برای دولتمردان قدرت مهم است نه ملت!

همه ساله در بیست و پنجم ماه می، مراسم یادبودی برای کشته شدگان جنگی در آمریکا برگزار می شود که در این مراسم، از خانواده های کشته شدگان جنگی در آمریکا تجلیل به عمل می آید.

به ظاهر این کار بسیار مقبول و پسندیده است اما متاسفانه مساله ارزش دادن به کهنه سربازان جنگ، نه از جهت معنوی است و نه بخاطر عرق ملی چرا که ملاک ارزش دهی به آنها، عملکرد است نه اعتقادات. از سربازان غربی به عنوان قهرمان ملی یاد می شود فقط بخاطر اینکه برای منافع دولت خود به جنگ رفته اند نه به خاطر دفاع از آرمانها.

چند سالی هم هست که با سیاست های جدید آمریکا رسیدگی به خانواده کشته شدگان بسیار کاهش یافته که نارضایتی خانواده های سربازان آمریکایی را در پی داشته است تا خانواده های آنها لب به سخن و گلایه بگشایند که فرزندان ما برای دفاع از خاک کشور خود کشته نشده اند بلکه تنها برای اعمال زیاده خواهی های دولت آمریکا در سراسر دنیا جان خود را از دست داده اند.

اوباما در سخنرانی این مراسم به 2 هزار و دوصد سربازی که در افغانستان از خود فداکاری نشان دادند، ادای احترام کرد ولی گفته های حاضرین نشان داد که اکنون بیش از هر زمانی نارضایتی ها از حضور سربازان ارتش آمریکا در کشورهای دیگر افزایش پیدا کرده است ولی اوباما تایید داشت که حدود ۱۰ هزار نیروی آمریکایی به منظور آموزش و کمک به نیروهای افغانستان در کشور ما باقی خواهند ماند.

هر چند در این روز خانواده های بسیاری بر سر مزار عزیزان خود می آیند اما همیشه یک سوال مطرح است که چرا باید نیروهای آمریکایی به خاطر روحیه جنگ طلبی این کشور در کشورهای دیگر دست به کشتار مردم زده و در نهایت خود کشته شوند؟ از طرف دیگر آمارها نشان می دهد که بطور متوسط هر روز یک سرباز آمریکایی بر اثر فشارهای روانی وارده حاصل از جنگ، خودکشی می کند.

بر اساس آمار وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون)،‌ طی سالهایی که آمریکایی ها در کشور ما حضور فعالتری داشتند، در هر روز یک مورد خودکشی داشته اند که این میزان به مراتب و تقریبا 50 درصد، بیشتر از تعداد نظامیان آمریکایی است که در جنگ افغانستان کشته شدند. علاوه بر این تعداد، نظامیان آمریکایی که در حال دست و پنجه نرم کردن با تجاوزات جنسی، سو مصرف مشروبات الکلی، خشونت های خانگی و سایر سو رفتارها هستند نیز افزایش داشته است.

هرچند دلایل افزایش آمار خودکشی به خوبی درک نشد اما مطالعات صورت گرفته به مواردی مانند قرار گرفتن در معرض موقعیت های جنگی، استرس های بعد از آسیب های روانی، سو استفاده از داروها و مشکلات مالی شخصی اشاره کردند.

موضوع قتل عام غیر نظامیان افغانستانی از یکسو و بی توجهی به حالات روحی و روانی سربازان خودی از طرف دیگر که باعث خودکشی آنان می شود، نشان می دهد که برای کاخ نشینان کاخ سفید جان آدمها هیچ ارزشی ندارد. آنها فقط و فقط به فکر منافع و اهداف خود می باشند و قربانی شدن صدها نفر در این راه نیز برایشان اهمیتی ندارد. به راستی که مقامات غربی انسانها سنگدل و جاه طلبی هستند که برای رسیدن به مقاصد خود نه به غیر نظامیان بیگانه رحم می کنند نه به نظامیان خودی.

اشرف غنی و کرزی و امثالهم نیز کسانی هستند که قدرت طلبی را از آمریکایی ها آموخته اند و یاد گرفته اند که قدرت و ثروت بیشتر از هر چیزی مهم است چرا که ملت همیشه هست ولی عمر ریاست داری کوتاه است.