد دراز مدت آمريكا در منطقه مشخص نيست، اما آنچه مسلم است اينكه آمريكا بهترين ابزار اجراي سياست هاي خاورميانه اي خود را در پرورش گروه هاي تروريستي و تكفيري مي بيند، از اين رو حتي افكار عمومي دنيا نيز بازي سياسي اين كشور در تشكيل ایتلاف ضد داعش يا وانمود كردن به تلاش براي ريشه كن كردن گروه هاي تروريستي را باور نمي كنند.

اما آنچه لازم به تذکر جدی دارد غفلت و خواب زدگی عالیجنابان داکتر اشرف غنی و داکتر عبدالله است که آن قدر سرگرم قدرت و حکومتداری خود هستند که نمی خواهند حتی در این رابطه اظهار نظر کنند.