استعمار پیر هنوز هم مستعمره دارد!

آریانا نیوز: «کارلوس رایموندی» نماینده و عضو کمیسیون روابط خارجی کنگره آرجنتاین: ادعای مالکیت انگلستان بر سرزمینی که در 13 هزار کیلومتری این کشور قرار دارد، یک ادعای استعمارگرانه است.

رسانه ونزوئلایی «تله‌سور» به مناسبت سی‌و‌چهارمین سالگرد جنگ آرجنتاین و انگلیس بر سر حاکمیت جزایر «مالویناس» گزارش داد که بر اساس دلایل تاریخی، جغرافیایی و قضایی موجود حاکمیت جزایر مذکور متعلق به آرجنتاین است.

در 2 آوریل سال 1982 (13 حمل 1361)، اردوی آرجنتاین نیروهای نظامی خود را به جزایر «مالویناس» که اکنون تحت عنوان انگلیسی «فالکلند» شناخته می‌شوند، وارد کرد؛ این اقدام آرجنتاین نخستین گام شروع جنگی 74 روزه بین این کشور و نیروهای اشغالگر انگلیسی بود؛ جنگی که در ماه جون (جوزا) همان سال با تسلیم شدن نیروهای آرجنتاینی در مقابل مهاجمان انگلیسی به پایان رسید.

استدلال‌های تاریخی

«ماریو پاچو اودونل»مورخ آرجنتاینی در تشریح علل تاریخی حاکمیت آرجنتاین بر جزایر «مالویناس» عنوان کرد: پس از انقلاب ماه می سال 1810 (ثور 1189)، موضوع استقلال آرجنتاین مطرح شد؛ در آن زمان جزایر «مالویناس» در اشغال هسپانیا بودند و در زمان انتقال حاکمیت، این جزایر به صورت خودکار به قسمتی از این کشور امریکای جنوبی تبدیل شدند.

در آن زمان جزایر «مالویناس» از لحاظ سیاسی تحت حاکمیت دولت آرجنتاین قرار گرفت و این کشور نیز از جزایر مذکور من‌حیث محلی برای نگهداری مجرمان خطرناک استفاده می‌کرد.

در 2 جَنیوری 1833 (12 جدی 1211)، ناو جنگی انگلیسی تحت عنوان «کلیو» وارد سرحد آبی جزایر «مالویناس» شد؛ قومندان این ناو جنگی با ارسال پیامی به رییس‌جمهور وقت آرجنتاین اعلام کرد که به نام پادشاه انگلستان برای تصرف مالکیت جزایر مذکور به منطقه آمده است.

دولت وقت آرجنتاین تلاش کرد در مقابل این تهاجم ایستاده‌گی کند اما به علت غلبه نیروهای نظامی انگلیس بر نیروهای آرجنتاینی از لحاظ تعداد، اردوی این کشور امریکای جنوبی تسلیم شد.

موقعیت جغرافیایی

جزایر «مالویناس» از لحاظ موقعیت مکانی در 464 کیلومتری سواحل آرجنتاین قرار دارند؛ این در حالی است که فاصله این جزایر تا انگلستان به 12 هزار و 730 کیلومتر می‌رسد.

«آگوستین کلومبو سیرا» کارشناس آرجنتاینی در این راستا معتقد است که در حقیقت استدلال محکمی در تأیید حقوق تاریخی و جغرافیایی انگلستان در جزایر «مالویناس» وجود ندارد.

«کارلوس رایموندی» نماینده و عضو کمیسیون روابط خارجی کنگره آرجنتاین نیز در این رابطه تصریح کرد: ادعای مالکیت انگلستان بر سرزمینی که در 13 هزار کیلومتری این کشور قرار دارد، یک ادعای استعمارگرانه است.

جزایر «مالویناس» دارای بزرگترین پایگاه نظامی نیمکره جنوبی است و تنها نقطه کره زمین محسوب می‌شود که در آن در ازای هر دو شهروند، یک عسکر نظامی حضور دارد.

اعمال سیاست برای حاکمیت

آرجنتاین طی چند سال گذشته تصمیم گرفته است با اعمال سیاست‌های لازم، انگلیس را برای مذاکره درباره آینده جزایر «مالویناس» تحت فشار قرار دهد.

«کریستینا فرناندز» رییس‌جمهور سابق آرجنتاین در 24 مارچ سال 2015 (4 حمل 1394) در این رابطه خاطرنشان کرد: دولت آرجنتاین تأکید می‌کند که تنها راه‌حل مسئله جزایر «مالویناس» گفتگو و مذاکره است، نه اسلحه.

جامعه جهانی نیز احترام خود به این روش آرجنتاین در راستای دستیابی به راه‌حلی برای رفع کشمکش بر سر جزایر «مالویناس» را به صورت وضاحت و قاطع اعلام کرده است؛ درخواست مذاکره بر سر جزایر «مالویناس» همچنین از سوی سازمان ملل متحد نیز تأیید شده است.

سازمان‌های منطقوی نظیر بازار مشترک جنوب (مرکوسور)، اتحاد کشورهای امریکای جنوبی (اوناسور) و اتحادیه بولیواری برای ملت‌های امریکای لاتین (آلبا) نیز حضور غیرقانونی نیروهای نظامی انگلیس در جزایر «مالویناس» و بهره‌برداری از منابع تجدید پذیر و تجدید ناپذیر موجود در این جزایر را رد کردند.

جزایر «مالویناس» آرجنتاینی هستند

با استناد به دلایل زیر می‌توان گفت که حق حاکمیت بر جزایر «مالویناس» کاملا متعلق به آرجنتاین است:

دلایل جغرافیایی: آرجنتاین از لحاظ جغرافیایی نسبت به انگلیس به مراتب به جزایر «مالویناس» نزدیکتر می‌باشد؛ ترکیب زمین شناسی جزایر مذکور نیز نشان می‌دهد که «مالویناس» بخشی از فلات «پاتاگونیایی» است.

دلایل تاریخی: بسیاری از مورخان خاصتاً مورخان هسپانیایی تعلق جزایر «مالویناس» به آرجنتاین را تأیید کرده‌اند.

دلایل قضایی: هسپانیا پیش از انقلاب ماه می سال 1810 حاکمیت جزایر «مالویناس» را در دست داشته و پس از انقلاب مذکور این حاکمیت به صورت خودکار به آرجنتاین منتقل شده است.