۳ دلو ۱۳۹۴ - مقالات
آریانا نیوز: انتحاری اخیر پاسخی قاطع و دندان شکن به مذاکرات بی نتیجه ی صلح و روند بی سرانجام نشست های چند جانبه ای بود که جز صرف هزینه و زمان چیزی به دنبال نداشتند.
در ادامه ی بیشمار دلیل و برهانی که برای لغو و ممنوعیت مذاکرات صلح وجود دارد، که از جمله ی آن ها می توان به قربانی شدن زنان و کودکان و غیرنظامیان، سوء استفاده ی ناتو و طالبان از جنگ زرگری، وقت کشی و فرصت سوزی اشاره کرد؛ دلیل محکمتری هم بدست آمد.
انتحاری اخیر در سرک دارالامان که 31 کشته و مجروح از کارکنان شبکه تلوزیونی طلوع و مردم ملکی برجای گذاشت؛ پاسخی قاطع و دندان شکن به مذاکرات بی نتیجه ی صلح و روند بی سرانجام نشست های چند جانبه ای بود که جز صرف هزینه و زمان چیزی به دنبال نداشتند.
به عبارت دیگر، تنها چند روز پس از برگزاری دور اول و دوم نشست های چهارجانبه ی افغانستان، پاکستان، چین و امریکا در کابل و اسلام اباد، که نتیجه ی آن از زبان مسوولان امنیتی، توافق طالبان برای مذاکرات صلح بصورت مستقیم با حکومت بود؛ این انتحاری در پایتخت، کابل را خونین کرد.
در واقع، اینکه تروریست های تکفیری و بنیادگرایان افراطی در قالب مخالفان مسلح حتی برای چند روز هم به وعده ی خود مبنی بر مشارکت و حضور فعالانه در مصالحه پایبند نبودند؛ بر بی نتیجه بودن و نمادین بودن مذاکرات صلح صحه می گذارد.
آیا تداوم روند مذاکرات برای صلح توأمان با تداوم حملات انتحاری بر غیرنظامیان و مردم ملکی، اصحاب رسانه یا نهادهای مدنی، بی حرمتی به خون هموطنان نیست؟ تا کی می بایست خون سرخ کودکان و زنان و جوانان بی دفاع فرش قرمز طالبان گردد؟
دور سوم نشست های چهار جانبه به زمان و مکان دیگری موکول شده است با این بهانه که بوی صلح به مشام می رسد اما حکومت دقیقا باید دور سوم این نشست و همه نشست های دیگر پیرامون مصالحه را تحریم کند چرا که بوی خون مردم ملکی و غیرنظامیان فضای پایتخت و دیگر ولایات ناامن را آکنده است.
موضع گیری های آنی یا صرفا شعارهای خوش رنگ و لعاب برای فریب دادن اذهان عمومی از سوی طالبان نمی تواند مرجع قضاوت قرار گیرد در حالی که تصمیم های عملی و تحرکات مخالفان مسلح خلاف آن ادعا ها را می رساند.
