از انجماد تا توسل به ماورا و متافیزیک

در جوامعی که عموما ابتکار عمل در دست خودی ها نیست و به شکلی غیررسمی یا رسمی به استعمار کشور یا کشورهای دیگر درآمده اند، معمولا دم زدن از نارضایتی ها و نابسامانی ها بیش از آنچه که به تغییر منجر گردد به امیدواری ورای یاس می انجامد.

به عبارتی دیگر نخبگان سیاسی، مردم ملکی، افکار عمومی تهییج شده، مطبوعات و رسانه ها و حتی خود حکومت نمادین مرکزی با توسل به طناب پوسیده امید به فردایی بهتر، سعی می نمایند از ناتوانی و انفعال و انجماد امروز بگریزند.

در واقع سیل دعاهای خیر و تمنیات قلبی و امیدواری ها برای 2015ی متفاوت در افغانستان از آنجا سرچشمه می گیرد که 2014 در نمودار آماری خود بیشترین ناامنی، بیشترین تلفات انسانی، بیشترین خسارات مالی و بیشترین لطمات اقتصادی را در خود داشت.

بدین ترتیب می توان مدعی شد و حتی قاطعانه از این ادعا دفاع کرد که دولتمردان افغانستان از انجماد عملی به ماوراء و متافیزیک متوسل شده اند تا مگر کیهانیان و کهکشان ها به داد این ملت برسند و سایه سنگین بنیادگرایی افراطی و مواد مخدر از سر افغانستان به یکباره محو شود.

اداره آیسا و بسیاری مقام های ذی ربط اقتصاد و توسعه افغانستان با نگاه به کاهش 30 درصدی فعالیت های اقتصادی در افغانستان معتقدند یا حداقل اینگونه می نمایانند که سال 2015 با نداشتن بار ترس و نگرانی اذهان عمومی سال بهبود اوضاع مالی خواهد بود.

ضمن آرزوی سالی خوش و سرشار از برکات برای تمامی مسیحیان و غیر مسلمانان و اروپا نشینان باید اذعان کرد موکول کردن اهمال ها و کاستی ها و سستی ها از سالی به سال دیگر و از دهه ای به دهه دیگر نتوانسته و نمی تواند و نخواهد توانست بازتابی جز تداوم معضلات داشته باشد.

چه اگر نیروهای جوان، فعال، متخصص، آگاه و متعهد افغانستانی بپا خیزند و برای براه انداختن چرخه های تولید و توسعه و ترقی اقتصادی و انکشافی عزم خود را جزم کنند لحظه ای دیگر شاهد ثمرات و نتایج آن خواهیم بود. با این همه وضعیت افغانستان در 2015 تنها و تنها به اراده و عمل و کار کارشناسی بستگی دارد ولاغیر.