جنگ سالارانی که تمام عمر دیر رسیدند

در تجلیل از روز مجاهدان یا به عبارتی روز پیروزی انقلاب افغانستان که با نقش آفرینی رهبران جهادی و یا به اصطلاحی جنگ سالاران مجاهد همراه بود؛ همه چیز به سخره گرفته شد از 8 ثور تا حکومت و تا مردم ملکی اشتراک کننده در جهاد.

در این مراسم که همچون همیشه کم فروغ و بسیار دیر تر از موعد اصلی آن برگزار شد هر یک از رهبران بزرگ عرصه جهاد، بر طبلی کوبیدند و بر سازی زدند و هیچ حرفی به سرانجام نرسید.

جنگ سالارانی که تمام عمر دیر رسیدند پس از دو دهه از بزرگداشت سالروز تکرار ناشدنی انقلاب در برابر ارتش سرخ و بلوک شرق؛ چند روز پس از 8 ثور این مراسم را در 12 ثور 1394 بی هیچ مناسبتی برگزار کردند تا تتمه اعتبار جهاد را هم زیر سوال ببرند.

ارگ ریاست جمهوری درحالی میزبان سران باقی مانده از دوران جهاد و جنگ سالاران هنوز حی و حاضر بر عرصه سیاسی افغانستان بود که سخنان هیچ یک از سخنرانان دعوت شده با یکدیگر همخوانی نداشت و هر کدام بر وجهی از وجوه حکومت نقد داشتند.

سیاف درحالی جهاد ستیزی را مساوی با اسلام ستیزی می داند که اشرف غنی غلبه بر بی اعتمادی ها و شکاف های داخلی را عامل عمده ثبات اجتماعی دانسته است. مجددی از مجاهدان خستگی ناپذیر قدردانی کرده است و عبدالله بر استفاده از رهبران جهادی در حکومت تاکید کرده است.

این 8 ثور ها و 7 ثور هایی که همه ساله کمرنگ تر و کم فروغ تر از سال قبل برگزار می شود و مجاهدان و رهبران جنگ سالارانی که صرفا رد مواقع اینچنینی با سخنرانی هایی سطحی و گذرا، قصد زنده کردن یاد و خاطره خود در اذهان عمومی دارند.

واقعا چه سود از چنین بزرگداشت هایی که چنین بی موقع و چنین بی مضمون و چنین فاقد محتوا برگزار می شود و چنین تتمه و ته مانده اعتبار و ارزش و آبروی جهاد و جهادی را زیر سوال می برد؟!