8 سنبله 1394 - مقالات
قریب به یکسال از حکومتداری عالی جنابان اشرف غنی و عبدالله می گذرد و روز به روز وابستگی این دو تیم انتخاباتی به کشورهای غربی به ویژه آمریکا بیشتر از پیش روشن می گردد به نحوی که تمامی دستورات گرفته شده در ارگ ریاست جمهوری کابل ابتدا باید به تصویب کاخ سفید برسد، سپس دستور اجرایی شدن آن صادر گردد.
این موضوع به حدی واضح است که نیازی به دلیل برهان ندارد ولی باید دید آیا اعتماد و وابستگی به قدرتی به نام آمریکا درست است یا خیر؟ اینکه اشرف غنی و عبدالله به آمریکا به عنوان یک قدرت کلان جهانی نگاه می کنند که بنیانگذار دولت وحدت ملی در افغانستان بوده، امر عجیبی نیست ولی این وابستگی صد درصدی به چنین کشوری عواقبی در پی دارد که جبران آن محال است.
آن هم زمانی که بدانید سران کاخ سفید در درجه اول تا صدم به فکر منافع دولت آمریکا هستند نه رفع مشکلات مردم افغانستان. آمریکاییها طی این سالها اثبات کردند که برای رای رسیدن به قله پیشرفت و دستیابی به مقاصد و اهداف خود به هیچ کس و هیچ چیز رحم نمی کند به مردم مظلوم افغانستان و عراق و نه حتی مردم خود آمریکا.
به طور نمونه: روز گذشته هفته نامه آلمانی اشپیگل به نقل از یکی از مقامات دفتر صدر اعظم سابق آلمان نوشت: آمریکا در نظر داشت به تلافی حملات تروریستی 11 سپتامبر 2001، افغانستان را هدف حمله هسته ای قرار دهد و فاجعه ای را که در جریان جنگ جهانی دوم در هیروشیما به وقوع پیوست، یکبار دیگر در افغانستان تکرار کنند!!!
به همین سادگی! یعنی اواخر سال 2001 که آمریکاییها به بهانه ی مبارزه با طالبان و القاعده از پایگاه های نظامی خود در آلمان به کشور ما حمله کردند، این امکان وجود داشت بمب اتم بر سر مردم افغانستان بریزند بدون اینکه برایشان ذره ای جان مردم اهمیت داشته باشد.
هرچند که در این سالها نیز این کار را انجام داده اند ولی هیچگاه مقامات دولت کابل و مسوولین بین المللی نخواستند، این موضوع را ببینند. طی سالهای اخیر گزارش های متعددی نشر شده که نشان می داد مقامات آمریکایی برخی از سلاحهای بیوشیمی که در آن از فسفر سفید استفاده شده را برای امتحان و آزمایش در برخی نقاط افغانستان به کار برده اند که حاصل استفاده از این سلاحهای شیمیایی، مضراتی بسیار فراوانی برای مردم ما در پی داشته است.
این نوع فسفر در مجاورت با اکسیژن هوا به سرعت مشتعل شده و امکان خاموش کردن آن فقط در صورت حذف کامل اکسیژن امکان دارد. اگر این ماده روی سر و سینه ریخته شود در کمتر از 3 ثانیه سبب مرگ فرد می شود و در صورتی که روی دست یا پاها ریخته شود به علت گرمای زیادی که از سوختن فسفر آزاد می شود، دمای خون بالا می رود و بازگشت آن به قلب سبب از بین رفتن تمام ارگانها و در نهایت قلب می شود.
این واقعیتی است که نظامیان آمریکایی در چند سال اخیر به بهانه مبارزه با طالبان از سلاح های شیمیایی و سمی علیه مردم بی دفاع افغانستان استفاده کرده اند که مهمترین دلیل تولد کودکان با نارساییهای کلی جسمی و ذهنی در برخی مناطق افغانستان، استفاده نیروهای خارجی از سلاحهای شیمیایی بیان شده است.
حال با این توصیفات باید از اشرف غنی و عبدالله پرسید، آیا واقعا اعتماد به چنین ابر جنایتکاری صحیح است؟