23 دلو 1393 - مقالات
دیروز بیست و دوم ماه دلو مصادف بود با سالروز پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) در سال 1357 که تاکنون بسیاری از کشورها با الگوپذیری از آن جهاد مردمی، انقلابهای اسلامی متعددی را رقم زده اند و دیکتاتورهایی چون قذافی، بن علی، مبارک را همچون پهلوی از تخت سلطنت به پایین کشانده اند.
مردم ایران 36 سال پیش توانستند با وحدت کلمه و توکل بر خدای متعال، استقلال خود را به دست آورند و دست مستکبران و سلطه گرانی چون آمریکا و انگلیس را برای همیشه از کشورشان کوتاه نمایند.
به گواه تاریخ، قبل از انقلاب مشکل اصلی جامعه ایران را استبداد تشکیل می داد. شاه به هر کس می‌خواست می‌بخشید و از هر کس می‌خواست سلب مالکیت می‌کرد. در واقع ایران تحت اشغال نیروهای بیگانه قرار داشت و آمريکا و انگلیس مشترکا کنترل برنامه های ایران را بر عهده داشتند.
آنگونه که محققان تحقیق کردند، شاه ایران مطیع بدون چون چرای آمریکا بود به حدی که در آن دوره وابستگی ایران به غرب به حداکثر میزان خود رسیده بود. عدم توزيع منصفانه باعث رشد اقتصادي يك طبقه خاص وابسته به حكومت مي شد و عمده کارهای پر سود و طرح پرمنفعت دولتی نصیب مقامات حکومتی می گردید و همین مطلب سبب فقر روز افزون و شکاف طبقاتی عمیق در میان جامعه شده بود.
سیاست آمریکا و انگلیس و نتایج سیاستهای اقتصادی شاه، سبب شده بود تا تنها ده درصد از درآمد سرشار نفت و كمتر از 15 درصد از كل واردات به امر توسعه کشور اختصاص یابد و ايران با اينكه تا آن زمان در بسياري از مواد غذايي خود كفا بود، به عنوان يكي از وارد كنندگان مواد غذايي تبديل شود.
شواهد و مدارک نشان می دهد خارجی ها ثروتهای عظیمی از ایران را به اشکال متفاوت از این کشور خارج کردند. در واقع آمریکا و انگلیس می خواستند ایران پشتوانه نداشته باشد تا بتوانند هرچه قدر می خواهند برای رسیدن به مقاصدخود خیانت کنند. مخازن و معادن و نفت ایران را به غرب صادر می کردند و در عوض اسلحه هایی می آوردند که به درد نیروهای ایرانی نمی خورد بلکه باید مستشاران غربی به عنوان متخصص درکنارشان می بودند. به واقع ایران تبدیل شده بود به یک پایگاه نیروهای غربی.
در چنین شرایطی که بسیار شبیه شرایط کنونی افغانستان است، امام خمینی (ره) توانست با یک رهبری قوی و نیرومند، سبب ایجاد وحدت و انسجام واحد در درون مملکت ایران شود و دست استعمارگران و مستکبرانی چون آمریکا و انگلیس را برای همیشه از کشورشان کوتاه نماید.
ایران پس از انقلاب شرایط سختی را پشت سر گذاشت. اما در سایه جنگ و تحریم های بسیار فراوان، اکنون تبدیل به پنجمین نیروی بزرگ نظامی دنیا و یکی از قدرتهای مطرح منطقه شده است. در بسیاری از زمینه ها از جمله نظامی، اقتصادی و کشاورزی خودکفا گردیده و در زمینه علم و صنعت جزء ده کشور برتر جهان محسوب می شود.
همه این پیشرفتها حاصل رشادتهای امام خمینی (ره) و البته پیروی مردم ایران از آرمان های ایشان است. امام خمینی (ره) برای آزادمردان دنیا درس مبارزه با ظالمین را یاد داد و به رهبران جوامع اسلامی نشان داد که با توکل بر خدا و ایجاد اتحاد و همدلی، می توان کشوری مستقل، آباد و پیشرفته داشت.
به راستی که اگر کمی منصفانه و به دور از تعصب به وضعیت کنونی و وضعیت پیشین ایران نگاه کنیم، می بینیم وضعیت فعلی ما بسیار شبیه وضعیت چهل پنجاه سال قبل ایران است. خارجی ها همه زمام امور کشور ما را بر عهده گرفته اند، هر آنچه که میخواهند با فرهنگ، حجاب و عقاید اسلامی ما انجام می دهند. هر چه می خواهند می برند و روز بروز ملت افغانستان را بیشتر وابسته خود می کنند. از پیشرفت و آبادانی کشور هم که خبری نیست.
در تنها محصولی که خودکفا هستیم، مواد مخدر است. با وجود صد هزار نیروی نظامی خارجی، ارتش و نیروی مسلح متخصص و کارآمدی نداریم. در زمینه فساد و رشوت رتبه اول جهان را دارا می باشیم. شکاف طبقاتی و فقر و بیچارگی هم در بسیاری از مناطق دور دست ولایات غوغا می کند. حتی یک دولت مستقل و قدرتمند نداریم که مقاماتش آلوده به فساد نباشند.
به راستی که چهل پنجاه سال قبل ایرانیها مثل حال حاضر ما بودند. تحت تسلط غرب. مقامات رژیم پهلوی مثل مقامات کنونی کابل اجازه آب خوردن هم نداشتند. آمریکا قانون کاپیتولاسیون را در ایران به اجرا گذاشت و اکنون همان قانون در پیمان امنیتی کابل- واشنگتن امضا شده است. آن زمان همه ی معادن و منابع ایران را خارجی ها استخراج می کردند و اکنون در افغانستان این اتفاق می افتد. آن زمان فساد در ایران غوغا می کرد و اکنون در افغانستان در حال رواج و گسترش روز افزون است.
در چنین شرایطی است که ناخداگاه انسان با خود می گوید: ای کاش ما هم یک رهبر آگاه داشتیم تا در دوران پس از استقلال کشور یک حکومت واحد و جامع تشکیل می داد تا مردم ما اینقدر آواره و سرگردان نمی شدند و اکنون ما نیز یک کشور مستقل و آزاد می بودیم و غربیهای نامسلمان با همکاری برخی مسلمان نماهای عرب، بر کشور عزیز ما هرگونه که می خواستند، حکمرانی نمی کردند.
