ارگ نشینان هرگز لغزش های فاحش خود را نمی پذیرند!

همین به گردن گرفتن گناه و جرات و جسارت ابراز ندامت و اشتباه و خطا از سوی سران واشنگتن، خود درسی بزرگ برای ارگ نشینانی است که هرگز تحت هیچ شرایطی در هیچ جغرافیایی و در هیچ برهه تاریخی نخواسته اند و نتوانسته اند قصورات و لغزش های فاحش خود را بپذیرند و جراتمندانه و جسورانه ابراز نمایند.

هرچند فاجعه حمله مرگبار به شفاخانه قندوز نه اولین و نه آخرین و نه هولناک ترین سریال قربانی شدن افراد بیگناه و قتل عام کودکان و زنان و جوانان و کهنسالان است با این حال، هم رییس جمهور امریکا و هم جان کمپل فرمانده ناتو از مردم افغانستان و رییس سازمان بین المللی پزشکان بدون مرز عذرخواهی کردند.

اشتباهات عمدی و سهوی ناشی از قصورات و کاستی ها و سهل انگاری ها در امور بزرگ حکومتی امری بدیهی و غیرقابل پیشگیری است چرا که تصمیمات بزرگ آنی گرفته نمی شوند اما شرایط آنی تغییر می کنند و با یک بلای طبیعی یا حمله طالبان ورق برمی گردد.

قصد و غرض هیچگونه چشم پوشی یا توجیه عملکرد ضد انسانی و ضدحقوق بشری ناتو در حمله بر شفاخانه قندوز و دیگر حملات هوایی راکتی بدون سرنشین را نداریم اما همین به گردن گرفتن گناه و جرات و جسارت ابراز ندامت و اشتباه و خطا از سوی سران واشنگتن، خود درسی بزرگ برای ارگ نشینانی است که…

که هرگز تحت هیچ شرایطی در هیچ جغرافیایی و در هیچ برهه تاریخی نخواسته اند و نتوانسته اند قصورات و لغزش های فاحش خود را بپذیرند و جراتمندانه و جسورانه ابراز نمایند؛ این فرهنگ سیاسی و سیاست فرهنگی پوچ افغانستان و متمایز از فرهنگ و سیاست امریکا را می رساند.

در موضوع تذکره های الکترونیکی، در مساله تشدید ناامنی ها در صفحات شمال، در خصوص رکود اقتصادی و در حول و حوش محور بی ثباتی سیاسی و عدم مشروعیت حکومت و در خشونت فزاینده علیه کودکان و زنان همواره مجلس نمایندگان و سنا، وزارتخانه های دفاع و داخله و امنیت ملی، نهادهای حقوق بشری و ارگ ریاست جمهوری یکدیگر را متهم کرده اند.

اینگونه است که بجای رسیدگی به مشکلات و معضلات و رفع و رجوع مطالبات مردم ملکی صرفا به فرافکنی و انداختن توپ به زمین یکدیگر و محکوم کردن لفظی مقصر می پردازند درحالی که امریکای مغرضانه و با آگاهی کامل این جنایت را مرتکب شده است ولی رسما و علنا عذر می خواهد.